Είμαι 30 χρονών και λόγω της οικονομικής μου κατάστασης ζω με τους δικούς μου μέχρι να μπορέσω να βρω εργασία και να πάω να νοικιάσω ένα σπίτι. Γενικά οι γονείς μου δίνουν βάση στις σχέσεις που κάνω και ποτέ δεν είναι ικανοποιημένοι από τους συντρόφους μου (θέλοντας και μη στο τέλος αν δεν ήταν ικανοποιημένοι, επηρεαζόμουν και χώριζα ) πλέον με ρωτάνε πότε θα παντρευτώ πότε θα κάνω παιδιά πότε θα κάνω σοβαρή σχέση κλπ. Βγήκα από έναν δύσκολο χωρισμό εδώ και 1 χρόνο περίπου και δεν ήθελα να κάνω σχέση αμέσως ήθελα να αφιερώσω πρώτα χρόνο στον εαυτό μου και να το ξεπεράσω ! Εδώ και λίγο καιρό έχω σχέση με έναν 10 χρόνια μεγαλύτερο μου που είναι χωρισμένος και έχει ένα αγοράκι ! Με γεμίζει αυτός ο άνθρωπος, είμαι πολύ χαρούμενη μαζί του και γενικά με ηρεμεί ψυχικά πολύ είναι προστατευτικός και πολύ καλός άνθρωπος ! Όλα πήγαιναν ωραία στην αρχή γιατί είχα αποφασίσει ότι δεν θα αναφέρω τίποτα στους γονείς μου γιατί ήξερα και την αντίδραση τους από την επιλογή συντρόφου που έκανα πάλι ! Έψαξαν και έμαθαν μόνοι τους και πλέον στο σπίτι γίνεται ένας χαμός μου κάνουν ψυχολογικό πόλεμο και αισθάνομαι άσχημα ! Δεν μπορούν να δεχτούν με τίποτα ότι είναι χωρισμένος με παιδί ! Μέχρι και από το σπίτι μου είπαν ότι θα με διώξουν και ότι δεν είμαι άξια να βρω έναν σωστό άνθρωπο ! Η μητέρα μου κλαίει γιατί πάντα έχει στο μυαλό της ότι με όποιον κάνω σχέση σίγουρα θα τον παντρευτώ και εγώ στεναχωριέμαι που την βλέπω έτσι ! Δεν ξέρω πως να τους διαχειριστώ πλέον ο λόγος μου είναι εναντίον στον δικό τους ! Σκέφτονται και τι θα πει ο κόσμος και γενικά γι αυτούς ο κατάλληλος σύντροφος είναι με οικονομική άνεση ελεύθερος και επιτυχημένος όπως το λένε ! Αν μπορείτε να με συμβουλέψετε θα το εκτιμούσα πολύ ! Νιώθω πνιγμένη και προβληματισμένη μέσα στο ίδιο μου το σπίτι και από τους δικούς μου τους ανθρώπους με καμία υποστήριξη στις επιλογές μου !
Από τον/την: Τίνα
Αγαπημένη Τίνα,
βλέπω την αγωνία σου στο μήνυμα σου και χαίρομαι που μπήκες στην διαδικασία να γράψεις και να εξωτερικεύσεις τα όσα αισθάνεσαι και σου συμβαίνουν, είναι σημαντικό!
Θέλω να εκφράσω αυτό που ένιωσα διαβάζοντας το μήνυμα σου. Καταλαβαίνω πως οι σχέσεις με τους γονείς είναι ιδιαίτερες σε αυτή την περίοδο της ζωής σου, όμως βλέπω πως παρά τα όσα έχεις περάσει έχει εδώ και λίγο καιρό σχέση μ’ έναν άνθρωπο που φαίνεται να σε καταλαβαίνει. Λες πως σε γεμίζει, είσαι χαρούμενη μαζί του, είναι καλός άνθρωπος, σε ηρεμεί ψυχικά και είναι πολύ προστατευτικός. Δεν είναι λίγα όλα αυτά!! Είναι τύχη ένας άνθρωπος στη ζωή μας να μας προσφέρει αυτά τα συναισθήματα.
