Έχω φτάσει στα 17 και πιστεύω πως έχω σταθεροποιηθεί αλλά έχω πολλά τραύματα από μικρή που τα θυμάμαι έντονα καθώς, είχα προσπαθήσει 3 φορές να αυτοκτονήσω, από το μπαλκόνι, με μαχαίρι και με χάπια . Όταν πήρα τα χάπια, ήμουν μικρή και πίστευα, ότι θα δούλευε και μετά το μετάνιωσα. Φοβόμουν να κοιμηθώ, γιατί νόμιζα πως δεν θα ξυπνήσω. Τώρα νιώθω μόνη, πολύ μόνη, αν και δεν είμαι. Δεν μπορώ να χαίρομαι, ούτε να νιώσω ίχνος ευχαρίστησης.
Από την: Νίκη
Γεια σου Νίκη,
Νιώθω πολύ πόνο και φόβο να υπάρχει μέσα σου μέσα από αυτά που γράφεις.
Τα 17 χρόνια είναι μία δύσκολη ηλικία, χωρίς ιδιαίτερη σταθεροποίηση. Ίσως όμως να νιώθεις πιο σταθερή από παλιότερα. Σε αυτήν την ηλικία πολλά πράγματα εξακολουθούν να αλλάζουν μέσα μας και η ταυτότητα μας συνεχίζει να δημιουργείται. Μπορεί βέβαια η εσωτερική ένταση, την οποία περιγράφεις για τα προηγούμενα χρόνια, να έχει μαλακώσει.
Το να θες να δώσεις τέλος στη ζωή σου είναι μία σκέψη που συμβαίνει συχνά στους εφήβους και όχι μόνο σε μεταβατικές και δύσκολες περιόδους της ζωής. Εκεί που θα στεκόμουν όμως είναι, ότι το έχεις δοκιμάσει, ευτυχώς χωρίς επιτυχία. Το ότι το μετάνιωσες δείχνει ότι έχεις αγάπη για τον εαυτό σου και για τη ζωή, που βέβαια μπορεί να επισκιάζεται από τον πόνο και την ένταση.
Η αίσθηση μοναξιάς έχω καταλάβει ότι σχεδόν ποτέ δεν σχετίζεται με τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας αλλά αντίθετα με τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας. Αν η σχέση είναι συγκρουσιακή και καμιά φορά επιθετική με τον ίδιο σου τον εαυτό, αυτό μπορεί να σε κάνει να αισθάνεσαι εντελώς μόνη και να μην απολαμβάνεις τίποτα από όλα όσα συμβαίνουν γύρω σου.
Είναι πολλά και βαριά αυτά που περιγράφεις με τα λίγα λόγια που έγραψες.
Θα σου έλεγα να μην τα κουβαλάς άλλο μόνη σου και να μην τα αφήνεις στο σκοτάδι.
Όσα βρίσκονται στο σκοτάδι μέσα μας και τα κρατάμε καλά, αποκτούν μία ιδιαίτερη δύναμη πάνω μας. Και μόνο το γεγονός ότι έγραψες εδώ, είναι μία πολύ καλή αρχή μοιράσματος και φροντίδας του εαυτού.
Ένας ειδικός ψυχικής υγείας, κατά προτίμηση ψυχοθεραπευτής που θα νιώθεις καλά μαζί του, μπορεί να σε βοηθήσει να ρίξεις φως στα τραύματα αυτά και να κοιτάξεις κάποια από όλα όσα κουβαλάς με άλλα μάτια ώστε να ελαφρύνουν. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να σε βοηθήσει να σχετιστείς με τον εαυτό σου πιο συντροφικά και πιο φιλικά και αυτή η αγάπη για τη ζωή και για σένα την ίδια να βγει στην επιφάνεια.
Μπορεί να μην είναι εύκολη απόφαση αλλά σου αξίζει να δεχτείς φροντίδα και να μαλακώσουν οι εντάσεις μέσα σου, ώστε να μην σκεφτείς ξανά να σου κάνεις κακό και να δεις τη ζωή με μία πιο γλυκιά ματιά.
Ελπίζω να κάνεις αυτό το βήμα και να δώσεις αξία σε όλα όσα συμβαίνουν μέσα σου!
Εύχομαι καλή συνέχεια και παραμένω στη διάθεση σου!
