Χαίρεται, είμαι 37 ετών άνδρας, δεν έχω καθόλου φίλους, δεν έχω κανει καθόλου σχέσεις με γυναίκες ως τώρα, δεν έχω σεξουαλική ζωή, είμαι πολύ κλειστός, εσωστρεφής, ντροπαλός, με φόβο έκθεσης, αποτυχίας, απόρριψης, με αποφευκτικα στοιχεία και διάγνωση ΓΑΔ.
Νιώθω πλήρως αποτυχημένος στη ζωή, με χαμηλή αυτοεκτίμηση και χαμηλή αυτοπεποίθηση,δεν τελείωσα ποτε τις σχολές και σπουδές μου, μένω ακόμη με τους γονείς κάτι που είναι αρκετά ψυχοφθόρο αφού είναι επικριτικοί προς εμένα και υπάρχουν συχνά εντάσεις.
Βλέπω τους γύρω μου να ζουν μια κανονική ζωή, με σταθερές φιλίες, με συντροφικότητα, με ανεξαρτησία, με ταξίδια, με διασκέδαση, διακοπές, ζούνε, απολαμβάνουν, χαίρονται, κάτι που δεν συμβαίνει με εμένα, με πνίγει η μοναξιά, η θλίψη, η εσωστρέφεια, ότι δεν με αποδέχεται ο περίγυρος. Έχω κάνει κατά διαστήματα ψυχοθεραπείες: υποστηρικτική, σχημάτων, ομαδική, δυστυχώς δεν είδα σημάδια βελτίωσης, έχω απογοητευτεί, νιώθω πως η ζωή μου είναι κατεστραμμένη και δεν μπορώ να αντιδράσω σε αυτό. Έχω πληγωθεί αρκετά συναισθηματικά και είμαι κουρασμένος ψυχικά να αναζητώ λύσεις στα προβληματα αυτά,δεν με γεμίζει τίποτε.
Από τον: Ανώνυμο
Αγαπητέ μου,
Αρχικά, να σε ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη που μας δείχνεις, μέσα από αυτό το μοίρασμα της εμπειρίας σου. Ακούγεσαι εξαντλημένος συναισθηματικά και σαν να μην ελπίζεις ότι κάτι θα αλλάξει αναφορικά με την κατάσταση στο μέλλον. Μοιάζει σαν να ακολουθείς ένα μοναχικό δρόμο και παράλληλα σε αυτό το δρόμο να είναι οι άλλοι, με τις παρέες τους, τις σχέσεις τους, να απολαμβάνουν τη ζωή τους. Πρέπει να είναι δύσκολο για εσένα, σε καταλαβαίνω!
Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι η παρούσα σελίδα έχει καθαρά συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά σε καμία περίπτωση την ψυχοθεραπεία και την συμβουλευτική υποστήριξη. Κάνεις λόγο για διαγνώσεις: Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή (ΓΑΔ) και για αποφευκτικά στοιχεία. Πόσο καιρό έχεις λάβει αυτή τη διάγνωση; Διαγνώστηκες από κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας; Και σε τί πλαίσιο; Επίσης, μου λες ότι έχεις κάνει κατά διαστήματα ψυχοθεραπεία (σχημάτων και ομαδική) και έχεις κάνει και υποστηρικτική. Πότε απευθύνθηκες; Για πόσο χρονικό διάστημα έμεινες; Τί ήταν αυτό που οδήγησε σε λήξη της παρέμβασης (π.χ., ήταν μια κοινή απόφαση, διέκοψες/ολοκλήρωσες); Αναφέρεις ότι δε βοηθήθηκες, καθώς δεν είδες κάποια αλλαγή στην κατάσταση. Τί προσδοκίες/ στόχους είχες και δεν εκπληρώθηκαν; Πού το αποδίδεις αυτό; Κάνεις λόγο για απογοήτευση και για σκέψεις του τύπου «Η ζωή μου είναι κατεστραμμένη! Δεν μπορώ να αντιδράσω σε αυτό». Είναι λογικό να νιώθεις ματαίωση και να είσαι κουρασμένος ψυχικά. Σε καταλαβαίνω! Πέρα από τα μη βοηθητικά στοιχεία, αναρωτιέμαι αν υπήρξαν και κάποια ωφέλιμα, αν έλαβες κάτι μέσα από αυτές τις διαδικασίες.
