ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣΦΥΣΕΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ, ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ, ΠΟΥ ΤΟΥΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΕΣΤΙΑΖΕΙ ΣΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ,ΑΝΑΖΗΤΗΣΑ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ ΠΡΙΝ 3ΧΡΟΝΙΑ, ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑ ΟΤΙΤΑ ΟΧΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΜΟΥ ΜΕΕΦΕΡΝΑΝ ΣΕ ΜΙΑ ΑΣΧΗΜΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΜΕ ΚΛΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΥΞΗΜΕΝΑΕΠΙΠΕΔΑ ΑΓΧΟΥΣ. ΟΙ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ ΜΟΥΠΡΟΧΩΡΟΥΣΑΝ ΚΑΛΑ, Η ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΙΑΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΚΑΙ Η ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑΚΑΤΑΛΑΒΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ,ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΡΙΝ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ.ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕΕΓΩ ΝΑ ΕΙΧΑ ΦΥΓΕΙ ΠΡΩΤΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΕΣΗ,ΟΧΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΕΒΛΑΠΤΕ,ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΜΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕ ΟΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΧΑΑΝΑΓΚΗ.ΔΕΥΤΕΡΗ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑΑΠΕΥΘΥΝΘΗΚΑ, ΚΑΘΩΣ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΗ ΗΠΡΟΣΒΑΣΗ ΜΟΥ ΣΕ ΑΥΤΗΝ, ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑΑΠΟΒΑΛΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΤΙΣΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΣΥΝΕΧΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝΜΟΥ, ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΩ ΟΤΙ ΜΕΤΟ ΝΑ ΑΝΑΛΥΩ ΟΣΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ, ΧΑΝΩΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΑΦΕΘΩ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΩΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ. ΦΥΣΕΙ ΥΠΕΡΑΝΑΛΥΤΙΚΟΟΝ, ΑΝΤΕΚΡΟΥΑ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣΟΤΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΉΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΑΣ ΤΟΣΟ ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΑΣ. ΔΕΥΤΕΡΗ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΜΟΥ ΜΙΑΔΥΝΑΜΗ, ΑΛΛΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΕΝΑΝ ΚΑΛΟΒΟΛΟΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΔΕ ΛΕΕΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΔΕ ΘΕΣΠΙΖΕΙΟΡΙΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΝΑ ΕΠΗΡΕΑΖΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑΝΙΩΘΩ ΕΥΚΟΛΑ ΤΗΝ ΑΣΤΑΘΕΙΑ, ΟΤΑΝ ΟΙΣΥΝΘΗΚΕΣ ΜΕ ΕΦΕΡΝΑΝ “ΜΟΝΗ” ΕΣΤΩΚΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ.ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΑΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΠΟΥΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΕ ΔΙΑΚΑΤΕΧΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΜΟΥΤΗΝ ΕΝΗΛΙΚΗ ΖΩΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ. ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟ ΕΡΩΤΙΚΟ.ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ ΩΣ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΣΟΤΩΡΑ ΠΙΑ, ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΠΟΥ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΦΟΡΕΣΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ. ΜΕΣΑ ΜΟΥΠΑΛΕΥΕΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΕΙ “ΜΗΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΜΟΝΗ,ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΚΑΙΕΣΥ Η ΙΔΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ” ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΠΛΕΥΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΕΙ “ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕΣΠΑΝΤΑ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΣΕ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙΚΑΙ ΕΝΑΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΝΑ ΣΕ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΚΑΙ ΝΑΣΕ ΑΓΑΠΑΕΙ”. ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΕΦΤΑΣΑ ΝΑΕΧΩ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΠΛΗΡΕΙΤΙΣ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣΠΟΥ ΕΘΕΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΗΡΕΜΗ ΚΑΙΑΣΦΑΛΗΣ, ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ.ΒΕΒΑΙΑ,ΟΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΠΩΣΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΑΝ ΑΥΤΟΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΩ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙΗ ΗΡΕΜΙΑ Ή ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ, ΜΕ ΕΝΤΑΣΗΚΑΙ ΠΑΘΟΣ.ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΚΑΙ ΕΓΩ Η ΙΔΙΑ ΝΑΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΜΟΥ ΑΝΑΓΚΕΣΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΗΡΕΑΖΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΙΑΙΕΣΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΩΝΑ ΔΟΥΛΕΥΩ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.ΤΩΡΑΠΙΑ ΔΕΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟ, ΑΛΛΑΣΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑΣΑΝΑΚΑΛΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΕΛΑΒΑ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΕΣ ΟΙΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩΕΚ ΝΕΟΥ ΒΟΗΘΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΕΙΠΑ “ΘΑΒΡΕΙΣ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΤΗ ΛΥΣΗ”
Από τον/την: Αθηνά
Γεια σου Αθηνά και ευχαριστώ γι αυτό το όμορφο μοίρασμα της ιστορίας σου μέσα από την καρδιά σου. Παρατηρώ αμέσως ότι είσαι ένας άνθρωπος εργατικός που κινείται προς την αυτογνωσία, με το θάρρος να αναγνωρίζεις τις δυσκολίες σου αλλά και όσα καταφέρνεις. Είναι πολύ σημαντικές ικανότητες που μας προάγουν προς της ζωή και την αυτο-αποδοχή.
