Ψtalk: “Tο πρόβλημά μου είναι ότι δεν μου δίνει πλέον τίποτα χαρά”
Ψtalk: “Tο πρόβλημά μου είναι ότι δεν μου δίνει πλέον τίποτα χαρά”

Ψtalk: “Tο πρόβλημά μου είναι ότι δεν μου δίνει πλέον τίποτα χαρά”

 Γεια σας. Εμένα το πρόβλημά μου είναι ότι δεν μου δίνει πλέον τίποτα χαρά. Το μόνο που θέλω είναι να κλειστώ στο σπίτι μου, να μη βλέπω κανέναν και να μην κάνω τίποτα. Αλλά όλοι γύρω μου με πιέζουν να είμαι χαρούμενη, να βγω, να κάνω πράγματα γιατί έτσι θα νιώσω καλά, αλλά κυριολεκτικά δεν θέλω να βγω, δεν θέλω να κάνω πράγματα, δε θέλω να κάνω τίποτα. Και δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ αυτό.

Από την: Σίλια


Αγαπητή Σίλια,

σε ευχαριστούμε για το μοίρασμα. Η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές το να μένουμε μόνοι μας με τον εαυτό μας και με τις αρνητικές σκέψεις όσο αντιφατικό και να ακουστεί, είναι κάλο. Είναι φάσεις που εξυπηρετούν κάποιο σκοπό και πρέπει να δούμε τι έχουν να μας πουν και να μας δώσουν. Να αναρωτηθούμε τι έχουμε να πάρουμε και πώς να χαράξουμε μετέπειτα το δρόμο μας. Πως δηλαδή θα τις ξεπεράσουμε και εντέλει να γίνουμε πιο λειτουργικοί.

Διαβάζοντας, λοιπόν, τον προβληματισμό σου αναρωτήθηκα τι είναι αυτό που σε βασανίζει περισσότερο. Aν δηλαδή σε προβληματίζει περισσότερο πώς θα διαχειριστείς τον εαυτό σου γιατί ανησυχείς και εσύ ή πώς θα διαχειριστείς τους άλλους γιατί σε πιέζουν και δε σε καταλαβαίνουν.

Προσπάθησε να παρατηρήσεις λίγο τον εαυτό σου. Πότε ξεκίνησε να συμβαίνει αυτό; Έχει συμβεί κάτι τη συγκεκριμένη περίοδο ή είναι κάτι που προϋπήρχε και έγινε πιο έντονο τώρα; Αντιλαμβάνομαι μια ανησυχία από τον περίγυρο σου. Είναι σημαντικό σε περιόδους που βυθιζόμαστε συναισθηματικά να έχουμε δίκτυο γιατί είναι εκείνοι οι άνθρωποι οι δικοί μας που τους εμπιστευόμαστε που μπορούν να μας προβληματίσουν και να μας δώσουν ώθηση να ανέβουμε προς τα πάνω. Φυσικά με σεβασμό πρώτα από όλα στον αυτό μας και στις ανάγκες που έχουμε την εκάστοτε περίοδο.  Σκέφτομαι ότι ίσως να ήταν βοηθητικό για εσένα να προσπαθήσεις να μιλήσεις στους ανθρώπους αυτούς  και να τους εξηγήσεις ότι περνάς μια πιο κλειστή περίοδο στη συγκεκριμένη φάση της ζωή σου. Ότι τους ευχαριστείς για την ανησυχία τους και το νοιάξιμο που  σου δείχνουν . Όμως στη ζωή δεν υπάρχει κουμπί που το πατάμε και γινόμαστε αυτόματα χαρούμενοι. Ίσως να ήταν βοηθητικό να ζητήσεις λίγο χρόνο. Διότι σκέφτομαι  ποσό επιπλέον πίεση ή και άγχος έχεις όταν ακούς να είσαι χαρούμενη, να βγεις, να κάνεις πράγματα.

Σε ένα δεύτερο επίπεδο θα σε συμβούλευα να προσπαθήσεις να επισκεφτείς έναν ειδικό. Ειδικά αν αναφέρεσαι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εκεί μπορείς να βρεις έναν άνθρωπο ο οποίος  θα σε ακούσει πραγματικά και θα σε βοηθήσει να νιώσεις καλύτερα  με τον εαυτό σου. Θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τι είναι αυτό που πραγματικά σε απασχολεί, από που πηγάζει και να βρείτε μαζί τρόπους αντιμετώπισης. Μην ξεχνάς ότι οι δυσκολίες στην ζωή συνήθως λειτουργούν ως δώρο και μέσα από αυτές μπορούμε να εξελιχθούμε ως άνθρωποι, αρκεί να παρατηρήσουμε όσα έχουν να μας προσφέρουν.

Σε ευχαριστούμε πολύ! Στη διάθεση σου.

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com