Έδωσα δεύτερη χρονιά πανελλήνιες και έγραψα ακριβώς όπως πέρσι, όλοι έχουν τεράστιες προσδοκίες από εμένα και νιώθω ότι είμαι μία κινούμενη απογοήτευση. Νιώθω ότι έχασα μια χρονιά τζάμπα και ότι θα μπορούσα να κάνω άλλα πράγματα, έχασα χρήματα σε φροντιστήριο και έχασα ένα χρόνο από τη ζωή μου, ενώ μπορούσα να έχω μια δουλειά και μια ιδιωτική σχολή. Είμαι χάλια ψυχολογικά. Γενικά το τελευταίο διάστημα όλα πάνε χάλια, παραλίγο να χωρίσω με το αγόρι μου που είμαστε μαζί πάνω από τρία χρόνια, είχα τις πανελλήνιες, έχω τη γιαγιά που δεν είναι τόσο καλά και φοβάμαι πολύ για εκείνη, ο μπαμπάς είναι στον κόσμο του, μία είμαστε καλά μια δεν μιλάμε, η μαμά είναι άρρωστη, η αδελφή μου ήταν άρρωστη 20 μέρες, χρειάζομαι χρήματα και δεν έχω ούτε δουλειά ούτε τίποτα…
Από την: Ρένια
Αγαπητή μας Ρένια,
Αρχικά να σ’ ευχαριστήσουμε πολύ που μοιράζεσαι μαζί μας την κατάσταση που σε προβληματίζει, κι έτσι μπορούμε να συναντηθούμε σε ένα κοινό σημείο, ο καθένας βάσει της δικής του εμπειρίας.
Φαίνεται να φέρνεις πολλά κομμάτια, την απογοήτευσή σου που δεν τα πήγες όπως ήθελες για δεύτερη φορά στις πανελλήνιες, μια κρίση στη σχέση σου που μοιάζει περαστική, προβλήματα υγείας κοντινών σου ανθρώπων, μια κάπως δύσκολη σχέση με τον μπαμπά σου, καθώς και οικονομικές δυσκολίες. Και το καθένα χρειάζεται τη δική του επεξεργασία και φροντίδα.
Σχετικά με τη χαμένη σου χρονιά λοιπόν όπως τη χαρακτηρίζεις, στα δικά μου μάτια δεν είναι απόλυτα χαμένη, καθώς νιώθω ότι εσύ έχεις χτίσει στο μυαλό σου το plan b που αφορά στο να βρεις μια δουλειά και να γραφτείς σε μια ιδιωτική σχολή. Και ξέρεις καμιά φορά χρειαζόμαστε και μια δεύτερη προσπάθεια πριν εγκαταλείψουμε το πρώτο πλάνο για να πάμε στο δεύτερο. Οπότε, όσο κι αν χάθηκε χρόνος, χρήμα, κι ενέργεια, ίσως κερδίζεις σε προσπάθεια, και ίσως σε ξεκαθάρισμα αναγκών, επιθυμιών, στόχων…
Επίσης δεν είμαι σίγουρη αν αντιλαμβάνομαι σωστά, αλλά λες πως «όλοι έχουν τεράστιες προσδοκίες από εσένα», οπότε ίσως να ήταν μια καλή στιγμή και ευκαιρία να δεις λίγο τι θέλεις να κάνεις με αυτές τις προσδοκίες. Το να ικανοποιήσεις τις προσδοκίες άλλων θα σε κάνεις λες πραγματικά ευτυχισμένη; Οι δικές σου προσδοκίες από τον εαυτό σου ποιες είναι; Όλα αυτά τα ερωτήματα και όλη αυτή η διεργασία προκειμένου να βρεις απαντήσεις, νιώθω, πως είναι ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών των κομματιών που έφερες στο μοίρασμά σου! Ταυτόχρονα, έχω μία αίσθηση, χωρίς να ξέρω αν είναι πράγματι έτσι, πως είσαι κάπως μόνη μέσα σε όλα αυτά, κι αν είναι πράγματι έτσι, αυτό με στεναχωρεί πολύ!
Χαίρομαι όμως, αν μέσα από το μοίρασμά σου μετριάζεται αυτή η μοναξιά κι ελπίζω να το βιώνεις με αυτόν τον τρόπο! Θα κλείσω με τον να σου πω. ότι σου αξίζει να μοιραστείς με κάποιον όλο αυτό το βάρος της κατάστασης που αντιμετωπίζεις, σου αξίζει φροντίδα και θα μπορούσες να την έχεις μέσα σε μια θεραπευτική σχέση, έως ότου να μάθεις εσύ τους τρόπους με τους οποίους θα παρέχεις φροντίδα στον εαυτό σου!
Λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική σου δυσκολία, να σου πω πως υπάρχουν κέντρα συμβουλευτικής και θεραπείας που θα μπορούσες να βρεις υποστήριξη με χαμηλό κόστος ή και δωρεάν, καθώς και επαγγελματίες ψυχικής υγείας που θα μπορούσαν να δουλέψουν μαζί σου με τον ίδιο τρόπο!
