Καλησπέρα σας.Έχω απορία που θα ήθελα να μου λύσετε.Είμαι φοιτήτρια και έχω άγχος κάθε μέρα δεν σταματάει ποτέ.Πως μπορώ να ξέρω που πρέπει να απευθυνθώ; Σε ψυχολόγο πχ πάω αλλά όχι συχνά γιατί δεν έχω χρόνο, διαβάζω πολύ. Αλλά και πάλι δεν έτυχε να συζητήσω για αυτό το θέμα πιο πολύ μιλάω για τα προσωπικά μου. Πρέπει να έχει κάποια συγκεκριμένη ειδίκευση ο ψυχολόγος για να με βοηθήσει σε αυτό. Βασικά είναι σύμβουλος ψυχικής υγείας και ψυχοθεραπεύτρια. Όμως όταν μιλάω γενικά μαζί της δεν νιώθω κάποια αλλαγή μέσα μου, νιώθω ανακούφιση εκείνη την ώρα και μετά από αρκετές ώρες. Αλλά γενικά στο μέσα μου δεν νιώθω αλλαγή. Μάλλον επειδή δεν της είπα να ασχοληθούμε με εμένα με το μέσα μου, και της έλεγα να ασχολούμαστε με τα προσωπικά μου.Επίσης πως μπορώ να ξέρω, να καταλάβω αν αυτή η ψυχολόγος μου ταιριάζει, ταιριάζει στην προσωπικότητα μου;Ευχαριστώ.
Από τον/την:Ιωαννα
Ιωάννα μου γλυκιά,
Καλησπέρα και σε εσένα.
Με μεγάλη μας χαρά υποδεχόμαστε την απορία που μας καταθέτεις, οπότε για να δούμε πώς μπορούμε να δώσουμε μια νέα οπτική στη σκέψη σου που ίσως σε ξεμπλοκάρει.
Δε σου κρύβω ότι το κείμενό σου μου μεταφέρει αυτή την αίσθηση χάους και αυτή τη σύγχυση που μοιάζεις να αισθάνεσαι, και αισθάνομαι κι εγώ κάπως έτσι διαβάζοντας το. Θα προσπαθήσω επομένως να το βάλω σε μία σειρά και να δούμε ένα ένα τα κομμάτια του και πώς μπορεί ενδεχομένως να ενώνονται μεταξύ τους. Λες λοιπόν ότι πας σε ψυχολόγο, αλλά είναι σύμβουλος ψυχικής υγείας και ψυχοθεραπεύτρια. Αναρωτιέσαι αν χρειάζεται να έχει κάποια ειδίκευση πάνω στο άγχος και επίσης αν ταιριάζει η συγκεκριμένη επαγγελματίας στην προσωπικότητά σου. Επίσης λες πως δεν πας συχνά γιατί διαβάζεις πολύ, και ότι έχεις επιλέξει να μοιραστείς τα «προσωπικά» σου και όχι να μιλήσεις για πιο βαθιά κομμάτια που να σε αφορούν περισσότερο, όπως αυτό το άγχος που βιώνεις καθημερινά. Έτσι τουλάχιστον το καταλαβαίνω εγώ.
Οπότε έρχομαι τώρα εγώ να κάνω κάποιες σκέψεις πάνω σε όλα αυτά, τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου. Αναρωτιέμαι αρχικά με ποιο αίτημα ξεκίνησες τη διαδικασία της θεραπείας και της αναζήτησης υποστήριξης από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Τι ήταν αυτό που σε κινητοποίησε με λίγα λόγια. Ήταν το να δεις κάποια πράγματα «προσωπικά» έτσι όπως το διατυπώνεις, και στην πορεία προέκυψε το άγχος? ή μήπως είναι το άγχος, όμως για κάποιους δικούς σου λόγους δεν έχεις νιώσει έτοιμη να πας εκεί και επιλέγεις για την ώρα να ανοίξεις κομμάτια που σου είναι πιο εύκολο να ανοίξεις? Αυτό το ερώτημα ίσως θα σε βοηθούσε να δεις τι γίνεται με το «μέσα σου» όπως το αποκαλείς, ώστε σε ένα επόμενο βήμα να δεις και για ποιους λόγους δεν αισθάνεσαι έτοιμη να ανοίξεις τα πιο «επείγοντα» και «βαθιά» κομμάτια σου. Τι σε κρατάει? Άραγε αυτό το καθημερινό άγχος που σε βαραίνει να έχει να κάνει με το ότι κάτι αποφεύγεις να εκφράσεις στη θεραπεία σου? Σύμφωνα με την προσωποκεντρική προσέγγιση στην οποία εγώ έχω εκπαιδευτεί, το άγχος είναι ο τρόπος του οργανισμού μας να μας δείξει ότι κάποια πράγματα που έχουν αξία για την εξέλιξή μας τα έχουμε παραμελήσει για πολλούς και διάφορους λόγους ο καθένας μας.
