Έχω έντονα το αίσθημα το φόβου. Φοβάμαι για αυτά που θα πω πως θα αντιδράσουν οι άλλοι.
Από τον/την: Eirini
Αγαπητή Ειρήνη,
Τι θα συνέβαινε αν για μια ημέρα, έλεγες αυτό που ήθελες/δεν μπορούσες δηλαδή να πεις ψέματα; Σκέψου το.
Παίρνοντας σαν βάση ότι όλους μας απασχολεί τι θα πουν οι άλλοι για εμάς/πως θα αντιδράσουν αν πούμε κάτι, και σίγουρα όχι στον ίδιο βαθμό γατί ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, δημιουργείται το εξής ερώτημα: Ποιο είναι το όριο;
Έχεις όρια για το πόσο σε απασχολεί πως θα αντιδράσουν οι άλλοι στα λεγόμενα σου;
Είναι απαραίτητο να κάνεις την προσωπική σου ενδοσκόπηση, και αυτό γιατί στην ουσία τσακώνεσαι με σκιές. Σπαταλάς τεράστια ποσά νοητικής ενέργειας όταν σε απασχολεί τι θα σκεφτούν ή πως θα αντιδράσουν οι άλλοι. Επιπροσθέτως, νοιάζεσαι για κάτι που ουσιαστικά δεν μπορείς να ελέγξεις.
Όταν σε απασχολεί η γνώμη/αντίδραση των άλλων, τείνεις να προσαρμόζεις την συμπεριφορά σου με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποτραπεί μια πιθανή αρνητική άποψη ή γνώμη. Το παραπάνω, όχι μόνο δεν είναι πάντα εφικτό, αφού η γνώμη όλων μας είναι ευμετάβλητη, αλλά το σημαντικότερο είναι πως στην προσπάθεια σου να αλλάξεις το μέλλον, καταπιέζεσαι και κυρίως δεν είσαι αυθεντική ούτε με τον εαυτό σου και ούτε με τους άλλους.
Κατά πόσο λοιπόν έχεις τον έλεγχο;
Να θυμάσαι:
- Αυτό που μετράει είναι η δική σου ψυχική ηρεμία, έτσι και αλλιώς, η γνώμη των άλλων για εμάς είναι πολύ πιθανό να αλλάζει συχνά. Η γνώμη όμως που έχουμε εμείς για τον εαυτό μας, παραμένει σταθερή.
- Δεν εγκλωβίζω τη ζωή μου στη γνώμη εκείνων που δεν με αφορούν, ούτε σε ανθρώπους που δεν θα έπρεπε να αποτελούν ζήτημα στη ζωή μου.
- Φροντίζω να μετριάζω τη μεγάλη ευαισθησία μου απέναντι στις ξένες γνώμες.
- Υπερασπίζομαι τις αποφάσεις μου. Τα λάθη μου είναι σύμμαχοι και όχι εχθροί, ξέρω πως είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης μου.
- Πορεύομαι με τη συνειδητοποίηση ότι ο φόβος της κριτικής/αντίδρασης που αισθάνομαι, σε υπερβολικό βαθμό, είναι χαμένο παιχνίδι, αφού με απομακρύνει από το να παρουσιάσω τον αληθινό μου εαυτό. Αν αποφεύγω να εκφράζω τις προτιμήσεις μου και τον εαυτό μου, θα διαμορφώσω μια εικόνα διαστρεβλωμένη για εμένα. Αποτέλεσμα; οι γύρω μου δεν θα αγαπήσουν εμένα, αλλά τη μεταμφίεσή μου και αυτό δεν εξυπηρετεί πουθενά!
- Θέτω την ερώτηση «Τι είναι αυτό που φοβάμαι ότι θα συμβεί αν με κριτικάρουν;» «Ποιο είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί;»
- Οι κρίσεις-αντιδράσεις κατακτούν μια θέση στη ζωή των ανθρώπων για περιορισμένο χρονικό διάστημα -(ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν έχει απεριόριστα αποθεματικά δεδομένα).
- Οι πραγματικά δικοί μας άνθρωποι μάς αποδέχονται όπως είμαστε και αγαπούν ακόμη και τα τρωτά μας κομμάτια.
Σε κάθε περίπτωση, μπορείς να αναζητήσεις βοήθεια από ειδικό ψυχικής υγείας, προκειμένου να ανακουφιστείς και να διαχειριστείς τη συναισθηματική κατάσταση που βιώνεις.
