Ψtalk: “Νιώθω ότι δεν έχω να πω τίποτα με κανέναν”
Ψtalk: “Νιώθω ότι δεν έχω να πω τίποτα με κανέναν”

Ψtalk: “Νιώθω ότι δεν έχω να πω τίποτα με κανέναν”

Νιώθω ότι δεν έχω να πω τίποτα με κανέναν τα τελευταία χρόνια. Έχω κλειστεί στον εαυτό μου . Νιώθω ότι δεν έχω ουσιαστικά θέματα προς συζήτηση. Πώς μπορεί να βελτιωθεί αυτή η κατάσταση;

Από τον/την: Anonymous


Αγαπητέ/ή,

Χαίρομαι ιδιαίτερα που μας επικοινωνείς το πρόβλημά σου και κάνεις ένα μεγάλο βήμα έπειτα από τη συνειδητοποίηση, να το επιλύσεις.

Διαβάζοντας το μήνυμά σου αισθάνθηκα μια γενική απογοήτευση. Ίσως από τους ανθρώπους, ίσως από την ίδια τη ζωή και αναρωτιέμαι ποιες είναι σκέψεις σου. Αναφέρεις πως έχεις κλειστεί στον εαυτό σου αλλά τι ακριβώς εννοείς; Έχεις απομακρυνθεί από τους φίλους, την παρέα σου και γενικότερα έχεις επιλέξει μία πιο μοναχική ζωή; Ή έχεις αποφασίσει τις σκέψεις, τα συναισθήματα, οτιδήποτε σε απασχολεί, είτε θετικά είτε αρνητικά να τα κρατάς μέσα σου και να μην το συζητάς; Μήπως είναι ένας συνδυασμός και των δύο;

Πάντα οι πράξεις μας και οι επιλογές μας, όσο ασυνείδητες και να μας φαίνονται καμιά φορά, υποκινούνται από κάποια αιτία. Πολλές φορές μάλιστα, η αιτία αυτή δεν αφορά εξωτερικούς παράγοντες αλλά πηγάζει από τον ίδιο μας τον εαυτό και ταυτίζεται με τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε μία κατάσταση δεν είναι ίδιος για όλους και φυσικά επιφέρει διαφορετικά αποτελέσματα. Οι σκέψεις μας επηρεάζουν τα συναισθήματά μας και τα συναισθήματα τις σκέψεις μας. Δημιουργείται, λοιπόν, ένας κύκλος. Τι συμβαίνει όταν οι σκέψεις μας δεν είναι αρκετά λειτουργικές; Υποκύπτουμε σε καταστροφολογίες, κάνουμε γενικεύσεις, βγάζουμε αυθαίρετα συμπεράσματα, προσωποποιούμε καταστάσεις, χωρίς όμως να διαθέτουμε χειροπιαστές αποδείξεις. Ως αποτέλεσμα, λοιπόν, βιώνουμε δυσφορία και ποικίλα αρνητικά συναισθήματα, τα οποία με τη σειρά τους εντείνουν τις σκέψεις μας.

Φυσικά, δεν είναι λίγες οι φορές που η ίδια η ζωή θα βάλει εμπόδια στο δρόμο μας. Θα συναντήσουμε δυσκολίες, θα «πέσουμε», θα μας ασκήσουν αρνητική κριτική χωρίς κάποιον λόγο, θα νιώσουμε απογοήτευση και πιθανόν να σκεφτούμε «ποιο το νόημα να προσπαθώ, όταν δεν τυγχάνω αποδοχής;». Αναρωτιέμαι, λοιπόν, τι σε οδήγησε να κλειστείς στον εαυτό σου; Μάλλον συνέβησαν πολλά και, ίσως, σου είναι δύσκολο να απαντήσεις κατευθείαν. Θα μπορούσες όμως να καταγράψεις τις σκέψεις και έτσι να βρεις τους λόγους που σε οδήγησαν σε αυτή την απόφαση.

Θα σταθώ λίγο στις φράσεις σου «νιώθω ότι δεν έχω να πω τίποτα με κανέναν τα τελευταία χρόνια» και «νιώθω ότι δεν έχω ουσιαστικά θέματα προς συζήτηση» και για μία ακόμη φορά θα σε ρωτήσω τι σκέψεις κάνεις. Αναρωτιέμαι πόσο καιρό βρίσκεσαι σε αυτή τη κατάσταση και πώς ξεκίνησε. Σκέφτεσαι ότι δεν έχεις κάποιο ενδιαφέρον και ιδιαίτερο θέμα προς συζήτηση. Πώς σε κάνει αυτή η σκέψη να βλέπεις τον εαυτό σου; Ποια είναι τα ουσιαστικά θέματα προς συζήτηση για σένα; Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν έχεις κάτι ουσιαστικό να πεις; Σκέφτομαι μήπως αυτή η αντίληψη/πεποίθηση έχει παγιωθεί μέσα σου και αποφεύγεις να συζητήσεις. Σαν ένα εμπόδιο που βάζεις εσύ στον εαυτό σου. Είναι, όμως πράγματι μια ρεαλιστική σκέψη;

