Ψtalk: “Οι γονείς μου δεν εγκρίνουν τον σύντροφό μου”
Ψtalk: “Οι γονείς μου δεν εγκρίνουν τον σύντροφό μου”

Ψtalk: “Οι γονείς μου δεν εγκρίνουν τον σύντροφό μου”

Γειά σας! Τον Νοέμβριο ξεκίνησα μια σχέση με ένα παιδί που γνωρίζω χρόνια καθώς είναι πρώτος ξάδελφος της κολλητής μου.. Εκείνος με προσέγγισε και μου εξομολογήθηκε πως είχε συναισθήματα για εμένα εδώ και πολύ καιρό απλά φοβόταν να κάνει το βήμα λόγω της φιλίας μου με την ξαδέλφη του ( να σημειώσω πως είμαι 22 χρονών και μέχρι τώρα δεν είχα κάνει κάποια σχέση καθώς όσοι με πλησίασαν είχαν διαφορετικούς σκοπούς και θέλω απ’ τα δικά μου, πράγμα που με έκανε να χάσω την αυτοπεποίθηση μου να αισθάνομαι ανάξια να με αγαπήσει κάποιος, γι’ αυτό και τα τελευταία δύο χρόνια ήμουν μόνη μου) Του δίνω λοιπόν την ευκαιρία να αποδείξει όσα μου είπε πως νιώθει και ξεκινήσαμε την σχέση μας. Όλα ήταν τέλεια. Περνούσαμε υπέροχα. Ήμασταν και οι δύο πολύ χαρούμενοι… Μέχρι που το είπα στους γονείς μου. Το είπα πρώτα στην μητέρα μου και απ’ την αρχή δεν έδειξε ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Την ίδια μέρα που της το είπα, το είπε και στον πατέρα μου. Μου τηλεφωνεί το απόγευμα της ίδιας μέρας ο πατέρας μου και μου λέει πως δεν του αρέσει αυτή η σχέση και πως θέλει να χωρίσω. Εγώ του είπα πως δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο γιατί περνάω όμορφα και είμαι χαρούμενη. Την επόμενη μέρα μου τηλεφωνεί η μητέρα μου και μου λέει το εξής:  “πρέπει να χωρίσεις μαζί του γιατί ο πατέρας σου με τον πατέρα του είναι δεύτερα ξαδέλφια άρα εσείς είστε τρίτα ”  Ειλικρινά δεν με πείραξε καθόλου αυτό. Δεν το γνώριζα τόσα χρόνια και δεν τον αισθανόμουν οικογένεια. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είχαμε επαφές σαν οικογένεια. Ο πατέρας του παιδιού τους έχει εγκαταλείψει πολλά χρόνια και δεν υπήρχαν ούτε και υπάρχουν “οικογενειακές σχέσεις” μεταξύ μας… Τα λέω όλα αυτά στην σχέση μου, ούτε εκείνος γνώριζε για αυτή την μακρινή συγγένεια. Αποφασίσαμε να πούμε ότι χωρίσαμε αλλά στην πραγματικότητα τα είχαμε πλέον κρυφά. Τα Χριστούγεννα λοιπόν ( εγώ σπουδάζω Αθήνα αλλά κατάγομαι από ένα χωριό, εκείνος μένει στο χωριό γιατί εκεί είναι η δουλειά του) κατεβαίνω στο χωριό μου. Ήμουν πολύ στεναχωρημένη με την στάση των γονιών μου και δεν είχα, ούτε ακόμα έχω την διάθεση και την όρεξη να τους μιλήσω και να είμαστε όπως πριν… Προσπαθούσα όσο μπορούσα το διάστημα των γιορτών να τον βλέπω κρυφά και να περνάμε λίγες ώρες μαζί ώσπου αποφάσισα κάποια στιγμή να μιλήσω στον πατέρα μου να του πω ότι είμαστε πάλι μαζί μήπως και γίνουν λίγο καλύτερα τα πράγματα. Μιλάω λοιπόν με τον πατέρα μου. Πολύ ήρεμη κουβέντα αλλά είχε την ίδια κατάληξη: “Ναι το καταλαβαίνω πως είσαι χαρούμενη αλλά δεν μπορώ να δεχτώ αυτή την σχέση, θα μας συζητάνε στο χωριό “. Εγώ του είπα ότι δεν θέλω να χωρίσω και τέλειωσε εκεί η κουβέντα. Τα πράγματα όμως δεν έμειναν εκεί. Η θεία μου με δική της πρωτοβουλία πήρε τηλέφωνο την μητέρα του και της είπε πως πρέπει να τα χωρίσουμε τα παιδιά γιατί δεν είναι σωστό. Εγώ δεν γνώριζα για αυτό το τηλεφώνημα, το έμαθα από εκείνον που του το είπε η μητέρα του. Εκείνος είχε αγχωθεί, είχε φοβηθεί μην δημιουργηθεί πρόβλημα και γενικώς δεν ήταν καλά.  Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μετά από μια βδομάδα να χωρίσουμε. Εγώ έφυγα για Αθήνα… Όλο αυτό τον καιρό που ήμασταν χώρια, εγώ προσπαθούσα να τα ξαναβρούμε εκείνος ήταν κάθετος. Όμως ξαφνικά άρχισε και εκείνος να κάνει την δική του προσπάθεια.. Και ερχόμαστε στο σήμερα, που ήμασταν καλά και έτοιμοι μετά από πολύ προσπάθεια να τα ξανά βρούμε.. Η μητέρα μου το είχε υποψιαστεί και παίρνει τηλέφωνο την μητέρα του και της έλεγα πως δεν την θέλουν αυτή την σχέση. Εκείνος ήταν μπροστά στο τηλεφώνημα αυτό και όπως καταλαβαίνετε όλα αυτό που χτίζαμε τόσο καιρό μέσα σε λίγα λεπτά διαλύθηκε. Πάλι κόψαμε επαφή. Εγώ τον αγαπάω και εκείνος το ίδιο και θέλω να βρω τον τρόπο να είμαστε πάλι μαζί… Θεωρείτε πως είναι λάθος αυτό; Ανήθικο; Πώς μπορώ να κάνω τους γονείς μου να αλλάξουν γνώμη;

