Έκανα σχέση εδώ και 6 μήνες με έναν που έχει χωρίσει και έχει ένα παιδί 3 ετών . Ήμασταν και στα φοιτητικά μας χρόνια μαζί αλλά χωρίσαμε. Πλέον είμαστε μαζί και περνάμε υπέροχα. 31 ετών και οι 2. Το θέμα είναι οι γονείς μου, (70 ετών), κλαίνε, δεν τον θέλουν, λένε ότι θα πεθάνουν από τη στενοχώρια τους, θεωρούν ρετσινιά το να έχει παιδί και δεν θέλουν ούτε να τον δουν, ούτε θα έρθουν στο γάμο (αν γίνει), ούτε θα μου αφήσουν κληρονομιά. Ζω έναν πόλεμο μέσα μου. Από την μία, τον αγαπάω από την άλλη, με σκοτώνει να βλέπω τους γονείς μου έτσι. Μίλησα στον πατέρα μου αλλά μου λέει όσο καλό παιδί και να είναι δεν τον θέλω γιατί έχει παιδί . Βοήθεια!!!
Από τον/την: Μούσμουλα
Aγαπημένη μου Μούσμουλα,
Θα ήθελα αρχικά να σε ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη που μας δείχνεις στο να μοιραστείς ένα προσωπικό σου ζήτημα. Θα ήθελα, πρωτίστως, να σου υπενθυμίσω το ρόλο της σελίδας και την επικοινωνία μας, καθώς δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση υποκατάστατο της ψυχοθεραπείας αλλά, διαθέτει ρόλο συμβουλευτικό!
Καθώς διαβάζω το μήνυμα σου, καταλαβαίνω πόσο στεναχωρημένη νιώθεις με τους γονείς σου, που δεν μπορούν να αποδεχτούν την επιλογή σου και να σε στηρίξουν. Το γεγονός ότι θέλεις να είσαι με αυτόν τον άνθρωπο και είστε αγαπημένοι, είναι σημαντικό, όμως βλέπω πόσο αναστατωμένη είσαι σχετικά με τους γονείς σου, καθώς δεν ξέρεις τι άλλο να κάνεις για να τον αποδεχτούν. Οι γονείς, τις περισσότερες φορές θέλουν το καλύτερο για το παιδί τους και παγιδεύονται στην δική τους επιθυμία χωρίς να εξετάζουν την επιθυμία και την ευτυχία του παιδιού τους. Από την μία πλευρά, η σχέση σου με τον σύντροφό σου φαίνεται ότι βασίζεται στην αγάπη και το πάθος, καθώς υπήρξατε μαζί και στο παρελθόν μαζί και τώρα ξανά ειδωθήκατε. Φαίνεται δηλαδή, ότι υπάρχει μία σύνδεση ισχυρή. Από την άλλη μεριά, οι γονείς σου είναι γεμάτοι από εμπειρίες και ιστορίες ειδικά στην ηλικία των 70 ετών και η απόρριψη από εκείνους σου προκαλεί λύπη και ενοχές.
Είναι πολύ σημαντικό να μπορέσεις να κατανοήσεις ότι η ζωή είναι δική σου καθώς και οι επιλογές που θα κάνεις. Έχεις κάθε δικαίωμα να ζήσεις σύμφωνα με τις δικές σου ανάγκες και τα δικά σου συναισθήματα – οι γονείς σου σίγουρα είναι ένα σημαντικό κομμάτι στη ζωή σου, όμως δεν μπορούν να αποφασίζουν την δική σου ευτυχία, ειδικότερα αν αυτό εσένα σου προκαλεί δυστυχία.
Πώς να βοηθήσεις τον εαυτό σου;
Χρειάζεσαι μια ειλικρινή συζήτηση με τους γονείς σου. Είναι πολύ σημαντικό αν δεν το έχεις καταφέρει έως τώρα, να μιλήσεις ανοιχτά στους γονείς σου για τα συναισθήματα σου με ήρεμο και ευγενικό τρόπο. Εξήγησε τους, πόσο άσχημα νιώθεις όταν σε κρίνουν για τις επιλογές σου και ότι σε πιέζουν. Επιπλέον, επισήμανε τα συναισθήματα σου για αυτόν τον άνθρωπο που είστε μαζί, ότι τον αγαπάς, ότι τον νοιάζεσαι, καθώς και ότι έχετε ξανά υπάρξει μαζί στο παρελθόν. Πράγμα, που το καθιστά συναισθηματικά έντονο για εσένα, γιατί τα συναισθήματα σας δεν χάθηκαν στο χρόνο ! Ωστόσο, εξήγησε με ευγένεια και σεβασμό ότι θέλεις να υπάρξει μία ισορροπία ανάμεσα σας χωρίς να απορρίψουν εσένα αλλά να κατανοήσουν την δική σου οπτική και ανάγκη.