Έπειτα, σκέφτομαι πως η επικαιρότητα μας βομβαρδίζει καθημερινά με διάφορα θέματα, πότε θετικά, πότε αρνητικά. Θα μπορούσες να αντλήσεις ένα θέμα που σε ενδιαφέρει ή το γνωρίζεις και έχεις επιχειρήματα και μία θέση ως προς αυτό, ένα θέμα που αφορά ενδιαφέροντα και ασχολίες ή κάποιο θέμα το οποίο σου είναι άγνωστο και απλά θα ήθελες να ενημερωθείς. Με λίγα λόγια μια συζήτηση μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Μπορεί να είναι ανταλλαγή απόψεων ή να έχει ενημερωτικό χαρακτήρα. Άλλοτε, αν επικεντρώνεται σε προσωπικά θέματα, μπορεί να έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα ή εξομολογητικό με σκοπό την συμπαράσταση ή απλά αφορά σ’ ένα ευχάριστο θέμα το οποίο θέλεις να μοιραστείς.

Όποιο σκοπό και να επιτελεί μια συζήτηση πάντα κερδίζουμε κάτι στο τέλος. Πότε μια νέα γνώση, μια διαφορετική οπτική, πότε χαρά, χαιρόμαστε με την επιτυχία και τη χαρά του συνομιλητή μας και άλλοτε λαμβάνουμε κατανόηση και ενσυναίσθηση. Μπορεί να εκφράζεται με τη σιωπή, δίχως λόγια, ή με κάποια κίνηση. Σημασία δεν έχει ο τρόπος αλλά η αποδοχή που λαμβάνουμε, τα θετικά συναισθήματα που απορρέουν, οι σκέψεις που μας βάζουν σε ένα παιχνίδι αναζήτησης της αλήθειας «ποιος έχει τελικά δίκιο;», ασκώντας την κριτική μας ικανότητα. Και φυσικά πρόκειται για δράση-αντίδραση. Ό,τι κερδίζουμε από μια συζήτηση, μπορούμε και να το προσφέρουμε. Άραγε τι προσδοκίες έχεις εσύ για μια συζήτηση;

Ίσως οι ερωτήσεις μου να σε μπερδεύουν και πιθανόν να περίμενες μια απάντηση στη δική σου ερώτηση. Για να βρεις όμως την απάντηση που αναζητάς, πρέπει να «σκάψεις» βαθιά μέσα σου και να έρθεις σε επαφή με τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου. Μόνο τότε θα καταφέρεις να «σπάσεις τα δεσμά που σε κρατούν πίσω» και να βρεις λύσεις. Μη φοβηθείς την αναζήτηση, όσο δύσκολη και αν μοιάζει. Θα ανακαλύψεις πολλά πράγματα για τον εαυτό σου και, πού ξέρεις(;), μπορεί και να εντυπωσιαστείς! Ακόμα και αν ανακαλύψεις στοιχεία που δεν σου αρέσουν, θα έχεις την ευκαιρία να τα αλλάξεις.

Δεν είναι μόνο η ανηφόρα δύσκολη, αλλά και η κατηφόρα. Προσοχή! Με την λέξη «κατηφόρα» δεν αναφέρομαι σε πτώση, αλλά σε ένα ταξίδι προς τα πίσω, που πραγματοποιείται καθώς προχωράμε μπροστά. Ένα ταξίδι, το οποίο φέρνει στην επιφάνεια εμπειρίες, σκέψεις, συναισθήματα, δυσάρεστα βιώματα. Αν σε αυτό το ταξίδι, χρειαστείς έναν συνοδοιπόρο, μη διστάσεις.

Θα μπορούσες να απευθυνθείς σε κάποιον ψυχολόγο και να συζητήσεις τα θέματα που σε απασχολούν, προκειμένου να βρείτε μαζί την επίλυση τους και να μειώσετε τα δυσφορικά συναισθήματα που βιώνεις. Είναι ευκολότερο να «ανηφορίζεις ή να κατηφορίζεις κρατώντας ένα χέρι», έχοντας μία στήριξη, παρά μόνος κι εκτεθειμένος σε όλους τους κινδύνους.

Αγαπητέ/ή, ελπίζω οι σκέψεις μου να σε βοηθήσουν. Να θυμάσαι πως είμαστε πάντα εδώ για να σε ακούσουμε!

 

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Γραμμένο από
Στέλλα Πιτσινή, Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια CBT
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com