Από την: Μαρία


Αγαπητή Μαρία,

ευχαριστούμε για τις ερωτήσεις σου και που μοιράστηκες μαζί μας την ιστορία σου.

Θα ξεκινήσω λέγοντας σου πως το τι ορίζεται ως λάθος ή σωστό αλλά και το τι ηθικό ή ανήθικο είναι κάτι τελείως υποκειμενικό, μιας και δεν υπάρχει μια αντικειμενική συλλογική πραγματικότητα που αποδεχόμαστε όλοι οι άνθρωποι ως σωστή ή ηθική. Η ηθική διαφέρει αναλόγως με τις αντιλήψεις του καθενός. Το τι είναι σωστό και ηθικό θα ήταν πιο βοηθητικό για εσένα να το προσεγγίζεις με βάση το τι σε κάνει να αισθάνεσαι πιο χαρούμενη, σύμφωνα με την κατάσταση που βιώνεις. Όσο η γνώμη και η άποψη των άλλων επηρεάζει τις αποφάσεις σου, τότε οδηγείσαι στην συνεχόμενη ματαίωση των δικών σου αναγκών και συνεπώς στην έλλειψη ευτυχίας αλλά και αποδοχής του εαυτού σου.

Δεύτερον, το γεγονός πως οι γονείς σου, η θεία σου και η μητέρα του συντρόφου σου διατηρούν μια παρεμβατική στάση απέναντι στην σχέση σας, αποτελεί σίγουρα ένα εμπόδιο που χρειάζεται να διευθετήσεις κι εσύ και ο σύντροφος σου, μιας και η σχέση είναι κάτι πολύ προσωπικό που δεν αφορά κανέναν άλλο παρά μόνο τους άμεσα εμπλεκόμενους. Απ´ ότι φαίνεται το οικογενειακό περιβάλλον χρειάζεται οριοθέτηση και επεξήγηση των θεμελιωδών ατομικών σου δικαιωμάτων, μιας κι είσαι ένας ελεύθερος άνθρωπος να επιλέξεις ότι κι αν επιθυμείς στην ζωή σου, γεγονός που δεν απαιτεί την έγκριση τους.

Τρίτον, θα ήθελα να εστιάσω σε αυτό που αναφέρεις στην αρχή, για την έννοια της αναξιότητας και της έλλειψης αυτοπεποίθησης. Είναι γεγονός πως οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε μάθει να αξιολογούμε τον εαυτό μας με βάση το πόσο αποδεκτοί ή όχι νιώθουμε από τους γύρω μας, κυρίως με το πόσο αρεστοί νιώθουμε από τους εκάστοτε ερωτικούς συντρόφους ή φίλους στην κάθε φάση της ζωής μας. Αυτό το πεδίο χρειάζεται από πλευράς σου μια καλύτερη διερεύνηση μιας και φαίνεται να έχεις βασίσει την αξιότητα σου στο τι θα πουν οι άλλοι για εσένα, γεγονός που κάνει την αυτοεκτίμηση σου εύθραυστη και αβέβαιη. Πιθανόν να προέρχεται από το γεγονός ότι οι γονείς σου θεωρούν την γνώμη του χωριού και του κόσμου πολύ πιο σημαντική από τις δικές τους πραγματικές ανάγκες. Θα ήταν σημαντικό να κατανοήσεις πως δεν έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε την γνώμη των άλλων, άρα δεν μπορείς να μεταπείσεις τους γονείς σου, αλλά μπορείς να μάθεις να υποστηρίζεις τον εαυτό σου και τα θέλω σου μέσω της διεκδικητικής συμπεριφοράς. Τέλος, ήθελα να σου πω πως αν πραγματικά αγαπάς τον άνθρωπό σου είμαι κι εγώ σίγουρη πως θα βρεις τον τρόπο να τον διεκδικήσεις και μαζί να εξαλείψατε όλα αυτά που εμποδίζουν την ομαλή λειτουργία της σχέσης σας.


*Η στήλη Ψtalk έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης.

Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας εδώ

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com