Καλησπέρα σας. Η δίκη μου ιστορία συμβαίνει εδώ και αρκετό καιρό. Βρίσκομαι σε μια φάση στην οποία προσπαθώ να ξεκαθαρίσω μέσα μου τι θέλω πραγματικά να κάνω επαγγελματικά στη ζωή μου. Όλο αυτό μου έχει δημιουργήσει μια στασιμότητα σε κάθε τομέα και κάθε μέρα που περνά νιώθω χαμένος και ότι με κυνηγάει ο χρόνος για να αποφασίσω. Μου δημιουργείται πολύ μεγάλο άγχος σε βαθμό να μη θέλω να συναντήσω κανέναν και απλά να κλειστώ μόνος μου με τις σκέψεις μου, κάτι που αντικρούεται στην κοινωνικότητα μου και τη διάθεση μου να περνάω καλά. Και μέσα σε όλο αυτό το περιβάλλον έχω έναν φίλο από τη παρέα μου ο οποίος καθημερινά με κρίνει γιατί μένω έτσι, ότι καταστρέφομαι και πως ό τι κι αν επιλέξω δε θα είναι ιδανικό πέραν αυτού που είχα σπουδάσει. Να σημειώσω ότι ο συγκεκριμένος φίλος ήταν και συνάδελφος στη προηγούμενη εργασία που είχα σπουδάσει. Στο περιβάλλον αυτό εντάσσεται και η οικογένεια του που διαχρονικά είχαμε κάποιες επαφές και όποτε με συναντούν με φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση επικρίνοντας τη στασιμότητα μου ειρωνεύονται τις επιλογές μου υπονοώντας ότι δε κάνω τίποτα ενώ ο γιος τους προχωράει κανονικά. Νιώθω ότι θέλω να απομακρυνθώ εντελώς από αυτόν τον φίλο και την οικογένεια του κάθε φορά νιώθω απελπισμένος πως δεν έχω ελπίδα για τίποτα δεν αξίζω τίποτα και πέφτω πολύ ψυχολογικά και κλείνομαι στον εαυτό μου. Νιώθω τεράστια απογοήτευση και άγχος που πραγματικά είναι ανυπόφορο και ταυτόχρονα τέτοια θλίψη που με αντιμετωπίζουν έτσι που πλέον νομίζω πως αυτό είναι το λογικό και το φυσιολογικό.
Από τον: Περικλή
Aγαπητέ Περικλή,
σ’ ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας τις σκέψεις σου και μας εμπιστεύτηκες την ιστορία σου. Χαίρομαι που σου απαντώ και ελπίζω να αποβεί βοηθητικό στο βαθμό που μας επιτρέπεται.
Διάβασα με πολλή προσοχή όσα περιγράφεις και αισθάνομαι ότι η περίοδος που διανύεις είναι δύσκολη και απαιτητική για εσένα, ειδικά, αφού, όπως λες, συμβαίνει εδώ και αρκετό διάστημα. Αυτό που σκέφτομαι, διαβάζοντας την ιστορία σου, είναι ότι τείνεις να αναφέρεσαι περισσότερο στα αρνητικά συναισθήματα που σου έχουν δημιουργηθεί, παρά στην ίδια την κατάσταση η οποία αφορά τον επαγγελματικό τομέα της ζωής σου. Αυτό έχει μια λογική από την άποψη ότι, μιλάμε για σκέψεις και συναισθήματα τόσο έντονα όπως το άγχος, η θλίψη, η απελπισία, η εσωστρέφεια και κατ’ επέκταση η μοναξιά. Επίσης, φαίνεται να σε επιβαρύνουν οι υπεργενικευμένες σκέψεις που κάνεις, όπως ότι «δεν αξίζεις τίποτα», ενώ παράλληλα αναφέρεις ότι η ψυχολογία σου δεν είναι καλή. Κάτι ακόμη που περιγράφεις, είναι ότι αυτό έχει επηρεάσει τις διαπροσωπικές σου σχέσεις και την κοινωνική ζωή σου γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με την κοινωνικότητά σου.
Έτσι, λοιπόν, αναρωτιέμαι και ίσως είναι βοηθητικό να αναρωτηθείς κι εσύ: Ποια είναι η πραγματική αιτία της κακής ψυχολογίας σου; Το άγχος, η απογοήτευση και όλα τα αρνητικά συναισθήματα ή το γεγονός ότι δεν γνωρίζεις τι είναι αυτό που θες να κάνεις στην επαγγελματική σου ζωή; Υπό αυτό το πρίσμα, χρειάζεται να γίνει ένας μικρός επαναπροσδιορισμός της κατάστασης και των σκέψεων που κάνεις.
