ΨTalk: “Με πλήγωσε πάρα πολύ γιατί μου έδωσε ελπίδες και στο τέλος δε κατέληξε πουθενά”
Photo by unsplash.com

ΨTalk: “Με πλήγωσε πάρα πολύ γιατί μου έδωσε ελπίδες και στο τέλος δε κατέληξε πουθενά”

Καλησπέρα, είμαι 22 ετών. Πρόσφατα , δηλαδή πριν 1 μήνα μου είχε στείλει μήνυμα αυτός που μου αρέσει ( τον ήθελα από το λύκειο, δηλαδή τουλάχιστον 4 χρόνια) και μου προτειναι να βγούμε όμως εγώ ήμουν στην πόλη που σπουδάζω κ μου είπε όταν κατέβω να του στείλω να κανονίσουμε. Του στέλνω 1 βδομάδα πριν κατέβω , έκανε αρκετές ώρες ν μου απαντήσει. Εν τέλη μου απάντησε πιάσαμε συζήτηση γενικά κ μου είπε ότι έχει ένα πρόβλημα και ουι δεν είναι σε κατάσταση αυτή τη περίοδο λόγω του προβλήματος κ ότι δε μου αξίζει κάτι τέτοιο. Με πλήγωσε παρά πολύ γιατί μου έδωσε ελπίδες και στο τέλος δε κατέληξε πουθενά

Από τον/την: Μαρια

Αγαπητή μου Μαρία,

Αρχικά ευχαριστούμε που μοιράζεσαι μαζί μας την δική σου ιστορία, η οποία αφορά σε ένα σημείο που σε δυσκολεύει πολύ, καθώς συνέβη και πρόσφατα.

Φαίνεται πως είναι πολύ έντονο το συναίσθημα της λύπης σου, καθώς και της απογοήτευσης, που σου προκάλεσε η ματαίωση των προσδοκιών σου. Η αλήθεια είναι πως όταν πρόκειται για μια σχέση που βασίζεται στο απωθημένο, οι πιθανότητες να ματαιωθούν οι προσδοκίες μας είναι αυξημένες. Και αυτό συμβαίνει, διότι το απωθημένο, λαμβάνει χώρα κυρίως στο φαντασιακό επίπεδο του μυαλού μας. Επεξεργαζόμαστε, δηλαδή, όλο αυτό στο μυαλό μας τόσο πολύ, που το φτάνουμε στην απόλυτη μεγαλοποιήσή του. Επομένως, καταλήγουμε να έχουμε τόσο έντονες προσδοκίες σχετικά με αυτό, που οποιαδήποτε έκβαση, πιθανότατα να μας ματαιώσει σε ένα επίπεδο. Εκεί, αλλάζει μόνο ο βαθμός της ματαίωσης, ανάλογα με το αποτέλεσμα.

Καταλαβαίνω απόλυτα πως ήταν πολύ έντονο το συναίσθημά σου για εκείνον, εφόσον μας λες πως τον ήθελες από το Λύκειο. Δεν θα ήθελα να εστιάσω στην δική του αντίδραση, αλλά στο πώς εσύ το διαχειρίζεσαι. Σου έχει ξανατύχει να ματαιωθούν έτσι οι προσδοκίες σου σε κάποιο συμβάν της ζωής σου; Πώς το είχες διαχειριστεί;

Γενικά, είναι σημαντικό για εμένα, πολλές φορές να αφήνουμε το γεγονός να κάνει τον κύκλο του μέσα μας, ώστε να μπορέσουμε να το ξεπεράσουμε. Καταλαβαίνω πως έχεις πληγωθεί και πως ένιωσες πως μετά από τόσα χρόνια θα υπάρχει ένα αίσιο όμορφο τέλος σε όλο αυτό. Η συμβουλή μου είναι, με αφορμή αυτό που έγινε και μας περιγράφεις, να αναλογιστείς: αν αφαιρέσεις το συναίσθημα και το όνομα αυτού του ανθρώπου, και κρατώντας μόνο την συμπεριφορά του απέναντι σου, είναι κάτι το οποίο θα ήθελες να έχει σαν στοιχείο στον χαρακτήρα του, ένας άνθρωπος που θα είσαι μαζί του; Είναι κάτι το οποίο έστω και μια φορά σου δημιούργησε σκέψεις για τον εαυτό σου και την αυτοεικόνα σου; Τι θα ήθελες να κάνει διαφορετικά; Τι συμπεριφορά θεωρείς ότι αξίζεις εσύ ως Μαρία;