Από την άλλη πλευρά, ας δούμε το ζήτημα με τους γονείς. Δεν στηρίζουν την επιλογή σου και σου λένε ακόμα και πως θα σε διώξουν από το σπίτι. Είναι όμως η απόφαση για επιλογή συντρόφου σου, δική τους; Ανεξάρτητα από όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν, εμείς είμαστε που ορίζουμε τη ζωή μας. Δεν θα μπει κανείς άλλος στη δική μας θέση ακόμα και γονιός να είναι. Αυτά που βιώνεις εσύ είναι οι δικές σου ανάγκες, τις δικές σου ανάγκες καλύπτει αυτός ο άνθρωπος που οι γονείς σου δεν θέλουν. Αυτή η θέση στην οποία έχεις βρεθεί αντιλαμβάνομαι πόσο δύσκολη είναι για εσένα και πόσο επηρεάζει την καθημερινότητα και την διάθεσή σου. Δεν είσαι η μόνη που αισθάνεσαι προβληματισμένη μέσα στο πατρικό σου σπίτι. Είναι μια κατάσταση που συμβαίνει συχνά όταν τα παιδιά φτιάχνουν μια διαφορετική ζωή απ’ αυτή που είχαν οραματιστεί οι γονείς τους. Η ζωή των παιδιών όμως, όταν πρόκειται για ενήλικα άτομα, είναι αποκλειστικά και κατά πλήρη κυριότητα δική τους. Οφείλουν άρα να έχουν και την ελευθερία της επιλογής, την ελευθερία και το δικαίωμα στο λάθος και την δύναμη να δοκιμάζουν διάφορες καταστάσεις πέραν όσων θέλουν οι γονείς.
Σε πρώτη φάση, αυτό που θα σε συμβούλευα θα ήταν να κάνεις μια ειλικρινή συζήτηση με τους γονείς σου. Επέλεξε μια στιγμή που θα είστε και οι τρεις ήρεμοι και ζήτησέ τους λίγο χρόνο. Μίλησε για όσα αισθάνεσαι, όσα έχεις παρατηρήσει να συμβαίνουν στο παρελθόν, όσα χρειάζεσαι και όσα σε προβληματίζουν. Μην αποδώσεις ευθύνες, απλώς μίλησε για όσα έχεις βιώσει με αντικειμενικό όσο μπορείς τρόπο. Το σημαντικότερο που μπορώ να σου πω είναι να ακούσεις και να προσπαθήσεις να μπεις στην θέση τους χωρίς να εκνευριστείς. Ζήτησε τη βοήθεια τους αν αυτό φέρει η συζήτηση. Τι είναι αυτό που τους προβληματίζει και κάνει τη μητέρα σου να κλαίει; Η ειλικρινή συζήτηση θα σου δώσει αυτές τις απαντήσεις και θα βοηθήσει να καταλάβεις καλύτερα και την δική τους οπτική. Ίσως νιώθουν κάτι που δεν είναι πραγματικό και γι αυτό δεν θέλουν αυτό τον άνθρωπο δίπλα σου. Αν δεις πως αυτό δεν έχει αποτέλεσμα, θα χρειαστεί να αναζητήσεις άλλες λύσεις. Δεν είναι το τέλος του κόσμου. Η στήριξη των γονέων είναι καλή όταν την έχουμε, ωστόσο πολύ τα καταφέρνουν και χωρίς αυτή. Επομένως, και να σε διώξουν από το σπίτι όπως απειλούν, το οποίο πιθανότατα να είναι μόνο μια απειλή, μην φοβηθείς, λύση πάντα βρίσκεται! Ζήτησε την υποστήριξη αρχικά των γονιών σου και η πορεία θα δείξει πώς θα κάνεις το επόμενό σου βήμα.
Ελπίζω η οπτική μου να σε βοήθησε να νιώσεις λιγότερο πνιγμένη και πιεσμένη. Εύχομαι να βρεθεί μια λύση με την οποία να είσαι καλά σε όσο το δυνατόν περισσότερους τομείς. Για ό,τι άλλο χρειαστείς, παραμένω στη διάθεσή σου. Καλή συνέχεια σε όλα.
Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη σου,
Στέλλα Καρατζόγλου