Νιώθω σαν να μου λες με λίγα λόγια, ότι πονάει πχ το πόδι σου, και πας στο γιατρό και του μιλάς για το χέρι σου, την κοιλιά σου, το κεφάλι σου, και όσο το αφήνεις το πόδι τόσο πιο πολύ αυτό πονάει. Και είναι πολύ οκ να αισθάνεσαι φόβο και άγχος και να σκέφτεσαι πως αν φανερώσεις το αληθινό σημείο που πονάει, μπορεί ο γιατρός να σε πονέσει περισσότερο στην προσπάθειά του να δει τι συμβαίνει και να το φροντίσει. Αλλά από την άλλη αναρωτιέμαι πώς αλλιώς τελικά θα περάσει αν δεν πας λίγο πέρα από αυτό το φόβο? Ακούω βέβαια παράλληλα ότι έχεις και δεύτερες σκέψεις σε σχέση με το «γιατρό», δηλαδή με την επαγγελματία που επισκέπτεσαι. Και σε αυτή την περίπτωση ίσως χρειάζεται να σκεφτείς αν έχει να κάνει αυτό το κράτημα που νιώθεις με το πρόσωπο συγκεκριμένα ή αν οι δεύτερες σκέψεις ξεκινούν από το γεγονός της ανασφάλειάς σου να μοιραστείς και να εμπιστευτείς και να ανοίξεις τα αληθινά θέματα που σε απασχολούν. Ίσως να έδινες λίγο χρόνο σε αυτή τη σχέση που ξεκίνησες, γιατί αισθάνομαι πως έχεις μεν μπει, αλλά όχι ολόκληρη… Σαν το ένα πόδι, αυτό που πονάει, να το έχεις απ έξω από τη σχέση, και κάτι τέτοιο σίγουρα δε θα μπορέσει να λειτουργήσει.
Θα πρότεινα λοιπόν και σε εσένα κάτι που πάντα το προτείνω σε ανθρώπους που βρίσκονται στη θέση σου, και αυτό δεν είναι άλλο από το να εκφράσεις όλες αυτές τις σκέψεις σου στην ίδια την επαγγελματία που βλέπεις. Δεν ακούγεται εύκολο αλλά συνήθως όταν ανοίγει ένας τέτοιος διάλογος το τοπίο ξεκαθαρίζει αρκετά, και πολλές φορές αυτό γίνεται η αφορμή θεραπευτής και θεραπευόμενος να έρθουν πιο κοντά και με πιο ουσιαστικό τρόπο. Δεν χρειάζεται να βρεις άλλο επαγγελματία που να ειδικεύεται στο άγχος, από τη στιγμή που αν έχω καταλάβει καλά δεν έχεις τόσο θέμα με τη διαχείρισή του σε πρακτικό επίπεδο, αλλά περισσότερο ψάχνεις να βρεις τι είναι, από πού έρχεται και τι θέλει να σου πει… Ωστόσο θα ήθελα επίσης να σου πω ότι είναι πολύ οκ και να μη συνεχίσεις με την ίδια αν αισθάνεσαι πως δεν υπάρχει χημεία και πλησίασμα και πρόθεση να έρθει κοντά σου και να σε βοηθήσει. Προσπάθησε να ακούσεις το σώμα σου και να καταλάβεις τι αισθάνεσαι σε σχέση με το πρόσωπο αυτό. Σκέψου τον εαυτό σου όταν γνωρίζει ένα φίλο ή ένα σύντροφο ή έναν συνάδελφο, πώς αισθάνεσαι όταν νιώθεις ότι αναπτύσσεται οικειότητα μεταξύ σας και η σχέση προχώρα και εμβαθύνει? Πώς αισθάνεσαι φορές που δεν έχεις νιώσει ότι ταιριάζεις με το άτομο που μόλις γνώρισες? Με ποια από τις δύο περιπτώσεις μοιάζει καλύτερα αυτό που αισθάνεσαι για τη θεραπεύτριά σου?
Κλείνοντας θα ήθελα Ιωάννα μου να σου πω πως όλα αυτά που βιώνεις είναι μέρος της διαδικασίας των περισσότερων ανθρώπων, κάπως έτσι όλοι βιώνουμε το άγχος, κάπως έτσι ξεκινάμε να το κοιτάζουμε, κάπως έτσι φοβόμαστε να το κοιτάξουμε ολοκληρωτικά. Έχεις όμως κάνει την αρχή, έχεις αρχίσει να πλησιάζεις με το δικό σου ρυθμό την αλήθεια σου που σου φανερώνεται με αυτό το επίμονο άγχος και σιγά σιγά θα βρεις και τα επόμενα βήματά σου και θα εμπιστευτείς τη διαδικασία σου. Είναι μια διαδικασία που θα σε οδηγήσει στον αληθινό και μοναδικό εαυτό σου. Σου εύχομαι καλές γιορτές, με υγεία και ό, τι καλύτερο! Είμαστε στη διάθεσή σου για ό,τι άλλο χρειαστείς.