Ψtalk: “Είμαι σε αδιέξοδο, φοβάμαι ότι θα μείνω μόνη.”
Ψtalk: “Είμαι σε αδιέξοδο, φοβάμαι ότι θα μείνω μόνη.”

Ψtalk: “Είμαι σε αδιέξοδο, φοβάμαι ότι θα μείνω μόνη.”

Εγώ και 2 φίλες μου είμαστε μαζί από το Λυκειο ωστόσο τελευταία νιώθω λες λαό οι κόσμοι μας δεν ταιριάζουν βγαίνουμε αλλά δεν νιώθω ότι περναω καλά… Το ένιωθα πολυ καιρό τώρα καθώς όταν χωρισα και ήμουν λίγο εκτός ευατου και έκανα κάποια πράγματα έβγαινα με συνάδελφουε καπνιζα και ζουσα γενικώς μου είχαν πει ότι δεν τους αρέσει όλο αυτό που κάνω και ότι δεν τους ταιριάζει στο χαρακτήρα και μου το έχουν πει πολλες φορες για πράγματα που εγώ κάνω και δεν τους αρέσει με αποτέλεσμα να μην τους λέω τι κάνω όταν δεν είμαι μαζί τους να μην μοιράζομαι προβλήματα. Ωστόσο τελευταία νιώθω όλες έχουν απομακρυνθεί τελευταία είχα πολλα θέματα κυρίως ιατρικά και ένιωσα μόνη μου σαν να μην είναι μαζί μου δεν ξέρω αν κάνω και εγώ κάτι λάθος αλλά δεν νιώθω πλεον άνετα ουτε να βγαίνω ουτε να τους μιλάω απλά θα μείνω μόνη μου και το φοβάμαι από την άλλη παλι μόνη νιώθω είμαι σε αδιέξοδο

Από τον/την: viki


Αγαπητή Βίκυ, χαίρομαι που επικοινωνείς μαζί μας και εκφράζεις τον προβληματισμό σου, αλλά και τον φόβο σου να μείνεις μόνη. Αυτός ο φόβος, κατά την ταπεινή μου άποψη, απασχολεί τους περισσότερους αν όχι όλους τους ανθρώπους.

Τι σημαίνει φιλία για σένα; Ο Αριστοτέλης είπε πριν πολλά χρόνια «Η φιλία είναι ένα είδος αρετής ή τουλάχιστον συνυφασμένη με την αρετή. Εκτός όμως από αυτό, η φιλία είναι και πράγμα πάρα πολύ αναγκαίο στη ζωή του ανθρώπου, γιατί κανείς δεν θα προτιμούσε να ζει χωρίς φίλους, έστω κι αν έχει στην κατοχή του όλα τα άλλα αγαθά…. Η φιλία είναι μια ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα» και είναι βασική προϋπόθεση της «ευδαιμονίας». Αναπτύσσεται με το πέρασμα των χρόνων, δομείται πάνω σε γερά θεμέλια και δοκιμάζεται σε δυσκολίες.

Οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν. Από μικρά παιδιά κάνουμε παρέες, φιλίες, κάποιες κρατάνε χρόνια, άλλες «σβήνουν», είτε σύντομα είτε πιο αργά. Καθώς τα χρόνια περνούν, οι καταστάσεις αλλάζουν, εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε, οι ανάγκες μας αλλάζουν, ή ίσως υπάρξει φυσική απόσταση μεταξύ μας. Εκείνοι οι φίλοι που θα μείνουν σταθεροί, παρ’ όλες τις αλλαγές, είναι φίλοι αληθινοί. Η επικοινωνία, η εκτίμηση και η αγάπη είναι τα συστατικά που διατηρούν μια φιλία, ακόμα και όταν μεσολαβούν χιλιόμετρα ανάμεσα μας.

