Καλημέρα.
Αρχικά θέλω να πω, πως ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός γι’αυτό που είναι… Κανένας να μην κρίνει κανέναν… και να μην χρησιμοποιεί ο καθένας την δικαιολογία ”έχουμε Δημοκρατία, μιλάμε για τον καθένα όπως θέλουμε”. Απλά ΟΧΙ. Δεν κρίνουμε κανέναν, για κανέναν λόγο.
Ήμουν έκτη δημοτικού, όταν άρχισα να χαράζω τα χέρια μου, επειδή με έκριναν για την εμφάνιση μου, για το όνομα μου και γενικά για ό,τι ήμουν. Πάντα καθόμουν μόνη και δεν μιλούσα σχετικά σε κανέναν, εκτός κι αν ερχόντουσαν να μου μιλήσουν, τότε ήμουν έξω καρδιά. Ήταν ένα κορίτσι τότε. που με ζήλευε υπερβολικά και έλεγε πως δεν θα πετύχω τίποτα στη ζωή μου και διάφορα τέτοια. Ήμουν σε ευαίσθητη ηλικία και χάραζα τα χέρια μου, γιατί πάντα όλα τα έπαιρνα σοβαρά…
Έπειτα πέρασαν κάποια χρόνια κι ερωτεύτηκα ένα αγόρι… Δεν μου φερόταν καλά. Όταν κατάλαβε πως ένιωθα πράγματα γι’αυτόν, έπαιξε μαζί μου κι έτσι κατέληξα στο νοσοκομείο από υπερβολική δόση χαπιών. Επίσης, έχω έναν πατέρα που 16 χρόνια βρίσκεται στις φυλακές και έναν αδελφό, ο οποίος έχει πεθάνει. Όταν λοιπόν είπα στην ψυχολόγο όλα όσα έχω περάσει από τότε που θυμόμουν τον εαυτό μου έως εκείνη την ημέρα, έδωσε στη μητέρα μου ένα χαρτί που έγραφε πως ψυχικά είμαι διαταραγμένη και χρειάζομαι ιδιαίτερη προσοχή και πως δεν πρέπει να στεναχωριέμαι τόσο πολύ, δηλαδή όσο γίνεται να τα αποφεύγω όλα αυτά.
Όλα αυτά τα μοιράστηκα με ανθρώπους που θεωρούσα πως ήταν κοντινοί στενοί μου άνθρωποι. Όμως, μετά από καιρό άρχισαν και με έλεγαν όλοι τρελή και πως έχω χαρτί, που λέει πως ψυχικά είμαι διαταραγμένη. Με κορόϊδευαν με έβριζαν κλπ.
Παρ’όλα αυτά τότε, είχα υποσχεθεί στον αδελφό μου πως ποτέ ξανά δεν θα έκανα κακό στον εαυτό μου και όντως ποτέ ξανά δεν έκανα τίποτα. Μου περνούσε η σκέψη αυτή, όμως πάντα την έδιωχνα!
Μετά από καιρό άρχισα να σκέφτομαι…
Έπειτα από καιρό, βρέθηκε ένα καλό παιδί να με αγαπάει πραγματικά και βρήκα παρέες, φανταστείτε, από το νηπιαγωγείο, που είναι πραγματικά ό,τι καλύτερο και είμαι μια χαρά και απλά τώρα βλέπω πως η ζωή δεν είναι τόσο άσχημη τελικά, απλά υπάρχουν αναποδιές που πρέπει να στέκεσαι γερά στα πόδια σου και με όλη σου τη δύναμη να τις προσπερνάς!
Αυτά από μένα και μια συμβουλή: Μην κάνετε ποτέ κακό στον εαυτό σας, η ζωή είναι όμορφη! Να αγαπάτε τον εαυτό σας και να στέκεστε γερά στα πόδια σας! Η ζωή πάντα θα έχει τα καλά και τα κακά της, μα τα κακά της θα είναι αυτά, που θα μας δώσουν την δύναμη να αντέξουμε και να πάμε ακόμα πιο ψηλά!
Από την: Ανώνυμη
