Πάντα ένοιωθα την ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον όχι για κάποιο πρόβλημα, αλλά για να με συμβουλέψει πως να χειριστώ όσα μου συμβαίνουν στη ζωή μου και τέλος πως να γίνω ένας καλός γονιός στο μέλλον.
Έτσι αποφάσισα με τον τότε σύντροφό μου , ένα βράδυ σε ένα παραλιακό ταβερνάκι , 15 μέρες πριν τον γάμο μας πως καλό είναι να ξεκινήσω την ψυχοθεραπεία να χτιστούν γερές βάσεις στην οικογένεια μας.
Τα πράγματα όμως άλλαξαν , μην ξεχνάμε πως όταν κάνουμε σχέδια ο Θεός γελάει. Μια μέρα μετά τον γάμο μου λοιπόν βρήκα μέσω του διαδικτύου το πρώτο νούμερο ενός ψυχοθεραπευτή και κάλεσα. Ο λόγος? Χώριζα .
Ο πρώτος λοιπόν λόγος που με έκανε να πάρω τηλέφωνο ήταν γιατί δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο μάλλον να διαχειριστώ έναν χωρισμό μια μέρα κιόλας μετά τον γάμο μου. Δεν θα μπώ σε λεπτομέρειες θα αναφέρω όμως κάποια πράγματα που με ώθησαν να γράψω αυτή εδώ την ανώνυμη ιστορία .
Η βοήθεια του ψυχοθεραπευτή μου ήταν παραπάνω απο σωτήρια. Ζούσα πολλά χρόνια υπομένοντας λεκτική και ψυχολογική βία παρά το νεαρό της ηλικίας μου. Οι λόγοι που το υπέμενα πολλοί δεν χρειάζεται ανάλυση. Όμως ανάλυση θέλει πως εγώ είχα μερίδιο ευθύνης που δεν με σεβάστηκα και δεν μ αγαπούσα . Τέτοιες μορφές βίας δεν μένουν ποτέ εκει. Προφανώς και έγινε και σωματική . Παρόλα αυτά έμεινα χρόνια σ αυτή την κατάσταση, μέχρι που κατάλαβα πως μπορώ να σταθώ στα πόδια μου μπορώ να φύγω και να μην με νοιάζει τι θα πουν ποιοι θα το πουν πως θα ζήσω , να με νοιάζει μόνο ο εαυτός μου και η ευτυχία μου.
Μην διστάσεις να ψάξεις για βοήθεια ακόμα και αν θεωρείς οτι το να σε βρίζει κάποιος ή να σε καταπιέζει είναι κάτι φυσιολογικό που συμβαίνει στα ελληνικά σπίτια . ΌΧΙ δεν είναι , δεν ειναι φυσιολογικό να δυστυχείς .