Βλέπω από τα όσα γράφεις ότι έχεις δουλέψει συνειδητά με τον εαυτό σου, και ήσουν ενεργή μέσα στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία.
Θέλω να σταθώ σε αυτό που γράφεις για την μοναξιά. Η φύση του ανθρώπου, από την δική μου οπτική γωνία, διακατέχεται από δύο διαφορετικές δυνάμεις, δημιουργώντας ένα από τα πολλά δίπολα που υπάρχουν στη ζωή, η μία μας καλεί προς τα έξω, προς τη ζωή, την αγάπη, την συναναστροφή και την αλληλεπίδραση και η άλλη προς τα μέσα, την μοναξιά, την απομόνωση, την εσωστρέφεια. Πάντα είμαστε μόνοι αλλά ταυτόχρονα δεν είμαστε και ποτέ μόνοι.Η μοναξιά, κάποιες φορές, μπορεί να βιωθεί ως κάτι δύσκολο και δυσβάσταχτο που μας υπενθυμίζει ότι μπορεί να έχουμε απομακρυνθεί οι ίδιοι από τον εαυτό μας. Και άλλες φορές, μπορεί να είναι μία εποικοδομητική διαδικασία,εσωστρέφειας και ενδοσκόπησης, ο απαραίτητος χρόνος που θα περάσουμε με μας τους ίδιους και με όλα μας τα κομμάτια,ακόμα και τα πιο σκοτεινά. Για να γίνουμε άτομα ολοκληρωμένα και αυτόνομα, περνάμε συνεχώς μέσα από βαθύ πόνο και σκοτάδια.Κάποιες φορές, βιώνουμε στιγμές ολοκλήρωσης όταν συνειδητοποιούμε ότι είμαστε μόνοι και αποκλειστικά υπεύθυνοι για τον εαυτό μας εμείς, αλλά ταυτόχρονα,είμαστε σε σύνδεση με τους άλλους ανθρώπους, ανοιχτοί προς αυτούς,ειλικρινείς, ευάλωτοι, συναισθηματικοί.Και οι δύο αυτές δυνάμεις, μας είναι απαραίτητες για τη ζωή. Ανοίγουμε και κλείνουμε, προς τη ζωή και τους άλλους,είμαστε μόνοι και μαζί. Η δύναμη προκύπτει από την αδυναμία και η αδυναμία από την δύναμη, η μοναξιά από τη σύνδεση ή την έλλειψη της σύνδεσης με τους άλλους και η σύνδεση από την μοναξιά. Πολλοί την φοβόμαστε αλλά μπορούμε να εξοικειωθούμε μαζί της και να την απολαύσουμε.
Οι ερωτικές σχέσεις είναι από τις πιο περίπλοκες σχέσεις της ανθρώπινης φύσης γιατί είναι και οι πιο κοντινές. Μπροστά στον έρωτα, είμαστε αδύναμοι, ευάλωτοι και γυμνοί ακριβώς όπως το μωρό όταν γεννιέται και βρίσκεται γυμνό στο κρύο περιβάλλον ενός δωματίου. Αναζητάμε την αγκαλιά,την εγγύτητα και την φροντίδα από τον άλλον και θέλουμε να την δώσουμε επίσης.Νιώθουμε ικανοί για όλα και ταυτόχρονα τελείως αβοήθητοι. Αυτός είναι ο έρωτας,μία δύναμη που μας βγάζει από το κέντρο μας αλλά ταυτόχρονα μας τοποθετεί μέσα στην βαθύτερη ουσία της ζωής.
