Ηταν η πρώτη σχέση που είχα,η πρώτη επαφή με άντρα,ο πρώτος έρωτας.Τον ήθελα πάρα πολύ και τον προσέγγισα αμέσως.Η σχέση μας κράτησε μόνο 3 περίπου μήνες.Δεν μου φέρθηκε καλά.Σε όλη τη διαρκεια της σχέσης μας,ήταν ψυχρός,απόμακρος,φειδωλός σε τρυφερά αγγίγματα και γλυκά λόγια.Υποπτεύομαι ότι δεν είχε ξεπεράσει την πρώην του με την οποία χώρισαν λίγο προτού με γνωρίσει.Δεν άντεχα την αδιαφορία του,ένιωθα μόνο απόρριψη κοντά του και τον χώρισα.Τα επόμενα χρόνια προσπάθησα να φτιάξω τη ζωή μου με άλλους,δεν τα κατάφερα,δεν έκανα καμία σοβαρή μακροχρόνια σχέση,είχα διαρκώς αυτόν στο μυαλό μου.Με κανέναν δεν ένιωσα τον έρωτα και τον πόθο που είχα νιώσει γι αυτόν.Κάποια στιγμή πρόπερσυ είχα μια μικρή “επανασύνδεση” με αυτόν.Αυτός με προσέγγισε χωρίς να αναφερθεί ποτέ στο χωρισμό και στην παλια μας σχέση.Βρεθήκαμε κάποιες φορές χωρίς να έχουμε ξεκαθαρίσει το αν είμαστε μαζί ή όχι,κι όταν εγώ έθιξα το ζήτημα,αυτός εξαφανίστηκε χωρίς να μου ξανα μιλήσει.Αυτή η “επανασύνδεση” έγινε άλλες δύο φορές.Ερχόταν ξαφνικά,μιλούσαμε για λίγο καιρό και μετα εξαφανιζόταν.Ποτέ του δε μου έδωσε μια ξεκάθαρη απάντηση,δεν μου εξήγησε τη συμπεριφορά του,παρά μόνο εμφανιζόταν και εξαφανίζοταν ξαφνικά.Αποφάσισα να μην ξανα ασχοληθώ μαζί του,έκοψα κάθε επαφή και ένιωσα κάποια στιγμή ότι τον είχα ξεπεράσει πραγματικά.Πριν από λίγο καιρό όμως,από την καραντίνα και έπειτα,άρχισε να ξανα έρχεται στο μυαλό μου και να τον σκέφτομαι.Γιατί όμως;Πως είναι δυνατόν να θέλω έναν άνθρωπο που δε μου φέρθηκε ποτέ σωστά,ποτέ όμορφα και τίμια;Γιατί νιώθω τόσο έντονη επιθυμία για έναν ανθρωπο που δεν ένιωσε ποτέ κάτι αντίστοιχο για μένα;Να σημειώσω εδώ πως η σχέση με την μητέρα μου είναι αρκετά απόμακρη και ψυχρή(μήπως έχει καποια σχέση αυτό με τη ψυχολογία μου)
Από τον/την: Ν.
Αγαπητή Ν. καλησπέρα,