Στην συνέχεια, είναι εύλογο να θέσεις τις κατάλληλες προτεραιότητες για εσένα. Είσαι σε μία ηλικία που έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου, είναι σημαντικό λοιπόν, να εξετάσεις τι είναι αυτό που εσένα σε κάνει ευτυχισμένη. Η σχέση σου φαίνεται ότι σου προσφέρει ασφάλεια και πληρότητα, σε αντίθεση με τη σχέση με τους γονείς σου, που γίνεται περίπλοκη λόγω των προκαταλήψεων τους. Το να θέλεις να έχεις μία καλή σχέση με τους γονείς σου και να αποδεχτούν το σύντροφο σου, είναι απολύτως φυσιολογικό, αλλά μήπως το να καταναλώνεις περισσότερη ενέργεια στο να τον αποδεχτούν να έχει ως αποτέλεσμα να σου απορροφάει ψυχική ενέργεια και δύναμη ; Εξαιτίας των παραπάνω, είναι άξιο, να θέσεις τις προτεραιότητες σου και να αφοσιωθείς στην προσωπική σου γαλήνη και ηρεμία.
Επιπρόσθετα, χρειάζεται να δώσεις χρόνο και χώρο τόσο σε εσένα όσο και στους γονείς σου. Η κατάσταση τώρα καταλαβαίνω ότι είναι αρκετά τεταμένη και ίσως χρειάζεσαι περισσότερο χρόνο για να επεξεργαστείς τα συναισθήματα σου και να κατανοήσεις καθαρότερα ορισμένα πράγματα. Αρκετές είναι οι φορές, που οι γονείς και γενικότερα οι άνθρωποι με τον καιρό αποδέχονται κάποιες καταστάσεις και αλλάζουν στάση, ειδικότερα εάν δουν ότι ο σύντροφος σου σε εκτιμά και σε αγαπάει αληθινά και ότι η σχέση σας είναι πράγματι σοβαρή!
Ακόμη, χρειάζεται να προστατεύεις τον εαυτό σου και τα συναισθήματα σου ! Μην αφήνεις τους άλλους να ελέγχουν τα συναισθήματά σου. Ότι αγαπάς τον σύντροφο σου και αποδέχεσαι η ίδια το παιδί του και εκείνον ακριβώς όπως είναι, δεν είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να νιώθεις ένοχη ή να έχεις τύψεις. Έχεις κάθε δικαίωμα να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις για τη ζωή σου και να αποδέχεσαι ό,τι εσύ επιθυμείς και να ζεις όπως θέλεις εσύ!!! Κατανοώ ότι η κατάσταση δεν είναι εύκολη για εσένα αλλά η αγάπη και η αυτοεκτίμηση προέρχεται πρώτα για τον ίδιο μας τον εαυτό και μετά απέναντι στους άλλους. Οι γονείς σου με τον καιρό, ίσως να εκτιμήσουν τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου – και αν όχι – θα έχεις πράξει ανάλογα με τα δικά σου συναισθήματα και με τις δικές σου ανάγκες!!!
Η ισορροπία είναι δύσκολη μεταξύ σας, ωστόσο ελπίζω να βρεις τον τρόπο να προχωρήσεις με βάση τις δικές σου επιθυμίες. Εάν παρατείνεται η δυσκολία σου, η ατομική θεραπεία θα σε βοηθήσει να διαλευκάνεις τις ανάγκες σου και να τακτοποιήσεις τα συναισθήματα σου.
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου, ό,τι άλλο χρειάζεσαι είμαι/είμαστε στη διάθεση σου!
*H στήλη Ψtalk έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης
Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα πατώντας στο κουμπί της αρχικής και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας.
Επιμέλεια : Κελεσίδη Ελένη
