Τον τελευταίο καιρό όσες σχέσεις κάνω διαρκούν το πολύ δύο εβδομάδες κι ενώ ολα κυλούν όμορφα ξαφνικά χάνεται απτή μεριά τους το ενδιαφέρον, λέγοντάς μου ότι δεν φταίω κάπου. Μετά απο αυτο κλείνομαι στον εαυτό μου και αναρωτιέμαι αν κάνω κάτι λάθος. Ειλικρινά δεν εχω την διάθεση να ασχοληθώ παλι με το ερωτικό κομμάτι.
Από τον/την: Αδαμαντία
Γεια σου Αδαμαντία μου,
ευχαριστούμε πολύ για το μήνυμα σου. Η αλήθεια είναι ότι είναι αρκετά σύντομο χωρίς πολλές λεπτομέρειες για εσένα και τις σχέσεις αυτές. Παρόλα αυτά, θα προσπαθήσω να προσεγγίσω την ιστορία σου όσο πιο καλά μπορώ.
Καταλαβαίνω πως πρόκειται για μια κατάσταση που σε προβληματίζει αρκετά για να πήρες το θάρρος να μοιραστείς την εμπειρία και τις σκέψεις σου μαζί μας. Όμως, δεν θεωρώ πως είναι κάτι το ανησυχητικό ή το «προβληματικό». Πολλές σχέσεις δεν λειτουργούν, γιατί τα άτομα είτε δεν ταιριάζουν ιδιοσυγκρασιακά είτε δεν βρίσκονται σε μία φάση της ζωής τους κατάλληλη να συνδεθούν γενικά με κάποιο άλλο πρόσωπο ή ειδικά με ένα συγκεκριμένο, για παράδειγμα αν υπάρχουν ηλικιακή διαφορά, όπου ο ένας, ο μεγαλύτερος ηλικιακά, επιζητά κάτι σοβαρό και ο άλλος θέλει κάτι πιο χαλαρό χωρίς ιδιαίτερες δεσμεύσεις και υποχρεώσεις.
Επίσης, θα ήθελα να σου τονίσω κάτι που και εσύ η ίδια αναφέρεις στο κείμενο σου. Μας λες πως αυτό το πρόωρο τέλος των σχέσεων σου συμβαίνει τον τελευταίο καιρό κι όχι πάντοτε. Επομένως, πράγματι δεν οφείλεται σε κάτι που εσύ έκανες «λάθος». Προσπάθησε να μην είσαι αυστηρή με τον εαυτό σου και να μην τον βαραίνεις με ενοχές, και έχε εμπιστοσύνη στα λόγια των άλλων. Αν παρόλα αυτά η συγκεκριμένη ανησυχία παραμένει, τότε μπορείς να δοκιμάσεις να αναλογιστείς τις σχέσεις σου και να εντοπίσεις τις διαφορές που ενδεχομένως υπάρχουν σε σένα, είτε στον χαρακτήρα σου είτε στις αντιδράσεις σου. Σίγουρα, ο καθένας μας έχει περιθώρια βελτίωσης και μπορούμε να προσπαθούμε να προσαρμοζόμαστε, αλλά και να «στρογγυλεύουμε τις γωνίες μας», δηλαδή να «μαλακώνουμε» δυσπροσαρμοστικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μας, που δυσκολεύουμε τόσο τις διαπροσωπικές μας σχέσεις, φιλικές ή ερωτικές, όσο και την συνύπαρξη μας με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Δυστυχώς, το να κλείνεσαι στον εαυτό σου δεν σε βοηθάει πουθενά, παρά μόνο σε εμποδίζει να επεξεργαστείς με λειτουργικό τρόπο το γεγονός και να προχωρήσεις παρακάτω. Καταλαβαίνω ότι είναι νιώθεις απογοήτευση και είναι πολύ λογικό. Όμως, μην χάνεις την αισιοδοξία σου και την όρεξη σου να γνωρίσεις νέα άτομα και να τους επιτρέψεις να μπουν στην ζωή σου.
Δεν ξέρεις τι καλό σε περιμένει στην γωνία!