Καλημέρα σας. Η ιστορία μου ξεκινάει κάπως έτσι… Εκεί που όλα κυλουσαν μια χαρά άρχισα να έχω ζαλάδες, να χάνω πολλά κιλά, να μην έχω όρεξη να σηκωθώ από το κρεβάτι μου και γενικώς να μην λειτουργώ στην καθημερινότητα. Όλα αυτά με ανησύχησαν και άρχισα να κάνω όλες τις απαραίτητες εξετάσεις, όπου δεν μου έβρισκαν τίποτα… Εγώ όμως ένιωθα χάλια. Στο τέλος κατέληξα να πηγαίνω για έναν ολόκληρο χρόνο σε ψυχίατρο και με θεραπεία να μου κοπούν κάποια συμπτώματα αλλά όχι και το πρόβλημα. Να σημειωθεί ότι εκείνο το διάστημα είχα έρθει σε αντιπαράθεση με την μαμά μου και το σύντροφό μου που είχαν διαφωνίες για τα κληρονομικα…. Και ήμουν στην μέση, με βάλανε στην μέση…. Μετά από ένα χρόνο σταμάτησα την θεραπεία μόνη μου γιατί μόνο κακό μου έκανε και προσπαθούσα να επιβιώσω από μόνη μου. Έχω πάλι κάποια από τα συμπτώματα αλλά το παλεύω καθημερινά. Είναι το πόσο άγχος μου προκαλεί η μαμά μου με τον σύντροφο μου…. Σας γράφω μόνο και μόνο για το πως θα το διαχειριστώ και να μπορώ να ξαναγινω φυσιολογική; Περιμένω σύντομα απάντηση σας. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Από τον/την: Αλεξ
Αγαπητε/η Άλεξ,
Αυτό που καταλαβαίνω από αυτά που γράφεις είναι ότι αρχικά έχεις επιτρέψει (άθελα σου) στον σύντροφο σου να αναμιχθεί στην σχέση που έχεις με την μητέρα σου και κατ’ επέκταση με την περιουσία σας. Η περιουσία είναι όπως το λέει και η ίδια η λέξη τα περί της ουσίας, δηλαδή αυτά που είναι ουσιαστικά κι έχουν ουσία, νόημα για την οικογένεια, να μεταβιβαστούν στην επόμενη γενιά του γένους, της οικογενειακής αυτής αλυσίδας. Είναι λοιπόν κάτι που αφορά αποκλειστικά εσένα σαν απόγονο της οικογένειας αυτής και δεν αφορά σε καμία περίπτωση τον σύντροφο σου. Μόνο αφού παντρευτείτε και αποφασίσεις να φαίνεται το όνομα του στα περιουσιακά σου στοιχεία, τότε μπορεί να έχει κι εκείνος λόγο πάνω σε αυτά.
Δοκίμασε να εντοπίσεις τι είναι αυτό που σε κάνει να στέκεσαι πιο πίσω και να δίνεις με αυτόν τον τρόπο χώρο και δικαίωμα στον σύντροφο σου να μπαίνει μπροστά και να διεκδικεί αυτά που ανήκουν σε εσένα. Για παράδειγμα, πιστεύεις ότι δεν είσαι αρκετά ικανή να το κάνεις εσύ; Δεν θέλεις ίσως να συγκρουστείς εσύ με την μητέρα σου κι αφήνεις εκείνον να το κάνει;
Το σώμα σου πάντως με τον τρόπο του φαίνεται να δείχνει την άρνηση σου να ασχοληθείς με τα περιουσιακά, καθώς σε κάνει να νιώθεις αδύναμη κι έτσι να μη μπορείς ούτε τον σύντροφο σου να βάλεις στην θέση του, ούτε να ασχοληθείς εσύ με το θέμα. Χρειάζεται λοιπόν να δεις για ποιον λόγο αφήνεις 2 άλλους να παίρνουν αποφάσεις για σένα. Μην επιτρέπεις σε κανέναν από τους 2 να σε βάζει στη μέση. Όταν το βρεις, ενδεχομένως να υποχωρήσουν και τα σωματικά σου.
Θα βρεις έπειτα και την δύναμη να διαχειριστείς την σχέση σου με τον σύντροφο σου και την σχέση σου με την μητέρα σου, καθώς αυτές είναι 2 διαφορετικές σχέσεις και δεν θα πρέπει να συγχέονται.
Αλήθεια η σχέση του συντρόφου σου με της μητέρας σου πώς είναι γενικά; Αν γενικά δεν είναι καλή και όπως διαφώνησαν τώρα με τα περιουσιακά, διαφωνούν συχνά και για άλλα, τότε τα περιουσιακά ήταν απλά η αφορμή και δεν χρειάζεται σε εστιάσεις εκεί.
