Καλησπέρα σας. Είμαι 18 χρονών. Νιώθω πολύ άσχημα με τον εαυτό μου. Νιώθω ότι, ό τι κι αν κάνω δεν θα τα καταφέρω κι αυτό με διαλύει. Επίσης νιώθω πολύ άσχημα που είμαι μόνη αυτό το διάστημα, χωρίς σχέση ενώ άλλα κορίτσια στην ηλικία μου έχουν. Δεν ξέρω. Έχω δυσκολία στο να εμπιστευτώ κάποιον με όλα αυτά που γίνονται (γυναικοκτονίες, κακοποιήσεις). Θέλω να αγαπήσω και ν’ αγαπηθώ από κάποιον χωρίς να είναι τοξική η σχέση μας. Δυσκολεύομαι να εμπιστευτώ κάποιον αλλά στεναχωριέμαι που είμαι μόνη. Με κάνει να νιώθω ότι δεν θα με κοιτάξει κανείς και ειδικά αυτό το καλοκαίρι με στεναχωρεί πολύ αυτό το γεγονός. Δεν το είχα ξανανιώσει σε τόσο έντονο βαθμό.
Από την: Ανώνυμη
Αγαπητή Ανώνυμη,
ευχαριστούμε που μοιράζεσαι μαζί μας τις σκέψεις και τις ανησυχίες σου. Κατανοώ από τα λόγια σου ότι είναι κάπως ζόρικη αυτή η περίοδος για ‘σένα και αναρωτιέμαι ποιο είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο αισθάνεσαι έτσι, από ποια θέση μας μιλάς (π.χ. της μαθήτριας, της φοιτήτριας, της εργαζόμενης; ) Το λέω αυτό γιατί τα 18 συνήθως συνοδεύονται από αρκετές αλλαγές οι οποίες μας προκαλούν να επανεξετάσουμε αρκετά πράγματα και να πιέσουμε λίγο παραπάνω τον εαυτό μας καθώς σηματοδοτούν την ενηλικίωση. Δείχνε κατανόηση στον εαυτό σου και στο πώς νιώθεις.
Μιας και οι ανησυχίες σου έχουν σχέση με τον εαυτό αλλά και τη σύγκριση με άλλους που αναπόφευκτα κάνουμε, σε καλώ αρχικά, από όποια θέση και αν μας μιλάς, να αναρωτηθείς τι σημαίνει για εσένα να είσαι 18. Πώς σε φανταζόσουν; Με ποιους φίλους; Σε ποιο μέρος; Να κάνεις τι; Με ποια στοιχεία συμπεριφοράς / προσωπικότητας; Και άλλες τέτοιες ερωτήσεις που να προσδιορίζουν λίγο τη θέση στην οποία θα ήθελες να βρίσκεσαι και θα σε κάνουν να γνωρίσεις καλύτερα εσένα.
Ξέρω είναι δύσκολο να απαντάει κανείς σε τέτοιες ερωτήσεις αλλά είναι διαφωτιστικές, όπως κι αν απαντήσεις, ακόμα και το «δεν ξέρω» σου δίνει ώθηση να ανακαλύψεις. Θα ήθελα να σου αναγνωρίσω όμως και να σε καλέσω να πεις ένα μπράβο στον εαυτό σου για το γεγονός ότι έχεις το θάρρος να παρατηρείς, ακόμη και αυστηρά, τις δυσκολίες σου και τι νιώθεις εσωτερικά. Μπράβο που τα αναγνωρίζεις και τα κοιτάς κατάματα.
