Είμαι η Μαρία είναι 29 χρονών και νιώθω χαμένη. Εργάζομαι από 16 χρόνων (με δική μου πρωτοβουλία) για να μην επιβαρύνω τους δικούς μου. Δεν μου το ζήτησαν ποτέ όμως επειδή δεν είχαμε ποτέ τα παραπάνω προσπαθούσα να βγάζω μόνη μου τα έξοδα μου για να μπορώ να κάνω πράγματα που θέλω. Πήρα το πτυχίο μου στην ώρα μου, βρήκα δουλειά “επίσημη” με το που τελείωσα. Έκανα μεταπτυχιακό. Εξελίχθηκα στη δουλειά μου, όλοι έχουν να πουν τα καλύτερα λόγια για μένα. Εγώ όμως ένιωθα ότι είχα καεί εντελώς. Η δουλειά δεν μου έδινε καμία ευχαρίστηση. Κάθε πρωί που ξυπνούσα ήμουν χάλια ψυχολογικά δεν ήθελα να πηγαίνω και μια μέρα πριν 6 μήνες αποφάσισα να παραιτηθώ. Ένιωθα ότι τίκαρα όλα τα κουτάκια που έπρεπε να τικάρω και δεν με γέμιζε πια αυτό που έκανα. Παραιτήθηκα, βρήκα έναν τρόπο να μπω στο ταμείο ανεργίας έστω να έχω κάποια έσοδα μέχρι να βρω μια άκρη μέσα μου. Έχουν περάσει 6 μήνες και νιώθω ότι δεν ξέρω τι κάνω, τι θα έπρεπε να κάνω και προς τα πού να γυρίσω. Αισθάνομαι ότι όλα αυτά τα χρόνια ακολουθούσα κάποια “πρέπει” της κοινωνίας, της οικογένειας μου, του περιβάλλοντος μου και δεν κάνω αυτό που θέλω εγώ. Συνειδητοποίησα όμως ότι δεν ξέρω πια τι θέλω εγώ. Στην προσπάθεια μου να προσαρμοστώ με όλα όσα “έπρεπε” να κάνω έχασα το κομμάτι που ανακαλύπτεις τον εαυτό σου, το τι σου αρέσει και τι θέλεις να κάνεις. Αυτή τη στιγμή οι σκέψεις μου είναι ένα χάος. Δεν θέλω να γυρίσω πίσω στη δουλειά που ήμουν ή σε κάτι παρόμοιο. Θέλω να κάνω κάτι τελείως διαφορετικό αλλά δεν ξέρω τι. Νιώθω επίσης ότι δεν έχω τον τσαμπουκά να κυνηγήσω κάτι που μπορεί να μου αρέσει. Φοβάμαι ότι θα αποτύχω, φοβάμαι ότι απογοητεύω τους άλλους αλλά και εμένα. Είχα διαβάσει κάπου μια φράση που μου έμεινε. Έλεγε πως πολλές φορές επιλέγουμε να κάνουμε κινήσεις που βρίσκονται σε ένα συγκεκριμένο κουτάκι γιατί μπορούμε να προβλέψουμε το μέγεθος της αποτυχίας. Νιώθω λοιπόν ότι δεν κάνω κινήσεις που να είναι εκτός του comfort zone μου γιατί δεν μπορώ να προβλέψω το μέγεθος της αποτυχίας που μπορεί να έχει.
Δεν μπορώ να βγω από αυτή την λούμπα που έχω κολλήσει και δεν ξέρω τι να κάνω. Η πρώτη μου σκέψεις είναι φύγε μακριά, ξεκίνα από το μηδέν όμως αυτό δεν γίνεται.
Πώς ξεκoλλάω από αυτές τις σκέψεις? Πώς παίρνω τη ζωή στα χέρια μου ξανά?Από τον/την: Μαρία
Αγαπητή Μαρία,
Θέλω για αρχή να σε ευχαριστήσω εκ μέρους όλων μας για την εμπιστοσύνη που μας έδειξες να μοιραστείς την ιστορία σου μαζί μας.
Θα ξεκινήσω λέγοντάς σου τις σκέψεις που μου δημιουργήθηκαν διαβάζοντας τις δικές σου σκέψεις. Από πολύ μικρή λοιπόν, όπως μας είπες, ξεκίνησες να εργάζεσαι πριν καν ακόμη ενηλικιωθείς δεδομένου ότι δεν είχατε οικονομική άνεση και ήθελες να μην επιβαρύνεις τους γονείς χωρίς οι ίδιοι να στο ζητήσουν. Θα ήθελα να σου πω ένα μπράβο για αυτό διότι φαντάζομαι πως θα ήταν δύσκολο για ένα παιδί στην ηλικία σου. Φαίνεται ακόμα πως είχες μία σημαντική εξέλιξη τόσο ακαδημαϊκά όσο και επαγγελματικά και αυτό δείχνει έναν άνθρωπο που επιδιώκει να εξελίσσεται και να γίνεται καλύτερος.
