Ψtalk: “Είμαι τελειόφοιτη τμήματος ψυχολογίας και δεν ξέρω τι θέλω να κάνω στη ζωή μου.”
Ψtalk: “Είμαι τελειόφοιτη τμήματος ψυχολογίας και δεν ξέρω τι θέλω να κάνω στη ζωή μου.”

Ψtalk: “Είμαι τελειόφοιτη τμήματος ψυχολογίας και δεν ξέρω τι θέλω να κάνω στη ζωή μου.”

Καλησπερα, ανακάλυψα προσφατα το σάιτ σας και είπα να κάνω κ εγώ τη προσπαθεια μου( θα προσπαθησω να είμαι συντομη). Είμαι τελειοφοιτη φοιτήτρια ψυχολογίας και δε ξερω τι θέλω να κάνω στη ζωή μου. Δε ξερω αν θέλω να γίνω θεραπευτρια, δε ξερω με τι θα ασχοληθώ και τι με γεμίζει πραγματικα. Αγχωνομαι πολυ για το μέλλον μου και θέλω να είμαι ανεξάρτητη οικονομικά και να μην επιβαρυνω τους γονεις μου οπως τώρα που με συντηρούν εκείνοι. Εχω απογοητευτεί συγχρόνως απίστευτα από όταν συνειδητοποίησα ποσα χρήματα και χρόνια πρέπει να ξοδέψω ακόμα για να γίνω ψυχολόγος( μεταπτυχιακά, σεμινάρια, εξειδικευσεις…). Με πιάνει απελπισία και μόνο στη σκέψη. Σας παρακαλω, δώστε μου μια ιδέα για να ξεδιαλυνει λίγο η θολουρα στο μυαλό μου. Ευχαριστώ.

Από τον/την:Ελπίδα


Γεια σου Ελπίδα,

Χαίρομαι πολύ που μιλάω σε μια συνάδελφο! Καταλαβαίνω απόλυτα την σύγχυση σου. Είναι ένα στάδιο που όλοι οι τελειόφοιτοι βρίσκονται μπροστά σε μεγάλα διλήμματα, ανασφάλεια και αμφιβολία. Είναι μια φάση των σπουδών που ανυπομονείς να βγεις στην αγορά εργασίας και να εξασκήσεις αυτό που σπούδασες με τόσο μεράκι και από την άλλη φοβάσαι αν θα τα καταφέρεις.

Ειδικά στον δικό μας κλάδο οι περισσότεροι αν όχι όλοι οι ψυχολόγοι ολοκληρώνοντας τις σπουδές μας δυσκολευόμαστε να εμπιστευτούμε τις δυνάμεις μας και το ένστικτο μας. Επιπλέον, οι επιλογές, επαγγελματικές και ακαδημαϊκές, είναι τόσες πολλές, που δημιουργούν ένα χάος στο μυαλό μας. Το ερώτημα είναι σεμινάρια, μεταπτυχιακά ή εκπαιδεύσεις σε προσέγγιση ψυχοθεραπείας; Η απάντηση είναι πως δεν υπάρχει σωστή και λάθος επιλογή, ούτε σωστή ή λάθος σειρά για να γίνουν τα παραπάνω. Πολλοί όταν είναι σίγουροι για την εξειδίκευση που θέλουν, προχωρούν σε μεταπτυχιακό. Άλλοι εκπαιδεύονται σε κάποια μορφή ψυχοθεραπείας για να αποκτήσουν πρακτικές γνώσεις.

Επίσης, για ορισμένους η αναγνώριση του μεταπτυχιακού σε αντίθεση με την ιδιωτική εκπαίδευση σε κάποιο ψυχοθεραπευτικό μοντέλο, αποτελεί κύριο παράγοντα, καθώς στόχος τους είναι οι δημόσιες υπηρεσίες και όχι ο ιδιωτικός στίβος εργασίας. Επιπλέον, αρκετοί είναι αυτοί που επιλέγουν να συνδυάσουν χρονικά τα δύο παραπάνω, γεγονός όμως που δεν αφήνει πολλά περιθώρια για εργασιακή απασχόληση, καθώς τα προγράμματα είναι αρκετά απαιτητικά και χρειάζονται διάβασμα και αφοσίωση. Σε αυτό μην ξεχνάμε πως εξίσου σημαντική είναι ξεκούραση και ο προσωπικός ελεύθερος χρόνος, που δεν θα πρέπει να λείπουν από την εξίσωση.

Στην δική σου περίπτωση λοιπόν που δεν ξέρεις ποια κατεύθυνση θες να πάρεις μπορείς να προσφέρεις εθελοντική εργασία σε διάφορους φορείς, ώστε να δεις στην πράξη σε πραγματικό χώρο και χρόνο διαφορετικά κομμάτια του επαγγέλματος. Έτσι, θα δεις τι σου αρέσει και τι όχι και παράλληλα θα συγκεντρώσεις σημαντική προϋπηρεσία.Το οικονομικό ζήτημα σίγουρα είναι δύσκολο και η ανάγκη σου για ανεξαρτησία από τους γονείς σου λογική. Καθώς η επαγγελματική αποκατάσταση πάνω στο αντικείμενο μπορεί να καθυστερήσει, μια λύση θα ήταν να βρεις μια άλλη δουλειά προσωρινά, part-time ή full-time, ώστε να μπορείς να βγάζεις τα δικά σου χρήματα και παράλληλα να δοκιμάζεσαι και να εξελίσσεσαι στον χώρο της ψυχολογίας.

Όπως και να χει, όποια απόφαση και να πάρεις, να θυμάσαι πάντα πως δεν είναι τελεσίδικη. Η ζωή είναι γεμάτη ευκαιρίες και θα βρεις τρόπο να αλλάξεις δρόμο, εάν αυτός που επέλεξες δεν σε γεμίζει αρκετά. Εύχομαι με το καλό να ολοκληρώσεις τις σπουδές σου και να σε δω στο επάγγελμα!

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com