Οι πραγματικοί φίλοι αγαπούν όλες τις εκδοχές του εαυτού μας, καλές και κακές, και μας δίνουν την ελευθερία να είμαστε ο εαυτό μας. Με τους φίλους δεν χρειάζεται να προσποιηθούμε για να γίνουμε αποδεκτοί, ούτε να φοβόμαστε ή να αμφιβάλλουμε για τη συμπεριφορά μας. Μπορούμε να εκμυστηρευτούμε τις σκέψεις μας, τους φόβους μας, τις ανησυχίες μας, τα όνειρα μας, τους προβληματισμούς μας. Είναι δίπλα μας και στα εύκολα και στα δύσκολα. Προσφέρουν απλόχερα τον ώμο τους να ακουμπήσουμε και την αγκαλιά τους για να βρούμε την ασφάλεια που αποζητούμε. Είναι καλοί ακροατές, ακούν, συναισθάνονται, κατανοούν, ενθαρρύνουν και λένε την αλήθεια. Ίσως η αλήθεια αυτή να μην μας αρέσει κάποιες φορές. Είναι φυσιολογικό, όταν εμπλεκόμαστε σε δύσκολες καταστάσεις, συναισθηματικά φορτισμένες, η κρίση μας να επηρεάζεται. Αλλά οι φίλοι που θέλουν το καλύτερο για εμάς, ως αντικειμενικοί κριτές, μπορούν να μας δείξουν το σωστό δρόμο.

Ο Πλούταρχος είπε «δεν χρειαζόμαστε κάποιον που αλλάζει όταν αλλάζουμε και συμφωνεί όταν συμφωνούμε. Αυτό μπορεί να το κάνει και η σκιά μας καλύτερα» ενώ ο Arthur Brisbane, τόνισε « ένας καλός φίλος θα σου πει τη γνώμη του, επειδή σε νοιάζεται, αλλά ίσως να μη φαίνεται τόσο καλός φίλος αφού την πει». Αν δεν μας ταιριάζει η οπτική των φίλων, δεν χρειάζεται να την ενστερνιστούμε, αρκεί να τη σεβαστούμε. Στο τέλος, η απόφαση είναι πάντα δική μας. Σκεφτείτε πόσο ανιαρός θα ήταν ο κόσμος αν όλοι βλέπαμε την ίδια εικόνα με τον ίδιο τρόπο!

Είμαστε διαφορετικοί, και αυτό δίνει νόημα και ενδιαφέρον στις σχέσεις. Ωστόσο, κάποιες φορές επιφέρει και διαφωνίες. Αν οι διαφωνίες μας δεν αφορούν βασικά πιστεύω και αξίες της ζωής μας, τότε η φιλία μπορεί να ευδοκιμήσει. Ας αφήσουμε πίσω τον εγωισμό μας και το «ποιος έχει δίκιο». Η φιλία δεν είναι αρένα πάλης, αλλά συμμαχία, καταφύγιο.

Φυσικά μια τέτοια σχέση δεν μπορεί να είναι μονόπλευρη. Απαιτεί αμοιβαία αγάπη, σεβασμό, εμπιστοσύνη, κατανόηση και αποδοχή. Ο τροχός γυρνάει και αύριο, ίσως χρειαστούν οι φίλοι μας τη δική μας βοήθεια. Η φιλία είναι σαν ένα λουλούδι, και για να διατηρηθεί ανθισμένο όλες τις εποχές του χρόνου χρειάζεται φροντίδα!

Πολλοί λένε ότι είναι δύσκολο να κάνεις τέτοιες φιλίες. Διαφωνώ! Πιστευτώ πολύ στους ανθρώπους και την ανιδιοτέλεια. Απλά περνάμε μία φάση, όπου θέλουμε τα πάντα να είναι εύκολα και ότι απαιτεί προσπάθεια και φροντίδα, το απορρίπτουμε. Μοιάζει με δειλία…ας ξεπεράσουμε τους φόβους, ας εμπιστευτούμε τους άλλους, ακόμα κι αν πέσουμε, θα σηκωθούμε. Και όταν σηκωθούμε θα είμαστε πιο δυνατοί.

