Καλημέρα ,έχω κατάθλιψη(είχα νοσηλευτεί για αυτό) είμαι 25 χρόνων και το είχα αρκετό καιρό πριν πάω διότι αντιλαμβανόμουν ότι είχε αλλάξει κάτι μέσα μου(συναισθήματα θλίψη θυμός κλπ)δεν πήγαινα γιατί φοβόμουν πως θα με έδιωχναν και θα μου έλεγαν κοριτσάκι μου πήγαινε σπίτι σου δεν παίζουνε με αυτά .Το άφησα. Υπεφερα άλλοτε πολύ άλλοτε λίγο..Με τα χρόνια νόμιζα ότι πέρασε ένιωθα πολύ καλύτερα ,όμως μια χρονιά έσκασαν δυσκολίες και έσκασε και μεγαλύτερο πρόβλημα ,ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή λόγω άγχους ,εκεί τρόμαξα υπέφερα νόμιζα ότι τρελαινομουν ,όσο κ αν φοβόμουν και ντρεπόμουν αναγκάστηκα και πήγα. Ευτυχώς ,στην αρχή έπεσα σε λάθος ανθρώπους ,κακή διαχείριση,δεν μου ταίριαζε άλλαξα πήγα αλλού και ευτυχώς βρήκα μια πολύ καλη. Με βοήθησε περισσότερο απ’οτι φανταζόμουν το πρώτο διάστημα δεν καταλάβαινα τον λόγο που πήγαινα γιατί δεν έβρισκα κανένα λόγο από αυτά που λέγαμε ,δεν μπορούσα να καταλάβω ούτε να δεχτώ επομένως κάποια πράγματα.
Οταν έχεις περάσει πολύ δύσκολα πράγματα είναι δύσκολο να μπεις σε αυτή τη διαδικασία. Αλλα αυτό που θέλω να πω είναι πως αξίζει όντως με πολύ προσπάθεια θα βοηθηθεις όσο και αν δεν το πιστεύεις ,δεν λέω πως θα αλλάξουν τα πάντα και όλα τέλεια αλλά το μεγάλο βασανιστήριο ναι μπορεί να φύγει από πάνω σου,αλλά θέλει επιμονή και υπομονή αρκετό καιρό .αλλά αξίζει .
Κάντο άμεσα όπου και αν είσαι και δες και διαφορετικούς ψυχολόγους μέχρι να δεις ποιος κάνει δουλειά.πηγα και σε ιδιώτη πήγα και σε δημόσιο ,στο δημόσιο εμένα έτυχε να βρω την καλύτερη για μένα.
Από τον/την: ΑνωνυμηΜ