Με λενε αλεξανδρα ειμαι μαθητρια της 2 λυκιου και μου εκανε εντιπωση η ιστοσελιδα σας και θα ειθελα να πω την δικια μου ιστορια η αληθεια ειναι σπαραζω και μονο που την λεω αλλα προσπαθω να κρατιθω και να μην κλαψω εχω ενα μεγαλο προβλημα και θα ειθελα να το πω εδω και χρονια απο την ωρα που πιγενα δημοτικο δεν εχω φυλους κανεναν ειμαι μονη μου και εχω κουραστει ψυχολογικα νιωθω πιεσμενη και εξαντλιμενη εχω κανει αποπιρες αυτοκτονιας και πολλα αλλα εχω αρχισει να αλλαζω και ο λογος ειναι να με αποδεχθουν προσπαθω να ειμαι σκληρη εξυπνη να χαμογελαω αλλα ολα ειναι ψεματα νιωθω κενη καπιες φωρες λεω γιατι γενηθικα γιατι δεν με εκανες εκτροση στην μητερα μου για την αληθει υποφερουν και οι γωνεις μου γιατι με βλεπουν ετσι και δεν ξερω τι να κανω κανενα παιδι δεν με κανοι παρεα απο το σχωλειο μου γιατι ολλα τα παιδια απο την ταξη μου ειναι διαφορετικα αλλοι ειναι νταιδες αλλοι ειναι αλητακια και μαζι και κοριτσια και αγορια απο μικρι δεν με θελανε γιατι ειμαι μια ηρεμη ψυχη μου αρεσει να ζωγραφιζω να καθωμαι ισιχη και να ειμαι το καλλο παιδι και δεν με θελουν για αυτον τον λογο με εχουν ολοι στην απεξω εντωμεταξη καποτε ενα κοριτσι με αποκαλεσε αχριστι πανε πιδα απο κανεναν κρεμο δεν σου αξιζει τιποτα ουτε γωνεις ουτε φυλοι εχω νιωσει να με χτυπουν οι συμαθητες μου να μου κλεβουν τα πραγματα μου και πολλα αλλα λιπον ζιταω μια βωειθια εστω και μια λεξη τι να κανω πως να βωειθισω των ευατο μου με ολλα αυτα που εχω περασει γιατι δεν ειναι μονο και αυτο εχω καταθληψη δεν τρωο δεν κιμαμε ευκολα δεν θελω πια κανεναν αυτα σας ευχαριστω πολλη
Αλεξανδρα
Αγαπητή Αλεξάνδρα,
Αρχικά, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω από καρδιάς που μοιράστηκες μαζί μας όλο αυτό το βάρος που κουβαλάς μέσα σου! Θα ήθελα να πιστεύω ότι βρήκες ένα μέρος να «ξεκουραστείς», έστω και για λίγο…
Από αυτά που γράφεις Αλεξάνδρα, καταλαβαίνω ότι βρίσκεσαι σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής σου. Μπορεί να διαβάζω απλά το κείμενό σου, αλλά ακούω τον πόνο σου πίσω από αυτές τις λέξεις… Πραγματικά λυπάμαι που βιώνεις κάτι τέτοιο, πόσο μάλλον σε μια τρυφερή ηλικία όπως τη δική σου!
Επίσης, από τα λόγια σου αυτό που μεταφέρεται σε εμένα είναι έντονα θλιμμένη διάθεση, απόσυρση, απογοήτευση, απελπισία, καθώς και δυσκολίες στον ύπνο και διατροφή. Με αυτά που βιώνεις Αλεξάνδρα σε καθημερινό επίπεδο, νομίζω είναι αρκετά λογικό να σε έχει επηρεάσει και να έχεις γεμίσει με αρνητικά συναισθήματα που σε οδήγησαν ακόμη και σε απόπειρες αυτοκτονίας. Είναι πολύ δύσκολο να νιώθεις διαφορετική, να νιώθεις ότι δεν ανήκεις σε ένα σύνολο και είσαι το «μαύρο πρόβατο». Να κατηγορείς τον εαυτό σου και να προσπαθείς να αλλάξεις προκειμένου να γίνεις αποδεκτή! Σε καταλαβαίνω!!
Επιπρόσθετα, καταλαβαίνω ότι ένα μεγάλο ζήτημα που σε απασχολεί είναι ότι δεν έχεις φίλους. Ποιόν δεν θα τον ενοχλούσε κάτι τέτοιο; Πόσο μάλλον στη δική σου ηλικία που έχεις ανάγκη την κοινωνικοποίηση, τη βόλτα με φίλους, την ανάγκη να νιώσεις ότι ανήκεις κάπου, ότι έχεις άτομα κοντά σου να στηριχτείς, να μοιραστείς κοινά βιώματα και ιστορίες!