Πολλοί άνθρωποι βιώνουν τον έρωτα και τις ερωτικές σχέσεις με μία καταστροφικότητα, το βιώνουν σαν μία κατάσταση στην οποία ενίοτε πέφτω και γκρεμίζομαι και ενίοτε πετάω πολύ ψιλά. Η εναλλαγή αυτή για πολλούς είναι απρόβλεπτη. Ο έρωτας είναι συνδυασμένος με τον πόνο, την αγωνία και την αβεβαιότητα στο ασυνείδητο πολλών ανθρώπων. Αυτός ο έρωτας έχει συνήθως πάθος και ένταση. Έχει αγωνία και ενθουσιασμό.
Υπάρχει όμως και μία άλλη πλευρά στον έρωτα. Υπάρχει και αυτός ο έρωτας που γίνεται αγάπη,που χρειάζεται πολλή δουλειά για να σταθεί, που απαιτεί τη συνεργασία και των δύο πλευρών της σχέσης για να προχωρήσει. Υπάρχει και ο έρωτας που οικοδομεί μέρα τη μέρα και σταδιακά τα διάφορα εξελικτικά στάδια των ατόμων.Αυτός ο έρωτας έχει ασφάλεια, σταθερότητα,δέσμευση και ηρεμία.
Νομίζω ότι όλα χρειάζονται μέσα στη ζωή. Και το πάθος και η ένταση και η ηρεμία και η ασφάλεια.Όλα μας χρειάζονται για να είμαστε ζωντανοί. Κλείνουμε και ανοίγουμε,φεύγουμε και ερχόμαστε και τελικά καταλαβαίνουμε ότι όλοι είμαστε μόνοι και μαζί. Όλα είναι θέμα προσωπικής επιλογής στην εκάστοτε περίοδο που διανύουμε στη ζωή μας. Μπορούμε να επιλέξουμε την ένταση και την περιπέτεια ή μπορούμε να επιλέξουμε την ηρεμία και την ασφάλεια. Μπορούμε ακόμα και να τα συνδυάζουμε από διαφορετικές πηγές και καταστάσεις στη ζωή μας.
Επιλέγουμε μία κατάσταση και την βιώνουμε επειδή κάτι εξυπηρετεί εκείνη την περίοδο της ζωής μας. Τίποτα δεν είναι μόνιμο, όλα αλλάζουν και κινούνται και είναι δική μας δουλειά να συνοδεύουμε τις ανάγκες μας καθώς αυτές μεταβάλλονται.
Η αμφισβήτηση είναι μέρος της ανάπτυξης του ατόμου και της εξελικτικής διεργασίας. Ακριβώς επειδή όλα κινούνται, είναι σημαντικό να θέτω νέες διερωτήσεις και να μένω ανοιχτή σε αυτές, παρατηρώντας που με οδηγούν κάθε φορά. Το βλέμμα μου να είναι ανοιχτό και να έχει χώρο για όλα όσα έχω μέσα μου, νομίζω αυτό είναι από τα πιο σημαντικά εργαλεία που μας προχωράνε.
Η δουλειά που έχεις κάνει είναι μέσα σου και όλα τα εφόδια που έλαβες από την ψυχοθεραπεία είναι εκεί και μπορείς να τα ανακαλείς.Για μένα, η ψυχοθεραπεία είναι ένας χώρος όπου μπορώ να επανέρχομαι όταν έχω την ανάγκη, άλλοτε για μεγαλύτερα διαστήματα και άλλοτε για μικρότερα όταν ένα συγκεκριμένο θέμα με απασχολεί.
Μπορεί να περνάς μία φάση όπου θες να δεις που είσαι μόνη σου, χωρίς το υποστηρικτικό πλαίσιο της ψυχοθεραπείας. Αλλά ακόμα κι αν αποφασίσεις να ζητήσεις ξανά βοήθεια να θυμάσαι ότι πάντα μόνη σου βρίσκεις τις απαντήσεις,μόνη σου ζεις τη ζωή σου, ο ψυχολόγος είναι εκεί μια ώρα την εβδομάδα. Αφουγκράσου λοιπόν καλά τις εκάστοτε ανάγκες σου.
Θέλω να βλέπω τη ζωή όχι σαν ένα πρόβλημα που θέλει λύση, αλλά σαν έναν δρόμο προς ανακάλυψη,γεμάτο μαγεία, φωτεινά σημεία και σκοτάδια.
Εύχομαι καλή συνέχεια σε όλα όσα κάνεις και να σε φροντίζεις.