Αγαπητή Βίκυ, αναφέρεις ότι μετά το χωρισμό σου βίωσες μια δύσκολη περίοδο. Έχουμε μία τάση όταν βιώνουμε δυσκολίες, να βλάπτουμε τον εαυτό μας. Θα έλεγε κανείς ότι τιμωρούμε τον εαυτό μας επειδή περνάει δύσκολα. Λες οι φίλες σου να αισθάνθηκαν ότι παίρνεις το λάθος δρόμο και να θέλησαν να σε προστατέψουν; Ίσως ο τρόπος τους να μην ήταν τόσο εύστοχος ή ίσως να παρανόησες κάποια πράγματα. Ο Arnold H. Glasow είπε κάποτε «ένας πραγματικός φίλος ποτέ δεν μπαίνει στο δρόμο σου, εκτός και αν πηγαίνεις προς τα κάτω». Από την άλλη, μήπως σε κατέκριναν και δεν σου στάθηκαν ως φίλες; Έτσι απομακρυνθήκατε και, όταν, ήρθαν δύσκολες στιγμές και προέκυψαν ιατρικά θέματα, οι φίλες δεν ήταν δίπλα σου. Άραγε δεν ήταν εκεί λόγω της απόστασης που είχε πάρει η σχέση σας, γνώριζαν για τα προβλήματα που αντιμετώπιζες ή σε αυτή τη δύσκολη περίοδο για σένα έκαναν πίσω; Θεωρείς ότι δεν αποδέχονται τον πραγματικό σου εαυτό; Δεν νιώθεις άνετα μαζί τους, γιατί φοβάσαι ότι θα σε κρίνουν;

Ίσως έκανα πολλές ερωτήσεις, αλλά μη σε τρομάζουν! Δώσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου και σκέψου αυτές τις ερωτήσεις. Σίγουρα δεν έχεις την απάντηση σε όλες, μπορείς όμως να τις βρεις συζητώντας ειλικρινά με τις φίλες σου. Συμφωνώ, ίσως είναι λίγο άβολο, αλλά μη ξεχνάς ότι κάποτε τις θεωρούσες φίλες σου, και σίγουρα έχετε πολύ καλές στιγμές μαζί. Ίσως, αξίζει να δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία. Η συζήτηση πιστεύω θα σε βοηθήσει να πάρεις τη σωστή απόφαση.

Ακόμα και αν πέσουν οι «τίτλοι τέλους» μη φοβηθείς. Αυτό σημαίνει ότι δεν ήταν πραγματικές φίλες. Θα κάνεις νέες φιλίες, μπορείς! Μη φοβηθείς τη μοναξιά, ίσως χρειάζεσαι λίγο χρόνο με τον εαυτό σου. Δεν λένε ότι ο καλύτερος μας φίλος είναι ο εαυτός μας; Αν τα βρεις με εκείνον, θα μπορέσεις εύκολα να τα βρεις και με τους άλλους. Πρώτα χρειάζεται να αγαπήσουμε και να αποδεχτούμε εμείς τον εαυτό μας, για να μας αγαπήσουν και να μας αποδεχτούν έπειτα οι άλλοι. Εκεί έξω υπάρχουν πολλοί που αναζητούν μια αληθινή φιλία. Δώσε χρόνο, δεν είναι εύκολο το ξέρω.

Δεν σε γνωρίζω αγαπητή Βίκυ, αλλά διαβάζοντας το μήνυμα σου «βλέπω» έναν δυνατό άνθρωπο. Σε αυτόν τον δυνατό άνθρωπο και σε κάθε άνθρωπο θα ήθελα να δώσω την εξής συμβουλή «να είστε ο εαυτό σας και να σας αγαπάτε» και συμπληρώνω, κλέβοντας τη φράση του Jim Morrison «ένας φίλος είναι κάποιος που σου δίνει πλήρη ελευθερία να είσαι ο εαυτό σου».

Εύχομαι οι σκέψεις μου να σε βοηθήσουν και να σε καθησυχάσουν. Μη διστάσεις, οποιαδήποτε στιγμή, είμαστε εδώ για να σε ακούσουμε!

Στυλιανή Πιτσινή

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Γραμμένο από
Στέλλα Πιτσινή, Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια CBT
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com