Είμαι μια κοπέλα από τους «γενναίους» που πήγαν σε ψυχοθεραπευτή όταν αντιμετώπισα μιας ήπιας μορφής ψυχική διαταραχή με το όνομα «δυσπροσαρμογη».Παντα ο νους μου ήταν αλλου γιατί δε δεχόμουν την απτή πραγματικότητα και ονειροπουλούσα με αποτέλεσμα μετά να χάνω κάπως την επαφή μου με τους γύρω μου ή να απομονώνομαι μέσα στο κεφάλι μου ή να κατακλύζονται από ασχημα συναισθματα κ αρνητικές σκέψεις. Όλο αυτό έφτασε στη κορύφωση του πριν μερικούς μήνες λόγω μιας κατάστασης (σχέση από απόσταση) η οποια μου προκάλεσε υψηλά ποσοστά άγχους και στρες με αποτέλεσμα να μου συμβεί αυτό. Συνιστώ ανεπιφύλακτα τη ψυχοθεραπεία! Μόνο θετικά αποτελέσματα μπορείς να έχεις αρκεί να το αποδεχτείς μέσα σου και να θελήσεις να το αντιμετωπίσεις! Θα ανακαλύψεις πτυχές που ούτε καν φανταζοσουν και κυρίως δυνατότητες που δεν ηξερες ότι έχεις. Οι συνεδρίες μου με τον ψυχοθεραπευτή διακόπηκαν όταν άρχισα να στέκομαι και παλι στα πόδια μου.Όμως,έκανα το λάθος να επαναπροσεγγισω το άτομο με το οποιο είχα ξεκινήσει και η κατάληξη δεν ήταν όπως την ήθελα ή φανταζόμουν (πάλι). Έκανα το τρομερό λάθος να επιτρέψω να με προσεγγίζει κάποιος τρίτος σαν οντότητα ενώ αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να το κάνουμε οι ίδιοι για εμας.Έχασα τον εαυτό μου και πάλι με αυτή μου τη κίνηση και τώρα προσπαθώ να σταθώ στα πόδια μόνη μου γιατί μου το οφείλω εδώ και χρονια. Έχω κάνει σημαντική πρόοδο ομολογω και αποφασισα να έρθω σε αρμονία με το παρελθόν μου,τα συναισθήματα μου και τις επιλογές μου αφού αυτά κατά βαθος με έφεραν εδώ που είμαι τώρα! Όμως ενιοτε με καταβαλλει το άγχος και το στρες δίχως λόγο και αιτία.Ίσως γιατί είχα συνηθίσει σε ένα συγκεριμενο μοτίβο συμπεριφοράς και όλο αυτό είναι πολύ καινούργιο για εμένα. Δυστυχως καποιες φορές φοβάμαι και εκεί χάνω το παιχνίδι! Το πρόβλημα μου λοιπόν είναι ο αγχώδης χαρακτήρας μου και η -όχι τόσο- εμπιστοσύνη που έχω στον εαυτό μου. Φοβάμαι μηπως πάθω ξανά τη ψυχική αυτή διαταραχή.
Από τον/την: Κυριακή
Αγαπητή Κυριακή,
Είσαι πράγματι ΓΕΝΝΑΙΑ, με κεφαλαία και χωρίς εισαγωγικά, που αποφάσισες να στραφείς προς την εσωτερική αναζήτηση του εαυτού σου. Διαταραχή με το όνομα «δυσπροσαρμογή» δεν υπάρχει σε κάποιο εγχειρίδιο ταξινόμησης, οπότε μάλλον θα πρόκειται για κάποιο σύμπτωμα διαταραχής που δημιουργεί δυσπροσαρμογή, ή για μια ευρύτερη δυσπροσαρμογή σου όσον αφορά μια κατάσταση ή κάποιο γεγονός που αντιμετώπισες.
Νομίζω πως ήταν κάπως βιαστικό να διακόψεις τη θεραπεία σου επειδή άρχισες να στέκεσαι στα πόδια σου. Είναι ένα αρκετά σύνηθες φαινόμενο να διακόπτει κανείς τη θεραπεία του όταν νιώσει λίγο καλύτερα, και χαίρομαι που μου δίνεις την ευκαιρία να αποσαφηνίσω ότι η ψυχοθεραπεία είναι μια διαδικασία που θέλει χρόνο, και που ο τερματισμός της δεν γίνεται σε καμία περίπτωση απλώς επειδή αρχίζει κάποιος να αισθάνεται κάπως ανακουφισμένος. Πρόκειται για κάτι που πρέπει να συζητηθεί αρκετά εντός της θεραπευτικής σχέσης, και να έχει συμφωνηθεί και από τα δύο πρόσωπα πως έχει έρθει η στιγμή να γίνει ένα κλείσιμο σταδιακά και πάντα επαναξιολογώντας το αν η στιγμή αυτή είναι πράγματι η κατάλληλη. Απ ό,τι φαίνεται μάλλον δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για εσένα γιατί απλά στάθηκες στα πόδια σου, αλλά δεν ήσουν έτοιμη να πατήσεις γερά.
Θα έλεγα λοιπόν να συνεχίσεις τη θεραπεία σου μέχρι τα καινούρια μοτίβα συμπεριφορών να παγιωθούν. Σε καμία περίπτωση δε χρωστάς στον εαυτό σου να παλεύεις μόνη σου, αντιθέτως σου αξίζει να έχεις τη βοήθεια που χρειάζεσαι. Δείξε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου σεβόμενη το χρόνο που χρειάζεται για να συνηθίσει και να ενσωματώσει τα νέα και πιο προσαρμοστικά του στοιχεία, και κυρίως δείξε εμπιστοσύνη στη διαδικασία της θεραπευτικής αλλαγής!
Όπως λέει και ο Carl Rogers (ψυχοθεραπευτής-ιδρυτής της προσωποκεντρικής προσέγγισης) «η καλή ζωή είναι διαδικασία, όχι κατάσταση, είναι κατεύθυνση, όχι προορισμός».