Καλησπέρα! Έχω πολλές ανασφάλειες τις οποίες μου προκάλεσαν οι γονείς μου. Έχω κλειστεί στον εαυτό μου, δεν θέλω να ασχοληθώ με τίποτα, δεν σπουδάζω και δεν εργάζομαι, έχω κουραστεί από όλη αυτή τη κατάσταση. Δεν ξέρω από τι να ξεκινήσω τις αλλαγές στην ζωή μου…
Από την: Χριστίνα
Αγαπητή Χριστίνα,
σ’ ευχαριστούμε για την ερώτηση σου γιατί μου δίνεις την ευκαιρία να αναφερθώ σε ένα πάρα πολύ σημαντικό και μεγάλο ζήτημα, όπως είναι οι ανασφάλειες.
Οι ανασφάλειες, ως αποτέλεσμα της χαμηλής αυτοεκτίμησης, συνήθως, όπως πολύ καλά εντοπίζεις, προέρχονται από τον τρόπο που μεγαλώνουμε και στο πως ή αν φρόντισαν οι γονείς μας τις συναισθηματικές μας ανάγκες. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση δημιουργεί πολλά εμπόδια στην λειτουργικότητα της καθημερινότητας, όπως αυτά που αναφέρεις: απραγία, έλλειψη κινήτρου και στόχων, απώλεια ενδιαφέροντος, εσωστρέφεια και άλλα. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι αναγνωρίζεις τι σου συμβαίνει και το πως πιθανόν να δημιουργήθηκε και η δική μου πρόταση είναι να αναρωτηθείς τι συντηρεί το πρόβλημα στο παρόν, έτσι ώστε να καταφέρεις να βρεις την άκρη του νήματος και να το ξεμπλέξεις. Παίζει μεγάλο ρόλο να βάζουμε μικρούς, ρεαλιστικούς και εφικτούς στόχους για να μην βιώνουμε αυτοματαίωση. Στο να βρούμε τον στόχο μας βοηθάει να διαχωρίσουμε ποια πράγματα είναι που θέλουμε να κάνουμε και ποια είναι αυτά που υποχρεώνουμε τον εαυτό μας να κάνουμε (τα πρέπει). Βγάζοντας στην άκρη τα πρέπει και βάζοντας σε προτεραιότητα αυτά τα οποία επιθυμείς, λοιπόν, ξεκινώντας από τα πιο σημαντικά, μπορείς να ξεκινήσεις να δημιουργείς καθημερινούς μικρούς στόχους και να προσπαθείς να τους υλοποιείς.
Για τα προβλήματα στην σχέση με τους γονείς σου μπορείς να μιλήσεις σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας, με μεγαλύτερη λεπτομέρεια και να μπορέσεις έτσι να λάβεις μια πιο ολοκληρωμένη βοήθεια.
