Ψtalk: “Εμένα το πρόβλημα μου ειναι το κοινωνικό άγχος.”
Ψtalk: “Εμένα το πρόβλημα μου ειναι το κοινωνικό άγχος.”

Ψtalk: “Εμένα το πρόβλημα μου ειναι το κοινωνικό άγχος.”

Γεια σας φιλοι,

Λοιπον εμενα το προβλημα μου ειναι το κοινωνικο αγχος. Απο μικρη ημουν πολυ ντροπαλη, σε σημειο που ολο το δημοτικο το εβγαλα χωρις αχνα, κανεις δν ηξερε πως ακουγοταν η φωνη μου. Μεγαλωνοντας στην εφηβεια, τα πραγματα καπως καλυτερεψαν και με τις παρεες και ολα αυτα ανοιχτηκα περισσοτερο. Τωρα που περασανε κοντα στα 8 χρονια, εχω προβληματα κοινωνικου αγχους οπως πχ οταν ειναι να μιλησω σε πολυ κοσμο παθαινω πατατρακ, μπλοκαρει ολο το συστημα και απλα θελω να με καταπιει η γη. Φιλιες κανω πολυ δυσκολα ενω ειμαι πολυ θετικη στο να γνωριζω κοσμο και πολυ το θελω αλλα οταν ερχετε η στιγμη, η κατασταση ειναι πολυ αβολη δν ξερω πως να εκφραστω. Εντωμεταξυ το αλλο ειναι οτι σαν χαρακτηρας και ετσι οπως με βλεπω εγω, θα με ελεγα κοινωνικο και η καρδια της παρεας, αλλα ρε παιδι μου ειναι σαν να μου εχει βαλει καποιος απο πανω μου ενα κουτι το λεγόμενο κοινωνικο αγχος και δν μπορω να βγω απο εκει μεσα ενω δεν ανηκω εκει. Αααυτα!

Από τον/την:Alex


Alex καλησπέρα, αρχικά θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για το μοίρασμα σου, μπορώ να φανταστώ ότι λόγω του κοινωνικού άγχους αυτό θα ήταν λίγο πιο δύσκολο για εσένα.

Επίσης να σου πω ότι πραγματικά απόλαυσα τον αυθορμητισμό σου και τον τρόπο που μας έγραψες. Στεναχωριέμαι πολύ που λες ότι από μικρό παιδί φοβόσουν να μιλήσεις και σκέφτομαι πόση κριτική ίσως είχες δεχτεί, ή πόσες προσδοκίες έπρεπε να εκπληρώσεις, που ο φόβος της αποτυχίας ή της απόρριψης ήταν τόσο μεγάλος, αναγκάζοντας σε, σε απομόνωση και μοναξιά. Μπορώ να καταλάβω πόσος πόνος και άγχος υπάρχει εκεί. Το κοινωνικό άγχος συνήθως έχει προκληθεί από τραύματα στην νεαρή παιδική ή εφηβική ηλικία.

Ακούω επίσης πόσο άβολα νιώθεις με την ταμπέλα του κοινωνικού άγχους οπότε ας μην το πούμε έτσι, ας πούμε απλώς ότι κάτι σε δυσκολεύει εκεί στις κοντινές σχέσεις, κάτι που όταν είσαι σε παρέα και όχι σε πιο βαθιές συζητήσεις ίσως δεν βιώνεται. Θα ήθελα να σκεφτείς τι είναι αυτό που σε αγχώνει στις πιο κοντινές σχέσεις; Πώς ήταν οι σχέσεις με τα μέλη της οικογένειας σου, μεταξύ τους αλλά και μαζί σου;

Αυτά τα ερωτήματα του πως μπήκαν εκεί η προσδοκίες, η κριτική, η απόρριψη και σε πλήγωσαν είναι πολύ δύσκολα. Αυτήν την διερεύνηση καλό θα ήταν να την κάνεις μαζί με κάποιον ειδικό, να είναι εκεί να σε ακούει με ενδιαφέρον, χωρίς(τόσο) φόβο κριτικής και απόρριψης.

Πόσο το χαίρομαι όταν λες ότι δεν ανήκεις εκεί! Συμφωνώ κάνεις δεν ανήκει εκεί, και το ότι είχες έναν τραυματισμό δεν σημαίνει ότι θα μείνεις τραυματισμένη για πάντα!

Σου εύχομαι ολο το ψυχικό σθένος που χρειάζεσαι για να απολαύσεις αυτό το ταξίδι σου.

Ότι χρειαστείς παραμένω διαθέσιμη,

Διονυσία

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com