Φαίνεται όμως πως από τα λεγόμενά σου πως παρόλο που τους “κρατούσες” όλους τους υπόλοιπους ικανοποιημένους με την πορεία σου και με τις πράξεις σου εσύ η ίδια δεν ένιωθες αυτή την ικανοποίηση βιώνοντας μία αίσθηση κενού. Ακόμη, αναφέρεις στα λόγια σου πολύ συχνά την λέξη “πρέπει” και στην συνέχεια μόνη σου συνειδητοποιείς ότι είχες μπει σε μία διαδικασία να εκπληρώνεις αυτά τα κουτάκια που κάποιοι άλλοι (οποιοιδήποτε άλλοι) ένιωθες ότι έθεταν για εσένα. Το συναίσθημα αυτό που βιώνεις είναι θα έλεγα αναμενόμενο καθώς όταν προσπαθούμε να απαντήσουμε στις προσδοκίες των άλλων χανόμαστε στο να αντιληφθούμε και να διακρίνουμε τις δικές μας προσδοκίες και επιθυμίες και θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω να το ανακαλύψεις μόνη σου. Κάποια στιγμή μου ανέφερες πως φοβάσαι μήπως απογοητεύσεις τον εαυτό σου και τους άλλους. Θέλω πάνω σε αυτό να σε ρωτήσω, με ποιον τρόπο πιστεύεις ότι μπορείς να απογοητεύσεις τους γύρω σου και με ποιον τρόπο τον εαυτό σου; Ακόμη και αν πάρουμε ως δεδομένο ότι κάτι τέτοιο ενδέχεται να συμβεί, τι σημαίνει για εσένα κάτι τέτοιο; Μήπως είναι προτιμότερο από το να απογοητεύεσαι εσύ στην καθημερινότητά σου να απογοητεύσεις τους άλλους; Οι γύρω σου μπορεί να έχουν ορισμένες προσδοκίες και επιθυμίες για σένα και φυσικά όχι απαραίτητα για κακό σκοπό, απλώς οι επιθυμίες τους για σένα μπορεί να έρχονται σε αντίθεση με τις δικές σου. Σε αυτήν την περίπτωση να θυμάσαι πως κανένας άλλος δεν ζει τη ζωή σου παρά εσύ η ίδια. Επομένως, οι επιλογές και η ευθύνη, αλλά και η ικανοποίηση που τις συνοδεύει είναι αποκλειστικά δική σου υπόθεση.
Τώρα όσον αφορά στο φόβο της αποτυχίας και την δυσκολία που θεωρείς ότι αντιμετωπίζεις για να βγεις από το “comfort zone” σου θέλω να σου πω πως πάντα οι αλλαγές ακόμη και όταν είναι ευχάριστες κουβαλάνε μαζί τους και ένα φόβο για το άγνωστο, μία αγωνία που συνοδεύει το πέρασμα από το γνωστό και το οικείο σε κάτι αβέβαιο και ανεξερεύνητο και συνεπάγεται πολλές φορές τον φόβο για αποτυχία. Αυτό όμως μέχρι στιγμής δεν έχεις αποδείξει ότι σε σταματά. Βρήκες το θάρρος και πήρες την απόφαση να παραιτηθείς και αυτό ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα από τη στιγμή που επέμενες για τόσο καιρό να παραμένεις σε μία εργασία που σε έφθειρε ψυχολογικά και δεν σου προσέφερε τίποτα. Αυτό σημαίνει πως μέσα σου έχεις και την δύναμη και την πυγμή να διεκδικήσεις κάτι καλύτερο για τον εαυτό σου και να αφήσεις πίσω σου οτιδήποτε δεν σε ικανοποιεί και θέλω να σου πω στο σημείο αυτό ότι θεωρώ πως έχεις μεγαλύτερη δύναμη και “τσαμπουκά” από όσο πιστεύεις ότι έχεις. Επίσης, το διάστημα αυτό των 6 μηνών που διανύεις δεν υποδηλώνει αποκλειστικά ότι έχεις πέσει μέσα σε έναν φαύλο κύκλο από τον οποίο δεν μπορείς να ξεφύγεις. Αν το δεις από μία άλλη οπτική θα μπορούσε να συμβολίζει τον απαραίτητο χρόνο που ίσως χρειαζόταν να πάρεις για τον εαυτό σου, να κρατήσεις μία απόσταση από τα πάντα γύρω σου και να σου δώσει χώρο και χρόνο να σκεφτείς και να συνειδητοποιήσεις κάποια πράγματα.
