Ψtalk: “Σκέφτομαι να σταματήσω την συστημική και να ξεκινήσω γνωσιακή ψυχοθεραπεία”
Ψtalk: “Σκέφτομαι να σταματήσω την συστημική και να ξεκινήσω γνωσιακή ψυχοθεραπεία”

Ψtalk: “Σκέφτομαι να σταματήσω την συστημική και να ξεκινήσω γνωσιακή ψυχοθεραπεία”

 Πέρυσι στην πρώτη καραντίνα πολλές οικογενειακές εκρήξεις σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στην κυριολεξία δεν κοιμόμουν, με οδήγησαν στο να ξεκινήσω συστημική ψυχοθεραπεία. Σταδιακά συνειδητοποίησα ότι έχω κατάθλιψη. Όμως αυτό το κατάλαβα, όταν πήγα σε νευρολόγο για την διαταραχή ύπνου κι έλαβα φαρμακευτική αγωγή – μέχρι και σήμερα. Το θέμα είναι ότι κανείς δεν μου είπε ότι έχω κατάθλιψη, μόνη μου το κατάλαβα και το επικοινώνησα στην ψυχολόγο μου. Να σημειωθεί ότι είμαι δευτεροετής φοιτήτρια ψυχολογίας (τότε πρωτοετής). Ξέρω επίσης ότι η γνωσιακή συμπεριφορική ψυχοθεραπεία ενδείκνυται περισσότερο για το άγχος και την κατάθλιψη. Και σκέφτομαι από Σεπτέμβρη να σταματήσω συστημική και να ξεκινήσω ΓΣΘ, για να αντιμετωπίσω την κατάθλιψη και το άγχος μια και καλή και να ξέρω ότι μόλις τελειώσω τα φάρμακα σε 6 μήνες, θα έχω λάβει ολοκληρωμένη αγωγή και θα έχω κάνει τα πάντα για την ψυχική μου υγεία. Αλλά έχω αναπτύξει μια πολύ καλή σχέση με την ψυχολόγο και δεδομένου ότι μου κάνει και καλύτερη τιμή, μου φαίνεται δύσκολο να φύγω. Σίγουρα η συστημική με έχει βοηθήσει σημαντικά και ειδικότερα με τις οικογενειακές μου σχέσεις αλλά νιώθω ότι η ΓΣΘ είναι καλύτερη για την περίπτωσή μου και το διαβάζω παντού: στα βιβλία, στο ίντερνετ, παντού. Απλώς δυσκολεύομαι να κάνω το πρώτο βήμα. (Την συστημική ψυχοθεραπεύτρια μού την σύστησε γνωστός, τότε δεν ήξερα για την κατάθλιψη και ότι θεραπεύεται καλύτερα με την ΓΣΘ). Ποια είναι η γνώμη σας;
ΥΓ. Την ΓΣΘ την σκέφτομαι επιτακτικά όσο ποτέ άλλοτε όταν βρίσκονται σε έξαρση και μου προκαλούν κνησμό τα εκζέματα που έχω στα χέρια- ένδειξη άγχους- και σκέφτομαι ότι «α , αν έκανα ΓΣΘ θα το είχα αντιμετωπίσει το τόσο παθολογικό άγχος που μου βγαίνει ψυχοσωματικά». Κάτι το οποίο αισθάνομαι και την στιγμή που σας γράφω.
ΥΓ.2 Για να είμαι ειλικρινής νιώθω ότι η φαρμακευτική αγωγή έχει βοηθήσει στο να κοιμάμαι και να έχω καλή διάθεση. Η συστημική θεραπεία έχει βοηθήσει στο να αυτονομηθώ, να φτιάξει η σχέση με τη μητέρα μου και γενικότερα να αρχίσω να σκέφτομαι αλλιώς για την ζωή. (Έναν χρόνο κάνω τώρα). Πιστεύω πως αν δεν έπαιρνα τα χάπια μόνη της η συστημική δεν θα είχε κάνει δουλειά. Αλλά αυτό δεν το ξέρω και για την ΓΣΘ όμως. Επίσης η ψυχολόγος μου μού έχει προτείνει να μπω σε ομάδα, κάτι το οποίο θέλω να κάνω, αλλά αισθάνομαι πως πρέπει πρώτα να ξεμπερδεύω με την κατάθλιψη και το άγχος μέσα στο κεφάλι μου για το καλό μου και μετά να δω το κομμάτι της ομάδας και των διαπροσωπικών σχέσεων. Θέλω να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι για να θεραπευτώ πλήρως από την κατάθλιψη και να μην ξαναγυρίσω ποτέ πίσω γιατί πέρασα πολύ δύσκολα. Εσείς τι έχετε να μου προτείνετε;
Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

Από την: Φωτεινή


Αγαπητή Φωτεινή,

Χαιρόμαστε ειλικρινά που επικοινώνησες μαζί μας και μοιράστηκες τις σκέψεις σου!

