Προσωπική ιστορία: “Στο γυμνάσιο δέχτηκα bullying, επειδή ήμουν πολύ ντροπαλη.”
Photo by Julia Tatyanenko from pexels at canva.com

Προσωπική ιστορία: “Στο γυμνάσιο δέχτηκα bullying, επειδή ήμουν πολύ ντροπαλη.”


Γειά σας! Είμαι 20 χρόνων. Ζούσα τα τελευταία χρόνια της ζωης μου, κυρίως από το γυμνάσιο κι έπειτα χωρίς αυτοπεποίθηση, χωρίς ουσιαστικά να το έχω παραδεχτεί στον εαυτό μου. Αυτό συνέβη γιατί στο γυμνάσιο δέχτηκα bullying, επειδή ήμουν πολύ ντροπαλη. Από τότε η αυτοπεποίθησή μου έσπασε σε πολλά μικρά κομμάτια και δεν κάθισα ποτέ να την ξαναχτισω.

Ώσπου το καλοκαίρι του 2019, έκανα μια απλή σκέψη. Ότι πριν συναντήσω κάποια φίλη μου ή φίλο μου αγχώνομαι για το τι θα πω και να μην φανώ βαρετή. Από αυτή τη σκέψη σιγά σιγά άρχισα να καταλαβαίνω και να βλέπω πλέον καθαρά ότι σε πολλά κομμάτια της καθημερινότητάς μου, η έλλειψη αυτοεκτίμησης, με δυσκόλευε και με βασάνιζε. Είχα ξεκινήσει και μια φιλία με μια πολύ ιδιαίτερη κοπέλα, με την οποία είχα συνδεθεί πολύ βαθιά, με τρόπο που σε καμία προηγούμενη φιλιά μου δεν ειχα πετυχει. Και αυτό με τρόμαζε και με δυσκόλευε.Αποφασισα λοιπόν πολύ δειλά να ζητήσω από τους γονείς μου να πάω σε ψυχολόγο. Η αλήθεια είναι με λίγη δυσκολία το δέχτηκαν.

Οπότε από τον Σεπτεμβρη κιόλας ξεκίνησα αυτό το πανέμορφο ταξίδι που ονομάζεται ψυχοθεραπεια. Δεν θα πω ψέματα, στην αρχή δεν ήταν εύκολο, δυσκολευομουν αρκετά να ανοιχτώ για όλα αυτά που με απασχολούσαν, όμως από την ψυχοθεραπευτρια μου, εκλαμβανα ζεστασιά και στοργή. Ένιωθα ότι σε αυτό το χώρο ημουν προστατευμενη, ήταν ένας χώρος απελευθέρωσης που δεν έβρισκα σπίτι μου και αυτό με ανακουφιζε πολύ! Στην αρχή δεν έβλεπα να αλλάζω και απογοητευομουν γιατί δεν είχα καταλάβει τη διαδικασία της ψυχοθεραπειας, πως μετά από χρόνο συζήτησης και αλληλεπιδρασης με τον ψυχουεραπευτη σου παρατηρείς αλλαγές πάνω σου.

Νόμιζα ότι πάω στον ψυχοθεραπευτη λέω το πρόβλημα μου και το λύνει. Τώρα που το σκέφτομαι γελάω. Βέβαια το συζητησα με την ψυχοθεραπευτρια μου και μου εξήγησε πως δεν λειτουργεί έτσι.Μετα από σχεδόν 5 μήνες άρχισα ήδη να παρατηρώ αλλαγές. Ένας στόχος τουλάχιστον είχε επιτευχθεί. Ζούσα πλέον βασανιζοντας λιγότερο τον εαυτό μου. Λόγω της πανδημίας αναγκάστηκα για μεγάλο χρονικό διάστημα να συνεχίσω τις συνεδρίες μου μέσω Skype και παρόλο που φοβήθηκα πως δεν θα βοηθάει, εν τέλει ήρθαμε ακόμη πιο κοντά με την ψυχοθεραπευτρια μου.

Πλέον η σχέση μου με την ψυχοθεραπευτρια μου είναι από τις πιο σημαντικές σχέσεις στη ζωή μου! Η ψυχοθεραπεια είναι το πιο όμορφο δώρο που μπορεί να χαρίσει κάποιος στον εαυτό μου. Και πραγματικά εύχομαι κάποια στιγμή στην κοινωνία μας ο κάθε άνθρωπος να μπορει να κάνει αυτό το δώρο στον εαυτό του χωρίς να έχει στερεότυπα (π.χ. στους ψυχολόγους πάνε οι τρελοί) να του εμποδίζουν τον δρόμο.

Από τον/την: Lonely star

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com