Κοιτώντας πίσω νιώθω τυχερός για τη ζωή μου. Είμαι παντρεμένος με μια υπέροχη γυναίκα τα τελευταία 25 χρόνια ενώ έχουμε δυο γιούς που μας κάνουν καθημερινά περήφανους. Καλά παιδικά χρόνια, μια δουλειά που με γεμίζει, ένα σπίτι μεγάλο και πολλούς φίλους.
Διαβάζοντας αυτά θα λες «και ποιο είναι το πρόβλημα;» και ίσως έχεις δίκιο.
Αλλά έχω και μια πιο σκοτεινή πλευρά. Μια πλευρά που προσπαθούσα να αγνοήσω σε όλη μου τη ζωή, μια πλευρά που με έκανε να ντρέπομαι. Αυτή η πλευρά έχει ξεκάθαρο όνομα. Κατάθλιψη.
Όσοι με γνωρίζουν σπάνια καταλαβαίνουν ότι έχω κατάθλιψη. Και αυτό γιατί έχω δύο πλευρές. Ο εαυτός που βλέπουν οι περισσότεροι. Τις περισσότερες φορές καταφέρνω να δείχνω πως είμαι χαρούμενος και διασκεδαστικός. Αλλά με κουράζει. Και από την άλλη ο εσωτερικός μου εαυτός. Μέσα σε μαύρες σκέψεις.
Αρνιόμουν πεισματικά να δω, να συνειδητοποιήσω τι συμβαίνει. Νόμιζα πως η κατάθλιψη σημαίνει να είσαι απλά στεναχωρημένος, πιο εσωστρεφής και κυκλοθυμικός. Δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν για το πώς αισθάνομαι και τι σκέφτομαι. Φοβόμουν πως κανείς δεν θα με καταλάβαινε ή πως θα νόμιζαν πως το κάνω για να τραβήξω την προσοχή τους. Νόμιζα πως ήμουν ο μόνος που αισθάνεται έτσι, πως κάτι δεν πάει καλά μαζί μου αλλά δεν ήξερα τι ήταν ούτε και πώς να το αντιμετωπίσω, επομένως το αγνοούσα. Ήμουν ψυχικά άρρωστος όλη μου τη ζωή.
Όταν επισκέφθηκα ειδικό και διαγνώστηκα με κατάθλιψη, αυτό που είχα πήρε όνομα και μορφή. Πλέον ήξερα τι ήταν και πώς να το αντιμετωπίσω. Ο ψυχολόγος μου με παρότρυνε να επισκεφθώ ψυχίατρο και με τον ψυχίατρο ξεκίνησα να φάρμακα. Τα οποία και άλλαξα κάποιες φορές μέχρι να βρούμε ποια δουλεύουν. Όταν τα βρήκα άλλαξε η ζωή μου. Πλέον μπορούσα να δω χωρίς την ομίχλη.
Αυτός ο εσωτερικός εαυτός δεν νομίζω ότι θα φύγει ποτέ. Αλλά κάθε φορά που επανέρχεται πλέον μπορώ να μετριάσω την επιρροή του.
Όσο πετυχημένος και να είσαι στη ζωή σου, με μεγάλες περιουσίες ή κατορθώματα, τίποτα από αυτά δεν «εξουδετερώνουν» την κατάθλιψη. Είναι μια διεισδυτική και διαβρωτική ασθένεια και μπορεί να «χτυπήσει» οποιονδήποτε. Απλά να θυμάσαι πως δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτό. Υπάρχουν πολλοί εκεί δίπλα που σε αγαπάνε και θέλουν να σε βοηθήσουν. Και σε καμία περίπτωση δεν είσαι αδύναμος αν ζητήσεις βοήθεια.