Τον τελευταίο καιρό κλείνομαι αρκετά στον εαυτό μου και δεν λέω τα προβλήματα μου στην κολλητή μου και τη μητέρα μου. Δεν ξέρω όμως που οφείλεται αυτό και ανησυχώ. Πώς μπορώ να το αντιμετωπίσω;
Από την: Ποντικούλα
Αγαπητή μου Ποντικούλα,
Θα ήθελα αρχικά να σε ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη που μας δείχνεις σε ένα ζήτημα τόσο προσωπικό που σε απασχολεί! Είναι σίγουρα πολύ δύσκολο να μοιράζεσαι αυτές τις σκέψεις και τους προβληματισμούς σου. Θα ήθελα, εκ’ των προτέρων, να σου υπενθυμίσω το ρόλο της σελίδας και την επικοινωνία μας, καθώς δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση υποκατάστατο της ψυχοθεραπείας. Αντίθετα, διαθέτει ρόλο καθαρά συμβουλευτικό!
Διάβασα με μεγάλη προσοχή το μήνυμά σου και αντιλαμβάνομαι πόσο προβληματισμένη νιώθεις σχετικά με το ότι κλείνεσαι στον εαυτό σου και δυσκολεύεσαι να εξωτερικευθείς. Το γεγονός ότι δεν μοιράζεσαι τα προβλήματα σου με τους δικούς σου ανθρώπους ενδεχομένως να προέρχεται από ποικίλους παράγοντες που να σου προκαλούν άγχος και ανησυχία.
Αρχικά, μερικές φορές μπορεί να αισθάνεσαι υπερφορτωμένη, να θέλεις να κρατήσεις τα συναισθήματά σου για εσένα και να δυσκολεύεσαι να τα εξωτερικεύσεις. Αυτή η δυσκολία, μεγιστοποιεί τα συναισθήματα του φόβου και της ανησυχίας, και έτσι έρχεσαι σε σύγκρουση με τον εαυτό σου, με αποτέλεσμα να αναρωτιέσαι γιατί δεν μπορείς να μοιραστείς εκείνα που σε απασχολούν στη μητέρα και στην κολλητή σου. Τα συναισθήματα αυτά, είναι και εκείνα που δεν σου επιτρέπουν να μιλήσεις ανοιχτά για όσα σε απασχολούν. Ταυτόχρονα, η αίσθηση του φόβου, καθώς και η ανησυχία του πώς μπορεί να αντιδράσει ο περίγυρος σου, εντείνει την αίσθηση της ανασφάλειας και του να μην θέλεις να κριθείς για τις αποφάσεις σου. Ορισμένες φορές, είναι πιθανό όταν καλείσαι να αντιμετωπίσεις προσωπικά ζητήματα να αισθάνεσαι ότι οι άλλοι δεν σε καταλαβαίνουν στο βαθμό που εσύ επιθυμείς ή πως δεν θα ενδιαφερθούν αρκετά. Ως επακόλουθο, ενισχύεται το αίσθημα της απομόνωσης και της εσωτερίκευσης.
Πώς μπορείς να το αντιμετωπίσεις;
Σε αρχικό στάδιο, θα σου πρότεινα να αναγνωρίσεις ακόμη και να γράψεις τα συναισθήματα σου, καθώς και να κατανοήσεις τους πιθανούς λόγους που αναζητάς την απομόνωση. Βιώνεις άγχος για κάποιο λόγο και σε κρατάει σε απόσταση από τους άλλους ; Έχεις ανάγκη από προσωπικό χώρο ;
Η καταγραφή των συναισθημάτων σου θα σε βοηθήσει να αντιληφθείς σε βάθος τόσο τα συναισθήματά σου όσο και τις σκέψεις σου – χωρίς να νιώσεις την ανάγκη να τα συζητήσεις με κάποιον άλλον αμέσως. Ακόμη, η καταγραφή των συναισθημάτων σου, συμβάλλει στο να παρατηρήσεις τα συναισθήματα σου από απόσταση και να αναλογιστείς πιο καθαρά τις προσωπικές σου ανάγκες. Πολλές φορές, η απομόνωση δεν είναι συνειδητή ανάγκη, αλλά προέρχεται από συσσωρευμένο άγχος και λειτουργεί ως μηχανισμός αυτοπροστασίας για να ανακτήσεις τον έλεγχο.
Σε πρώτο χρόνο, είναι σημαντικό να ξεκινήσεις συζητήσεις μικρές, με σκοπό να μην σε κάνουν να νιώθεις συναισθηματικά ανασφαλής. Είναι αποδεκτό να μην θέλεις να μοιραστείς παραπάνω πληροφορίες και να θέλεις να κρατήσεις ορισμένες σκέψεις για τον εαυτό σου. Για παράδειγμα, είναι αποδεκτό να εκφράσεις ότι δεν ξέρεις τι είναι αυτό που σε προβληματίζει αλλά νιώθεις απομακρυσμένη τον τελευταίο καιρό και χρειάζεσαι χρόνο για να επανέλθεις και να νιώσεις ξανά έτοιμη να ανοιχτείς περισσότερο. Είναι εύλογο, να μην προσπαθήσεις να λύσεις τα ζητήματά σου από την πρώτη συζήτηση και να μην πιεστείς, έτσι ώστε να πάρεις το χρόνο που ζητάει ο εαυτός σου και να το συζητήσεις όποτε εσύ νιώθεις έτοιμη.
Επιπρόσθετα, μπορεί να χρειαστεί να αναλογιστείς αν έχει συμβεί κάτι σε σχέση με την κολλητή σου και τη μητέρα σου που σε έχει οδηγήσει να αισθάνεσαι ανασφάλεια και, ως επακόλουθο, να δυσκολεύεσαι να συζητήσεις τα προσωπικά σου ζητήματα. Ίσως, παλαιότερα να είχες μοιραστεί κάτι σημαντικό για εσένα και να μην είχες λάβει την κατάλληλη αντιμετώπιση που είχες ανάγκη εκείνη την χρονική στιγμή. Αντίθετα, μπορεί να ένιωσες περισσότερο κριτική για τις σκέψεις σου, παρά συναισθηματική ασφάλεια και αποδοχή.
Είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι οι σχέσεις βασίζονται στην αμοιβαία κατανόηση και αποδοχή, και δεν υπάρχει κανένα λάθος στο να χρειάζεσαι προσωπικό χώρο και στο να μην επιθυμείς να μοιραστείς τα συναισθήματά σου. Ο κάθε άνθρωπος περνάει μεταβατικά στάδια όπου χρειάζεται χρόνο και χώρο με τον εαυτό του για να αναλογιστεί και να σκεφτεί τις προσωπικές του ανάγκες.
Ωστόσο, αν νιώθεις ότι η απομόνωση σου οφείλεται σε πιο βαθιές αιτίες και δυσκολεύεσαι να το διαχειριστείς, η ατομική θεραπεία θα σε βοηθήσει να αναγνωρίσεις τα συναισθήματά σου και να διαλευκάνεις τις ανάγκες σου.
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου, ό,τι άλλο χρειάζεσαι είμαι/είμαστε στη διάθεση σου!
*H στήλη Ψtalk έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης
Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα πατώντας στο κουμπί της αρχικής και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας.
Επιμέλεια Άρθρου : Κελεσίδη Ελένη
