Γεια σας!
Είμαι 20 ετών..Εδώ και περίπου 1,5 χρόνο παλεύω με τον ίδιο μου τον εαυτό. Δεν μπορώ τον ίδιο μου τον εαυτό.Δεν μαρεσει η εξωτερική εμφάνιση μου, νιώθω πολύ χοντρή ενώ οι δικοί μου φοβούνται ότι έχω ανορεξία. Δεν μαρεσει το πρόσωπο μου,δεν αντέχω τον χαρακτήρα μου. Δεν έχω όρεξη να μιλήσω σε κανέναν,αποφεύγω τους ανθρώπους. Είμαι σε μια σχέση και φοβάμαι πως θα με βαρεθεί, γιατί εχω γίνει αρκετά αντικοινωνική , δεν θέλω να βγαίνω κάπου για φαγητό,γιατί πιστεύω πως αν φάω κάτι θα παχύνω για παράδειγμα. Και έτσι πιστεύω πως γίνομαι κακιά παρέα..Το πρωί ξυπνάω πάντα πολυ νωρις με παρά πολύ αγχοσ,γιατί νιώθω ότι κάποιος μου λέει ότι θα έπρεπε να έχω πάει να τρέξω,για να χάσω κιλά.Σε σε ένα μόνιμο άγχος που δεν με αφήνει να ζήσω και να απολαύσω όλες τις στιγμές της ζωής μου
Έχω κάνει αρκετές ψυχοθεραπειες..Δεν με έχουν βοηθήσει
Παρακαλώ βοηθήστε μεΑπό τον/την: Αφροδιτη Γιώτα
Αγαπητή Αφροδίτη
Φαίνεται να είναι πολλά αυτά τα οποία σε απασχολούν τον τελευταίο 1,5 χρόνο και σίγουρα θα μοιάζει αρκετά δύσκολο και μοναχικό αυτό το μονοπάτι το όποιο βρίσκεσαι. Μέσα από αυτά τα οποία περιγράφεις στο κείμενο σου μοιάζει ο φόβος και το άγχος να είναι οι δυο καταστάσεις αρκετά γνώριμες σε εσένα όπου συντηρούνται άτυπα μέσω της αλληλεπίδρασης όπου έχει αναπτυχθεί μεταξύ σας. Σαν να υπάρχει μια ζυγαριά όπου στην μια πλευρά βρίσκεται το άγχος στην άλλη ο φόβος και εσύ στην μέση κάθε φορά να αλλάζεις τα ζύγια, να προσθέτεις ή αφαιρείς στην εκάστοτε πλευρά. Σε αυτό το σημείο οφείλω να αναγνωρίσω την δύναμη όπου χρειάστηκε να δείξεις και να μιλήσεις ανοιχτά για αυτό το οποίο σε απασχολεί , αναρωτιέμαι όμως αν αρκεί μόνο αυτή για να δεις την εσωτερική αλλαγή σε εσένα και να απολαύσεις τις στιγμές όπου μέχρι τώρα δεν μπορείς.
Αρχικά στο πρώτο μισό της περιγραφής σου φαίνεται πως υπάρχει μια λανθασμένη εικόνα του εαυτού, σαν να έχεις φορέσει κάποια γυαλιά και να σε βλέπεις στον καθρέπτη σου μέσα από το πρίσμα αυτών. Άλλες φορές δεν σου αρέσει το πρόσωπο σου , άλλες φορές τα γυαλιά αυτά σε δείχνουν παχιά , άλλες φορές σε δείχνουν κακιά παρέα ενώ ακόμα και κάποιες φορές σου δείχνουν μια εικόνα του εαυτού σου όπου δεν την αντέχεις. Αναρωτιέμαι γιατί να χρειάζεται να βλέπεις τον εαυτό σου μέσα από συγκεκριμένη οπτική γωνιά, ενώ επίσης πόσο απαιτητικό και κουραστικό φαίνεται να είναι να προσπαθείς να διαψεύσεις αυτές τις όψεις όπου δείχνουν τα γυαλιά αυτά. Με άλλα λόγια τα φίλτρα όπου έχουν τοποθετηθεί στο πως βλέπεις την εικόνα σου, διαταράσσουν την πραγματική αντίληψη όπου έχεις για το σώμα σου και για τον εαυτό σου.