Όσον αφορά στη σχέση με τον εαυτό σου θέλω να σου πω ότι γνωρίζουμε τον εαυτό μας αρκετές φορές ξανά και ξανά στην πορεία της ζωής μας. Η ενηλικίωση, η αλλαγή του τρόπου ζωής, των υποχρεώσεων και των κοινωνικών μας κύκλων, οι μεταβάσεις από μια φάση ζωής σε άλλη (π.χ. από μαθήτρια σε φοιτήτρια) είναι ευκαιρίες να ξαναγνωρίσουμε τον εαυτό μας, αφού νέα δεδομένα έχουν έρθει και μας έχουν ωθήσει σε αλλαγές που ίσως δεν καταλάβαμε ότι κάναμε προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στις συνθήκες. Το να νιώθουμε άσχημα με τον εαυτό μας κατά καιρούς είναι μέρος της μετάβασης από μια φάση ζωής σε άλλη γιατί βλέπουμε ότι πράγματα που κάναμε πριν και μας βοηθούσαν πλέον δεν είναι το ίδιο χρήσιμα ή χρειάζονται εξέλιξη. Ευτυχώς που δεν μένουμε ίδιοι!
Κατανοώ τη στεναχώρια σου όταν συγκρίνεις τον εαυτό σου με άλλους (ακόμα και όταν λες «δε θα με κοιτάξει κανείς» είναι μια σύγκριση με μια ιδανική εικόνα που έχεις στο νου), όταν λες ότι νιώθεις πως ό,τι κι αν κάνεις δε θα τα καταφέρεις. Η σύγκριση μας βοηθάει να δούμε τι ίσως θέλουμε αλλά μας πληγώνει κιόλας για όσα δεν είμαστε ή δεν έχουμε. Η ιδανική εικόνα εαυτού δεν είναι φτιαγμένη μόνο με δικά μας θέλω αλλά και επειδή έχουμε ενσωματώσει τα θέλω σημαντικών ανθρώπων γύρω μας ή ανθρώπων που θαυμάζουμε και θα θέλαμε να μοιάσουμε σε αυτούς. Αυτό το άσχημο συναίσθημα σχετίζεται με πράγματα που εσύ θέλεις και δεν καταφέρνεις ή με πράγματα που θέλουν οι άλλοι για σένα; Ήδη κάνεις πολύ καλή δουλειά κοιτώντας εσωτερικά, κάνε την ίδια καλή δουλειά κοιτώντας κι έξω από εσένα, αναζητώντας δεδομένα που άλλαξαν και δικαιολογούν το πώς νιώθεις. Ένας τρόπος να ξεπερνούμε το αίσθημα αποτυχίας ή αναξιότητας είναι να κοιτάζουμε πώς ήταν τα πράγματα τότε που δεν τα καταφέραμε, τι έχει αλλάξει και τι θα μας βοηθούσε να τα καταφέρνουμε καλύτερα. Τι σε βοηθούσε όταν τα κατάφερνες; Τι χρειάζεσαι τώρα για να τα καταφέρνεις;
Έπειτα, αν μέσα στην ιδανική εικόνα που έφτιαξες για τον εαυτό σου σε αυτή τη φάση ζωής σου υπάρχει και η επιθυμία για μια συντροφική σχέση κατανοώ τις ανασφάλειες που υπάρχουν με βάση όσα λες. Καταλαβαίνω, ακόμη, ότι όταν βλέπεις κοπέλες της ηλικίας σου να έχουν σχέση βιώνεις πιο έντονα την μοναξιά και θέλω να σου πω πως όσα κάνουν οι γύρω μας πάντα θα είναι ένας μοχλός πίεσης για εμάς, θα μας πιέζουν να κατακτήσουμε και εμείς όσα θέλουμε. Επειδή όμως είσαι μοναδική και ξεχωριστή όπως ο καθένας σε καλώ να τολμάς να επιθυμείς και να διεκδικείς για εσένα κάτι ξεχωριστό, ταιριαστό στα δικά σου θέλω και να σέβεσαι τον δικό σου χρόνο, πότε εσύ νιώθεις έτοιμη για αυτό. Φρόντισε να βλέπεις και να απολαμβάνεις όσα δίνουν χρώμα και φως στη δική σου ζωή.