Πάμε τώρα να εστιάσουμε στις σκέψεις σου και στο να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που εσύ πραγματικά θέλεις να κάνεις. Τη λύση μου την έδωσες επί της ουσίας μόνη σου όταν μοιράστηκες την πρώτη σκέψη που σου ήρθε στο μυαλό και δεν είναι άλλη από το “φύγε μακριά, ξεκίνα από το μηδέν”. Για να σου ήρθε αυτή η σκέψη πρώτα από όλες τις άλλες ίσως να υποδεικνύει ότι αυτό έχεις πραγματικά ανάγκη. Τι είναι αυτό που σε κάνει να πιστεύεις ότι “αυτό όμως δεν γίνεται;” Τι πιστεύεις ότι σε εμποδίζει από το να κάνεις μία ολοκαίνουργια αρχή με βάση τις δικές σου επιθυμίες; Είσαι μία πολύ νέα κοπέλα με θέληση να εξερευνήσεις τον εαυτό σου και τις ανάγκες σου οι οποίες θα σε οδηγήσουν σε αυτό που θα σε ικανοποιήσει. Τι είναι λοιπόν αυτό που έχει όντως και πραγματικά την δύναμη να σε σταματήσει;
Θα σου πρότεινα αν δεν το έχεις επιχειρήσει να καταγράψεις τις σκέψεις σου ώστε αυτές να γίνουν πιο ξεκάθαρες και συγκεκριμένες στο χαρτί. Τις περισσότερες φορές όταν βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δύσκολο ζήτημα οι προβληματισμοί μας τείνουν να γίνονται χαοτικοί και περιπλεγμένοι μεταξύ τους. Όταν καλείσαι να τις καταγράψεις με συγκεκριμένες λέξεις και φράσεις αυτομάτως παίρνουν πιο συγκεκριμένη υπόσταση και μορφή και μπορεί να σε διευκολύνει αυτή τη διαδικασία. Κατέγραψε λοιπόν αν θέλεις αγαπητή Μαρία τι είναι αυτό που σε προβληματίζει περισσότερο; Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος αλλά και ποια είναι η μεγαλύτερη σου επιθυμία; Σχετικά με τον επαγγελματικό σου προσανατολισμό, ποιο επάγγελμα πιστεύεις ότι σου ταιριάζει περισσότερο; Σε τι πιστεύεις ότι είσαι καλή και ποιες είναι οι ικανότητές σου που θα σε βοηθήσουν στο επάγγελμα αυτό; Αν μπορούσες να σκεφτείς τον εαυτό σου να ασχολείται με κάτι στα επόμενα δύο χρόνια, ποιο θα ήταν αυτό; Αν είχες την ευκαιρία να επιλέξεις ένα οποιοδήποτε επάγγελμα, ποιο θα ήταν αυτό που πιστεύεις ότι θα σε γέμιζε περισσότερο; Κάνε μία λίστα λοιπόν με τα ενδιαφέροντά σου, με τις ικανότητές σου και με αυτά που πιστεύεις ότι θα σου ταίριαζαν. Παρατηρείς κάποια σύγκλιση στις παραπάνω απαντήσεις/λίστες; Τέλος, ποιες είναι οι συνθήκες που θεωρείς ότι χρειάζονται για να μπορέσεις να ακολουθήσεις αυτό που πιστεύεις ότι θα σε ικανοποιούσε; Το γεγονός ότι βρίσκεσαι σε μία φάση που δεν γνωρίζεις ακριβώς τι είναι αυτό που θες θα μπορούσε να αποτελέσει ακριβώς το έναυσμα για να το ανακαλύψεις και να το κυνηγήσεις. Είναι λογικό να το βλέπεις σαν μία λούπα δεδομένου ότι νιώθεις στα χαμένα, αλλά σκέψου ότι σου δίνεται οι ευκαιρία να διαλέξεις ανάμεσα σε αμέτρητες επιλογές. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βρεις ποια σου ταιριάζει και σε ενδιαφέρει ώστε να την ακολουθήσεις.
Αν νιώθεις ότι αυτά δεν επαρκούν μπορείς φυσικά να απευθυνθείς σε κάποιον σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού ώστε να σε καθοδηγήσει και να σε βοηθήσει πιο στοχευμένα.
Εγώ αυτό που θέλω να σου πω, αγαπητή Μαρία, είναι πως πιστεύω ότι είσαι ένας άνθρωπος γεμάτος δεξιότητες και δυνατότητες και πως μόλις βρεις τι είναι αυτό που πραγματικά σε ενδιαφέρει θα έχεις την δύναμη να το διεκδικήσεις.
Ελπίζω να σε βοήθησαν τα λόγια μου και για οτιδήποτε άλλο χρειαστείς είμαστε δίπλα σου να σε βοηθήσουμε.
*Η στήλη Ψtalk έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης.
Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα πατώντας στο κουμπί της αρχικής και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας.
