Μέσα στο καλοκαίρι άρχισα να βρίσκω διέξοδο στον αυτοτραυματισμο και τωρα που ανοίγουν τα σχολεία δεν ξερω πως να κρυψω τις ουλές ούτε πως να απαντήσω σε κάποιον που θα το παρατηρήσει.
Ρω
Γεια σου Ρω,
Αρχικά θέλω να σου πω ότι θέλει θάρρος να μιλήσεις για κάτι τέτοιο και μπράβο σου.
Ο αυτοτραυματισμός είναι μία κατάσταση που συμβαίνει πολύ πιο συχνά απ’ όσο αναγνωρίζουμε και απ’ όσο μιλάμε γι αυτήν και ειδικά την περίοδο της εφηβείας.
Kαταλαβαίνω τον αυτοτραυματισμός, σαν ξέσπασμα για πολλά πράγματα και συναισθήματα που νιώθουμε και δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε, πω να τα διαχειριστούμε, για συναισθήματα που μας πονάνε, που μας πιέζουν. Για μένα έχει κυρίως να κάνει με δύσκολες και σκληρές σκέψεις απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό, για μία αίσθηση ότι δεν αξίζουμε την αγάπη ή την προσοχή, δεν αξίζουμε την φροντίδα.
Δείχνει μία επιθετική και τιμωρητική πράξη απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό. Στρεφόμαστε εναντίον του θέλοντας ίσως τον εσωτερικό και άυλο πόνο που αισθανόμαστε μέσα μας να τον αισθανθούμε και στο σώμα μας, να πάρει μία μορφή, να φύγει από την σφαίρα του αφηρημένου και να γίνει πιο συγκεκριμένο, πιο υπαρκτό.
Πιστεύω ότι μέσα μας βαθιά θέλουμε να το προσέξουν, γιατί ο αυτοτραυματισμός είναι στην ουσία του ένα κάλεσμα βοήθειας. Χρειαζόμαστε βοήθεια για όλα όσα δεν μπορούμε να αντέξουμε, για όλα όσα δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να νιώθουμε μόνοι μας.
Θα έλεγα αφού έκανες την αρχή να στείλεις εδώ, να συνεχίσεις και να κάνεις ένα βήμα ακόμα, μιλώντας σε κάποιον ενήλικο που εμπιστεύεσαι.(υποθέτω ότι είσαι στην εφηβεία αφού μιλάς για σχολείο, συγχώρεσε με αν κάνω λάθος). Έπειτα το επόμενο βήμα θα ήταν να βρεις ένα χώρο όπου θα νιώθεις ασφάλεια να εκφράσεις όλα όσα έχεις μέσα σου και να τους δώσεις χώρο να εκφραστούν ώστε να μην μένουν μέσα σου και μεγαλώνουν και συσσωρεύονται και σε κάνουν να αισθάνεσαι μοναξιά και απελπισία.
Ένας τέτοιος χώρος μπορεί να είναι το γραφείο ενός ειδικού, ψυχολόγου ή ψυχοθεραπευτή, που μαζί θα μπορέσετε να εξερευνήσετε τον εσωτερικό σου κόσμο και να βρείτε άλλες διεξόδους με περισσότερη φροντίδα προς τον ίδιο τον εαυτό σου.
Ελπίζω να κάνεις το επόμενο βήμα και να σε κοιτάς με περισσότερη αγάπη και λιγότερη επιθετικότητα. Έχεις κάνει ήδη την αρχή!