Λυπάμαι που βρίσκεσαι σε αυτή την κατάσταση, σίγουρα θα υπάρχουν κάποιοι σημαντικοί λόγοι για εσένα που «ξύπνησαν» αυτό το κομμάτι μέσα σου. Όμως, νομίζω, πως κι εγώ μέσω του κειμένου σου καταλαβαίνω ότι την στιγμή τουλάχιστον που το συνέγραφες, βρισκόσουν σε έντονη συναισθηματική φόρτιση γεμάτη από άγχος. Με λίγα λόγια, αναφέρεις διάφορες λύσεις και προσπαθείς να βρεις ΤΩΡΑ ποια είναι η καλύτερη για εσένα (Συστημική-ΓΣΘ-Φ.Α), κάτι που εντέλει σου δημιουργεί περαιτέρω άγχος. Έτσι δεν είναι;

Σίγουρα, το ότι θέλεις να βοηθήσεις τον εαυτό σου και «ψάχνεσαι» είναι μια όμορφη μορφή αυτοφροντίδας, απλά αναρωτιέμαι, είσαι ευχαριστημένη με αυτόν τον τρόπο; Λαμβάνεις την ικανοποίηση και την ηρεμία που ψάχνεις ή νιώθεις γενικά ότι βρίσκεσαι σε υπερδιέγερση, σαν να αναζητάς, συνεχώς, ασφάλεια; Μήπως εντέλει συντηρείται κάποιος φαύλος κύκλος; Ποια είναι η δική σου γνώμη σε αυτό;

Οκ, όντως η Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία (ΓΣΘ), σύμφωνα με έρευνες, βοηθά αρκετά στην καταπολέμηση της κατάθλιψης και του άγχους. Αυτό που χρειάζεται ίσως να κατανοήσεις, είναι ότι δεν υπάρχει 1 λύση και, δυστυχώς, δεν υπάρχει τέλεια λύση. Μη ξεχνάς ότι είμαστε άνθρωποι κι ως άνθρωποι έχουμε ανάγκες, αδυναμίες αλλά φυσικά και προτερήματα! Όσο πιο πολύ αναζητάς το τέλειο, τόσο πιο πολύ θα απομακρύνεσαι από αυτό και θα ματαιώνεσαι! Κι όταν κάνω λόγο για τελειομανία, μιλώ εξίσου και για προσπάθεια ελέγχου των καταστάσεων. Σε βασανίζει καθόλου η σκέψη «κι αν»; Κάνει καθόλου νόημα σε εσένα;

Αν  επιστρέψω, όμως, στο δικό σου ερώτημα σκέφτομαι αν οι διαπροσωπικές δυσκολίες σου είναι μια έντονη πηγή άγχους για εσένα. Έχει μειωθεί καθόλου το άγχος σου και έχει βελτιωθεί η διάθεσή σου μέσω της θεραπείας; Πάντως, εφόσον έχεις αναπτύξει μια καλή θεραπευτική σχέση με την ψυχολόγο σου, θεωρώ πως θα είναι εκεί για εσένα αν θέλεις να εκφράσεις τις απορίες που έχεις εκφράσει σε εμάς. Μη ξεχνάς ότι πολλοί ψυχολόγοι δανείζονται τεχνικές από άλλες προσεγγίσεις, κάτι που είναι θεμιτό να συμβαίνει. Επίσης, από προσωπική οπτική, θεωρεί ότι οι στόχοι κάθε προσέγγισης είναι αρκετά παρόμοιοι, απλά διαφέρουν τα εργαλεία και οι αναγνώσεις.

Οπότε αυτό που θα σου έλεγα είναι να έχεις μια ειλικρινή συζήτηση με την θεραπεύτριά σου, να μοιραστείτε ένα πλάνο κι αν δεις ότι δεν βοηθιέσαι για κάποιον λόγο, μοιράσου τον και πάλι μαζί της. Αν ακόμη, αποφασιστεί να λήξει η συνεργασία σας, κι αυτό είναι οκ. Δεν είσαι υποχρεωμένη να μείνεις σε κάποια θεραπεία, όπως και ο θεραπευτής δεν είναι εκεί για να κρίνει, αλλά για να κατανοήσει. Και στην τελική οκ, μπορεί να κάνεις μια «λανθασμένη επιλογή», αλλά πόσο κακό μπορεί να σου κάνει; Εσύ έχεις τα ηνία οπότε πάρε μια απόφαση, ΟΤΑΝ καλείσαι να την πάρεις. Κλείνοντας, η φαρμακευτική αγωγή, όντως βοηθάει πχ. σε καταστάσεις άγχους και κατάθλιψης (συνήθως προσωρινά). Αυτό που σκέφτομαι είναι πόσο θα σε ωφελήσει ΤΩΡΑ αν μάθεις ποια προσέγγιση, εντέλει, σε βοήθησε περισσότερο (πχ. συστημική ή φ.α); Όλες οι προσεγγίσεις και τεχνικές βοηθούν με τον δικό τους τρόπο κι εσύ για να το μάθεις αρκεί απλά να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο να τις δοκιμάσει! Απλά μη ξεχνάς να δίνεις χρόνο. Δεν είμαστε διακόπτες, αλλά περισσότερο πολύπλοκες μηχανές!

* (Υ.Γ.): Φρόντισε να μείνεις στο παρόν, να ζεις την στιγμή! Αν δεις ότι «ξεφεύγεις» πχ. στο μέλλον ή στο παρελθόν, υπενθύμισε στον εαυτό σου πού βρίσκεται. Εν ολίγοις, «τσίμπησέ τον», προκειμένου να νιώσεις ότι κάτι συμβαίνει στο σώμα σου ΤΩΡΑ!

Ευχόμαστε να είσαι καλά

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com