Ορισμένες φορές οι άνθρωποι αν και θέλουμε να αλλάξουμε κάτι ή να επιτύχουμε πράγματα τα οποία έχουν αξία για εμάς, είτε πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε ή και δεν είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Με αποτέλεσμα να μπλοκάρει η δράση μας. Μου ακούγεται σαν να μην πιστεύεις ότι μπορείς να καταφέρεις πράγματα, κάτι το οποίο ίσως, στηρίζεται στο ότι έχεις προσπαθήσει στο παρελθόν και δεν είχε αποτέλεσμα. Επίσης, αναρωτιέμαι πώς σε επηρεάζει και η συνεχής σύγκριση του εαυτού σου με τους άλλους γύρω σου και πώς σχετίζεται με την πεποίθησή σου ότι «Δεν μπορώ να αλλάξω την κατάσταση». Πώς φαντάζεσαι τη ζωή σου σε 5 χρόνια αν δεν ζητήσεις υποστήριξη; Πώς θα ήταν αν λάμβανες υποστήριξη από κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας;
Αν και αναφέρεις ότι είσαι κουρασμένος να αναζητάς λύσεις στα προβλήματά σου, έχεις απευθυνθεί στη σελίδα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι παρά την κούραση σου, δεν εγκαταλείπεις την προσπάθειά σου και αυτό είναι σημαντικό. Μπράβο σου! Πώς θα σου φαινόταν το να ζητήσεις εκ νέου βοήθεια σε αυτή τη φάση, ; Τί βήματα θα μπορούσες να ακολουθήσεις; Ποια πιθανά εμπόδια προβλέπεις και με ποιον τρόπο θα μπορούσες να τα διαχειριστείς;
Αγαπητέ μου, η διαδικασία της θεραπείας είναι μια συνύπαρξη ατόμων: θεραπευτή και θεραπευόμενου. Παράγοντες που έχουν να κάνουν και με τα δύο πρόσωπα, παίζουν ρόλο στο αποτέλεσμα. Οι παράγοντες είναι αρκετοί και ενδέχεται να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Επομένως, μην βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα στο «γιατί δεν είχαν αποτέλεσμα οι προηγούμενες προσπάθειες». Φαντάζομαι ότι δεν είναι εύκολη η κατάσταση, υπάρχει μια κόπωση και παράλληλα μοιάζει σαν να μην υπάρχει κάποιος που θα σε ακούσει και θα σε αποδεχτεί, χωρίς να σε κρίνει. Σκέψου όμως, πως θα κυλήσουν τα πράγματα σε περίπτωση που παραιτηθείς. Αναλογίσου τις επιλογές που έχεις, αξιοποίησε τις προηγούμενες εμπειρίες σου ως εμπειρίες μάθησης: τί δούλεψε, τί όχι; Τί θα μπορούσα να ενισχύσω αυτή τη φορά και τί όχι; Τί θα μπορούσα να κάνω διαφορετικά; Ίσως να δοκίμαζες σε κάποιον άλλον ειδικό της ίδιας προσέγγισης, ίσως κάποια άλλη προσέγγιση κλπ. Είναι αξιέπαινο το ότι βρίσκεις δύναμη να συνεχίσεις!
Ελπίζω σύντομα να αρχίσεις να νιώθεις καλύτερα. Η σελίδα και εγώ είμαστε στη διάθεσή σου, αν χρειαστείς κάτι! Μη διστάσεις να επικοινωνήσεις!
Φιλικά!
*Η στήλη Ψtalk έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης.
Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα πατώντας στο κουμπί της αρχικής και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας.
Επιμέλεια άρθρου: Χριστοδουλάκη Ελεάννα