Ας κάνουμε, λοιπόν, ορισμένες παραδοχές που είναι αναγκαίες. Πρώτον, η καθημερινή μας ζωής διακρίνεται και εξαρτάται από τομείς, όπως είναι ο οργανικός, ο κοινωνικός, ο ψυχοσυναισθηματικός ή ο επαγγελματικός. Η ρίζα του προβλήματός σου, με βάση όσα περιέγραψες, βρίσκεται στον επαγγελματικό τομέα και στο ότι βρίσκεσαι σε μια διαδικασία που προσπαθείς να καταλάβεις τι είναι αυτό με το οποίο θες επαγγελματικά να ασχοληθείς. Αφήνεις, επίσης, να εννοηθεί ότι πιθανόν άλλαξες επαγγελματικό προσανατολισμό και αυτό σε συνδυασμό με την αναζήτησή σου είναι από μόνα τους σημαντικά βήματα, θαρραλέα και -γιατί όχι- και δημιουργικά. Παράλληλα, όμως, φαίνεται να έχουν επηρεαστεί τομείς, όπως ο κοινωνικός και ψυχοσυναισθηματικός και αυτό, όπως αντιλαμβάνεσαι, μπορεί να ενισχύει το άγχος που βιώνεις, γιατί καλείσαι να αντιμετωπίσεις παραπάνω από ένα ζητήματα πια. Αισθάνομαι πόση ενέργεια μπορεί να χρειάζεται προκειμένου να ρυθμίσεις και να ελέγξεις τις αρνητικές σκέψεις, αλλά και να διαχειριστείς το άγχος σου, με αποτέλεσμα, η προσοχή σου να ξεφεύγει από το πρωτεύον ζήτημα των επαγγελματικών σου.
Επομένως, μετά τον αρχικό διαχωρισμό και αφού προτεραιοποίησεις τις σκέψεις σου, ύστερα προσπάθησε να λύσεις ένα θέμα τη φορά. Ίσως, να ξεκινήσεις από το πώς θα νιώσεις καλύτερα, περιορίζοντας τα αρνητικά συναισθήματα. Σε αυτό ίσως να σε βοηθούσε αν συμβουλευόσουν έναν ειδικό ψυχικής υγείας, με τον οποίο ταυτόχρονα θα βρείτε τον τρόπο να επανακτήσεις τον αυτοέλεγχό σου. Έχοντας περιορίσει το στρες, πιστεύω ότι σιγά σιγά θα μπορέσεις να εστιάσεις ξανά, στον επαγγελματικό σου τομέα. Εδώ φυσικά να σταθώ στη στασιμότητα που ανέφερες. Η άποψή μου είναι ότι, καμία διαδικασία αναζήτησης, εσωτερικής διεργασίας, αλλαγής, επανεξέτασης, επαναπροσδιορισμού δεν μπορεί να ενέχει την έννοια της στασιμότητας, καθώς από μόνες τους υποδηλώνουν ότι κάτι διαδραματίζεται, ότι κάτι βρίσκεται σε κίνηση. Τολμώντας μια απόδοση, θα έλεγα ότι, πιθανότητα αισθάνεσαι στασιμότητα, εξαιτίας των έντονων συναισθημάτων, τα οποία σε καθηλώνουν. Για το λόγο αυτό παραπάνω αναφέρω, ότι θεωρώ χρήσιμο να ξεκινήσεις να δουλεύεις αυτά, προτού πάρεις οποιαδήποτε απόφαση για τη ζωή σου. Γιατί έχει μεγάλη σημασία να σε φροντίσεις, πρώτα!
Όσον αφορά στο φίλο σου, είναι φυσιολογικό να αισθάνεσαι ότι θες να απομακρυνθείς, από τη στιγμή που ο ίδιος αντί να σε καθησυχάζει, νιώθεις να σου προσθέτει μεγαλύτερο ψυχολογικό βάρος από αυτό που ήδη έχεις. Είναι δύσκολο, γιατί συναισθάνομαι ότι αυτό που έχεις ανάγκη είναι υποστήριξη, κατανόηση και ανακούφιση. Ο φίλος σου προσπαθεί να δείξει το ενδιαφέρον του και να σε αφυπνίσει με τον τρόπο που εκείνος θεωρεί σωστό. Από τη στιγμή, όμως, που δεν είναι αποδοτικό μπορείς να του εκφράσεις τον προβληματισμό σου και να θέσεις τα όριά σου, ζητώντας ευγενικά να μην συζητάτε αυτό το θέμα μέχρις ότου νιώσεις ξανά έτοιμος. Το ίδιο μπορείς να κάνεις και με την οικογένειά του. Μπορείς επίσης, ευγενικά να ζητήσεις να σταματήσετε τη συζήτηση που σε φέρνει σε δύσκολη θέση.
Τέλος, θα πρότεινα αν αναζητήσεις κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας, ταυτόχρονα να ψάξεις για επαγγελματικό προσανατολισμό που είτε παρέχει ο ίδιος, είτε μπορεί να σου προτείνει κάποιον άλλον ειδικό, που εμπιστεύεται. Εγώ από την πλευρά μου, θέλω να σου θυμίσω ότι μόνο αν σταματήσεις να αναζητάς καινούργια πράγματα, θα υπάρξει στασιμότητα και θα χαθεί και η ελπίδα σου. Εσύ είσαι αυτός που θα μπορέσεις τελικά να σε βοηθήσεις, όταν αναγνωρίσεις την αξία που έχεις ως άνθρωπος και όταν φροντίσεις πραγματικά τον εαυτό σου. Το πρώτο βήμα έγινε με το ότι εξέφρασες τον προβληματισμό σου και αυτή είναι μια πολύ καλή αρχή.
Εύχομαι, να σε βοήθησα, όσο είναι δυνατόν και να βάλαμε κάποια πράγματα σε σειρά. Μην ξεχνάς, φυσικά ότι είμαστε εδώ αν χρειαστεί να μοιραστείς κι άλλες σκέψεις σου.