Δεν αξίζει σε κανέναν να δέχεται εκφοβισμό από κάποιον άλλον ή ομάδα! Λυπάμαι που το έχεις βιώσει αυτό από συμμαθητές σου.. Αναρωτιέμαι Αλεξάνδρα, το είχες μοιραστεί αυτό με κάποιον; Είναι πολύ σημαντικό τέτοια γεγονότα να αναφέρονται! Έχεις σημαντικούς άλλους στη ζωή σου; Πώς είναι η σχέση σου με τους γονείς σου; Καταλαβαίνω ότι στεναχωριούνται κι εκείνοι που είσαι θλιμμένη και χαίρομαι που με κάποιον τρόπο το συναίσθημά σου αντανακλάται!
Εκφράζεις εύκολα τα συναισθήματά σου; Τα αποδέχεσαι; Κρατάω μια φράση σου «προσπαθώ να κρατηθώ και να μην κλάψω». Τι θα γίνει αν κλάψεις Αλεξάνδρα; Δηλώνει αυτό κάτι για εσένα; Αν ναι, τι θα ήταν αυτό; Αυτό που θα σου πρότεινα είναι να αγκαλιάσεις κάθε φορά που έρχεσαι αντιμέτωπη με ένα συναίσθημα που σου προκαλεί δυσφορία. Αποδέξου το-μη το κατακρίνεις! Παρατήρησέ το, νιώσε πόσο έντονο είναι, πόσο βαρύ είναι, πόσο καιρό το κουβαλάς μέσα σου. Άστο να σε κατακλύσει και μετά άφησέ το κι εσύ η ίδια να φύγει… Σαν να έκανε την επίσκεψή του και να γύρισε στο δικό του σπίτι… Μέχρι να σε επισκεφτεί ξανά-όλους μας μάς επισκέπτεται ξανά και ξανά! Το θέμα είναι πόσο καλοί οικοδεσπότες είμαστε κάθε φορά!
Μακάρι Αλεξάνδρα να μπορούσα να πάρω τον πόνο σου μακριά μονάχα με αυτές τις λέξεις-δυστυχώς δεν μπορώ! Αυτό που θα ήθελα από εσένα είναι σιγά σιγά να καταγράφεις καθημερινά σε μια λίστα οτιδήποτε σε κάνει να αισθάνεσαι χαρούμενη, όπως η ζωγραφική, μια καλημέρα, μια καληνύχτα, μια τηλεοπτική σειρά! Προσπάθησε να εστιάσεις σε κάτι διαφορετικό από το αδιέξοδο, μέσα στο οποίο έχεις εγκλωβιστεί!
Είναι πολλές καταστάσεις που έχεις βιώσει που μπορεί να είναι και τραυματικές για εσένα! Αυτό που ακούω από εσένα είναι μια κραυγή βοήθειας! Αυτό που θα ήθελα να σε παρακαλέσω όσο κι αν τώρα σου φαίνεται δύσκολο είναι να κάνεις πράγματα στην καθημερινότητά σου, να σηκώνεσαι από το κρεβάτι, να ετοιμάζεις πρωινό, να παρακολουθείς τα μαθήματά σου, να βγαίνεις βόλτες, να κάνεις γυμναστική πχ. τρέξιμο! Καταλαβαίνω ότι η όρεξή σου ίσως είναι μηδαμινή αυτή την στιγμή! Αυτό λοιπόν που θα σε συμβούλευα είναι να βάλεις στο πρόγραμμά σου κάποιες δραστηριότητες, να καταγράψεις την πρόβλεψή σου σχετικά με το πόσο ευχάριστες πιστεύεις ότι θα είναι, να κάνεις αυτές τις δραστηριότητες και στο τέλος να βαθμολογήσεις ξανά την ευχαρίστηση που έλαβες! Παρατηρείς κάποια διαφορά Αλεξάνδρα;
Ακόμη περισσότερο, είναι πολύ σημαντικό να απευθυνθείς σε κάποιον Ειδικό Ψυχικής Υγείας Παιδοψυχολόγο ή Παιδοψυχίατρο ειδικευμένο σε κάποιο είδος Ψυχοθεραπείας (πχ. Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεια, Συστημική, Ψυχανάλυση). Όντας ανήλικη, μπορείς να το συζητήσεις αυτό μαζί με τους γονείς σου! Μπορείς, βέβαια, να καλέσεις οποιαδήποτε στιγμή στην Εθνική Γραμμή SOS 1056 ή 1107. Ή ακόμη στη Γραμμή Στήριξης 116 111 Δευτέρα έως και Παρασκευή από τις 12:00 το μεσημέρι ως τις 20:00 το βράδυ και κάθε Σάββατο από τις 9:30 το πρωί ως τις 14:00 το μεσημέρι ή στο Συμβουλευτικό Κέντρο 115 25!
* Υ.Γ: Καταβαίνω ότι χρειάζεσαι κάποιο άτομο να μιλήσεις, οπότε κάνε αυτό το δώρο στον εαυτό σου! Ξεκίνησε το μακρινό ταξίδι της Ψυχοθεραπείας! Δώσε μια ευκαιρία σε σένα να δεις τον κόσμο διαφορετικά (ίσως χρειάζεται να βγάλεις τα “γυαλιά” που έχεις φορέσει)! Είμαι σίγουρη ότι ο αυριανός εαυτός σου θα σε ευχαριστεί!
Εύχομαι να είσαι καλά,
Ιωάννα