Δεν ξέρω τι έχει αυτό το καλοκαίρι για εσένα και σου κάνει πιο δύσκολη την έλλειψη ενός/μιας συντρόφου, σίγουρα όμως είχε αρκετά στοιχεία για να χάσεις την εμπιστοσύνη σου στην πιθανότητα να έχεις μια υγιή σχέση. Θέλεις να μειώσεις την πιθανότητα για τοξικότητα στην επόμενη σχέση σου και να ξεπεράσεις τον φόβο που νιώθεις; Μια καλή αρχή θα ήταν να χτίσεις έναν εαυτό που νιώθει άνετα με… τον εαυτό του. Όταν είσαι μόνη στο σπίτι, όταν δεν έχεις παρέα για να βγεις, τι κάνεις για να περάσεις όμορφα; Τι σου δίνει ενέργεια και θετική διάθεση; Η καταπολέμηση της μοναξιάς είναι από τα πρώτα και βασικά οφέλη μιας σχέσης, ωστόσο η αδυναμία να αντιμετωπίζουμε την μοναξιά μας ίσως είναι και αυτή που μπορεί να μας αγκιστρώσει σε μια σχέση και να μην δούμε αν είναι ή όχι κακοποιητική. Κάτι που δεν αφορά μόνο στις ερωτικές σχέσεις. Όταν δεν νιώθουμε έστω λίγο άνετα με την μοναξιά μας ίσως βλέπουμε τη σωτηρία από τη μοναξιά στο άλλο άτομο, ίσως είμαστε λιγότερο διεκδικητικοί και έτσι υποχωρούμε ακόμα και αν κάνει κάτι που μας βλάπτει. Το χτίσιμο εμπιστοσύνης χρειάζεται χρόνο και αν βιαζόμαστε να μη νιώσουμε μόνοι ίσως παραβλέψουμε σημαντικά κριτήρια για εμάς στην επιλογή συντρόφου ή δεν αντιληφθούμε ότι κάτι πάει στραβά.
Αξιοποίησε αυτές τις στιγμές μοναξιάς, φρόντισε τον εαυτό σου, ανακάλυψε πώς θα ήθελες να σε φροντίζουν, για να μάθεις καλύτερα τι χρειάζεσαι και έτσι όταν θα έχεις μια σχέση να μπορείς να το ζητάς. Μέσα από ποιες δραστηριότητες ή συναναστροφές νιώθεις αγάπη για τον εαυτό σου; Χτίσε έναν εαυτό που να σε αγαπάει, να σε αντέχει, να σε δικαιολογεί, να σε συμπονά, να σε θαυμάζει όταν καταφέρνεις κάτι και να σου δίνει πολλές ευκαιρίες για να πετύχεις ό,τι δεν καταφέρνεις. Έναν εαυτό που όταν σε συγκρίνει ταυτόχρονα θα σε συμβουλεύει αντί να σε σαμποτάρει να κάνεις πίσω. Τα άτομα που επιλέγεις να είναι δίπλα σου βοηθούν πολύ και σε αυτό αλλά και στο αίσθημα της μοναξιάς. Πώς στέκονται οι φίλοι/φίλες σου απέναντι σε αυτά που νιώθεις; Είναι ικανοποιητικές οι φιλίες σου; Ποια άτομα σε βοηθούν να νιώθεις αρκετή; Έχε τα δίπλα σου.
Τέλος, πώς σου φαίνεται η ιδέα να αποσυμφορήσεις λίγο τον εαυτό σου από αυτή την κοινωνική πίεση της σχέσης εστιάζοντας και σε άλλους τομείς της ζωής σου; Ξέρω ότι είναι σημαντικό κομμάτι για εσένα αυτή τη στιγμή, αλλά τι άλλο είναι σημαντικό για εσένα; Είσαι 18! Τι σου δίνει ενέργεια; Τι σε παθιάζει; Τι άλλο θες να καταφέρεις; Τι δεξιότητες θα ήθελες να αποκτήσεις ή να εξασκήσεις; Δώσε στην ψυχή σου ευκαιρίες να ηρεμεί, να παθιάζεται, να μαθαίνει, να κοινωνικοποιείται… Πώς μπορείς να το κάνεις και τι άλλο μπορείς να καταφέρεις και να ανακαλύψεις για εσένα; Κάπου εκεί σε αυτό το ταξίδι θα ανακαλύψεις και ανθρώπους που σου ταιριάζουν. Και το καλύτερο; Θα δεις ότι δεν είσαι μόνη σου σε αυτό το ταξίδι.