Μαρία μου, οι διαπροσωπικές σχέσεις είναι τόσο περίπλοκες, όσο είμαστε και εμείς οι άνθρωποι. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να διαχειριστούν μια κατάσταση, οπότε την αποφεύγουν (ενδεχομένως ο άνθρωπος που μας περιγράφεις), άλλοι την απωθούν, άλλοι «συγκρούονται» με την ίδια την κατάσταση, άλλοι την επεξεργάζονται με την λογική… άλλοι με το συναίσθημα. Είμαστε τόσο διαφορετικοί, που τέτοιες περιπτώσεις φέρνουν στην επιφάνεια και ένα μικρό κομμάτι του ασυνείδητου μας και της ιδιοσυγκρασίας μας. Στις ανθρώπινες σχέσεις, πόσο μάλλον στις συντροφικές, χρειάζεται να βλέπουμε και – όχι απαραίτητα να λειτουργούμε με τον ίδιο τρόπο- , αλλά να αναλογιζόμαστε αν ο τρόπος αντίδρασης και συμπεριφοράς του άλλου, επηρεάζει το δικό μας ψυχικό όργανο και ψυχική ισορροπία.

Επίσης, θεωρώ σημαντικό να υπάρχει μια ανοιχτή επικοινωνία όταν προκύπτουν ανάλογα ζητήματα. Δεν είναι κακό ούτε περίεργο να μην τα βρίσκουμε με κάποιον ή να μην έχουμε τα ίδια συναισθήματα μαζί του. Ωστόσο, είναι σημαντικό να μπορούμε να εκφράζουμε ανοιχτά αυτό που σκεφτήκαμε και νιώσαμε με την συμπεριφορά του, ώστε να του δώσουμε την ευκαιρία να ακούσουμε και την δική του όψη. Όπως επίσης, και για να αντιληφθεί και τα προσωπικά σου όρια. Νιώθεις πως μια τέτοια συζήτηση θα βοηθούσε στην δική σας περίπτωση; Ακόμη και για να μην σου μείνει κι άλλο απωθημένο, που πάντα δημιουργείται όταν κάτι μένει ανείπωτο.

Μαρία μου, η λύση αφορά εξ ολοκλήρου στο τι νιώθεις, αν αυτό σε μολύνει και σε φθείρει, επεξεργάσου το, δες τα συναισθήματα σου, δες τι προκάλεσε αυτό μέσα σου, τι επίδραση είχε στη ζωή και την ψυχή σου, και επικοινώνησε ο,τι θέλεις και θεωρείς πως χρειάζεται να επικοινωνήσεις. Γιατί πολλές φορές, χρειάζεται αυτά που συνειδητοποιούμε για τον εαυτό μας, να τα κρατάμε πολύ προσεκτικά -και προσωπικά- ώστε να μην μας σπάσουν. Άλλα, βέβαια, είναι σημαντικό να τα επικοινωνούμε, ώστε να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τον άλλον να μας καταλάβει.

Μαρία μου, πάντα προτείνω την ένταξη σε ψυχοθεραπευτική διαδικασία, προκειμένου να υπάρχει ένα ασφαλές πλαίσιο να μοιράζεσαι οτιδήποτε σου συμβαίνει και νιώθεις πως ριζώνει μέσα σου. Δεν χρειάζεται πάντα να ξεκινάμε θεραπεία, μόνο όταν κάνει την εμφάνισή του το «σύμπτωμα». Αν θεωρείς πως θα σε βοηθούσε μια τέτοια διαδικασία, ένας χώρος και χρόνος μόνο για εσένα, για να συνειδητοποιήσεις αιτίες, αποτελέσματα και συνέπειες στην δική σου συμπεριφορά, και πώς όλο αυτό θα το διαχειριστείς, προτείνω να ξεκινήσεις αυτό το ταξίδι, αν δεν το έχεις ήδη ξεκινήσει!

Είμαι προσωπικά και εγώ, αλλά και η σελίδα στη διάθεσή σου για οτιδήποτε χρειαστείς, μην διστάσεις να επικοινωνήσεις! Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες την ιστορία σου μαζί μας!

Η στήλη Ψtalk έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης.


Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα πατώντας στο κουμπί της αρχικής και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας.

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Γραμμένο από
Ιωάννα Φερεντίνου - Ψυχολόγος
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com