Η έναρξη αυτών των συμπτωμάτων προ 1,5 χρόνου φαίνεται να συνδέεται με κάποιο γεγονός όπου είχε έντονο στρες ή με κάποια αλλαγή όπου ήρθε στην ζωή σου και δεν μπορούσες να την διαχειριστείς τον δεδομένο χρόνο. Σίγουρα ότι και να προηγήθηκε φαίνεται να ήταν αρκετά δυνατό για εσένα ώστε να επηρεάσει τον τρόπο όπου βλέπεις τα πράγματα. Η έντονη και αυστηρή κριτική προς τον εαυτό σου, σίγουρα δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις και λύσεις σε αυτά τα οποία σε προβληματίζουν, αντίθετα θα έλεγα δημιουργούν κάθε φορά και μια νέα απαίτηση από εσένα για εσένα και αυτή με την σειρά της προσθέτει ακόμα ένα λιθαράκι άγχους για το αν θα τα καταφέρεις. Eίσαι σε ένα συνεχή αγώνα δρόμου όπου δεν μπορείς να τρέξεις ελευθέρα και να απολάυσεις την διαδρομή διότι κάθε φορά προστίθεται και ένα νέο εμπόδιο όπου σε απομακρύνει ακόμα περισσότερο από το σημείο τερματισμού και αυτό μοιάζει δείχνει όλο και πιο μακριά.
Η απόσυρση σου από τα κοινά, από την επικοινωνία με οικεία πρόσωπα φαίνεται να εξυπηρετούν αυτό το μοναχικό μονοπάτι όπως ανέφερα όπου διασχίζεις ενώ μοιάζει αρκετά εύκολο σε εσένα σχεδόν γνώριμο χαρακτηριστικό να βάζεις ταμπέλες στον εαυτό σου με ετικέτες όπου αφήνουν πληγές και πονούν αρκετά. Όλα αυτά σε αφήνουν να βυθίζεσαι ακόμα περισσότερο σε μια θλίψη όπου δεν έχει όριο και όπου κανείς δεν μπορεί να νιώσει αυτό όπου αισθάνεσαι.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ στο αίσθημα όπου έχεις πως η ψυχοθεραπεία δεν σε βοήθα. Σε ορισμένες περιπτώσεις η συνδυαστική θεραπεία φαρμακολογίας και ψυχοθεραπείας ίσως είναι ο καλύτερος δρόμος για να αντιμετωπιστούν άμεσα τα έντονα φοβογόνα/στρεσογόνα συναισθήματα κατόπιν πάντα παραπομπής και αξιολόγησης της κατάστασης από τον επαγγελματία ψυχοθεραπευτή όπου συνεργάζεσαι ή θα συνεργαστείς. Η σκέψη , το συναίσθημα, το σώμα και η συμπεριφορά όπου εκδηλώνεται κάθε φορά συνδέονται μεταξύ τους, αν αλλάξει ένα από αυτά θα δεις πως και τα υπόλοιπα σιγά σιγά αλλάζουν, αν καταφέρεις να σπάσεις αυτούς τους λανθασμένους φαύλους κύκλους όπου επαναλαμβάνονται και γίνονται αρκετά κουραστικοί και επίπονοι θα νιώσεις την πραγματική αλλαγή να έρχεται, μια αλλαγή όπου θα αρχίσει από μέσα προς τα έξω , μια αλλαγή όπου θα ρίξει φως στα σκοτάδια, θα δημιουργήσει ελπίδα και θα δηλώνει την αρχή ενός νέου κεφαλαίου στο δικό σου προσωπικό βιβλίο. Στο ταξίδι προς την αλλαγή δεν θα είσαι μονή σου , θα είσαι ο οδηγός και ο συνοδηγός θα είναι ο ψυχοθεραπευτής όπου θα επιλέξεις και θα συμφωνήσετε από κοινού για την διαδρομή όπου θα ακολουθήσετε .
Τελειώνοντας θα ήθελα να κλείσω με μια ερώτηση προς τα εσένα, τι γεύση έχει το άγχος και ο φόβος όπου ταΐζεις τον εαυτό σου κάθε φορά όπου ‘’πεινάς’’ ;
