Διαγνώστηκα με διπολική διαταραχή πριν από περίπου τέσσερα χρόνια. Κάνω θεραπεία (μου έχουν αλλάξει φάρμακα πολλές φορές), όμως ακόμα δεν νιώθω καλά.
Από την: Τάνια
Γεια σου Τάνια,
Οι πληροφορίες που μου δίνεις, δεν είναι πολλές, όμως θα προσπαθήσω να σου πω κάποια πράγματα.
Όταν δεχόμαστε μία διάγνωση, δεν είναι εύκολη στιγμή. Μπορεί να γίνει πολύ βαρύ το να την κουβαλάς. Τα φάρμακα είναι μία μεγάλη ιστορία να τα βρεις και να ταιριάξουν με τον οργανισμό σου, έτσι ώστε να λειτουργούν για σένα και να σε κάνουν να αισθάνεσαι καλά με όσο το δυνατόν λιγότερες παρενέργειες. Θέλει χρόνο,προσπάθεια και καλή συνεννόηση με τον γιατρό σου.
Αυτό που θα ήθελα να σου πω, είναι ότι η διάγνωση έχει την τάση να γίνεται μία ταμπέλα από πάνω μας και καμιά φορά να μας περιορίζει. Τα φάρμακα βοηθούν πολύ σε αυτήν την περίπτωση, όμως να θυμάσαι, ότι δεν είσαι μόνο αυτό. Η διπολική διαταραχή είναι μόνο ένα μέρος του εαυτού σου, ένα κομμάτι της ζωής σου. Δεν είσαι ολόκληρη εσύ. Μην την αφήσεις να γίνει η ταυτότητα σου αλλά κράτα την σαν ένα κομμάτι της, τόσο όσο είναι.
Είναι σημαντικό για να νιώσεις καλά, να σε κοιτάζεις ολιστικά. Δεν ξέρω, αν ήδη κάνεις ψυχοθεραπεία αλλά για μένα είναι σημαντικό να δέχεσαι μία στήριξη ψυχοσυναισθηματική εκτός της αγωγής σου.
Να βρεις έναν άνθρωπο ψυχοθεραπευτή, με τον οποίο θα νιώθεις καλά και θα σε βοηθάει να ακούς τον εαυτό σου και τις ανάγκες σου και να σε στηρίζεις σε αυτήν την κατάσταση για όσο το χρειάζεσαι. Το να είμαστε και να νιώθουμε καλά, εξαρτάται από πολλά πράγματα και όχι μόνο από την αγωγή αλλά ακόμα από το πόσο έχουμε επεξεργαστεί την διάγνωση μας, τη νέα κατάσταση στην οποία μπαίνουμε, η οποία συμπεριλαμβάνει γιατρούς και φάρμακα και πόσο μπορούμε να πλησιάσουμε την αποδοχή της με αγάπη, κατανόηση και φυσικότητα για τον ίδιο μας τον εαυτό.
Αν δεν είσαι ήδη σε διαδικασία ψυχοθεραπείας, πιστεύω ότι θα σε βοηθήσει και θα σε κάνει να αισθανθείς ότι δεν είσαι μόνη.
Εύχομαι καλή συνέχεια και να μην ξεχνάς να σε φροντίζεις ολιστικά.
