Δεν ξέρω τι πάει λάθος. Αν είμαι εγώ ή αν πλέον είναι σπάνιο να δημιουργήσεις πραγματικούς δεσμούς με κάποιον, αλλά είναι άσχημη η μοναξιά. Και να είσαι σχετικά καλά με τον εαυτό σου τόσο μόνος κανένας δεν μπορεί να είναι όντες όλοι μας μη μοναχικά πλάσματα. Μου έχουν βγει ανασφάλειες και τύψεις από παρελθοντικές καταστάσεις ενώ από τη μία λέω δεν φταίω εγώ που έφυγαν όλοι όντας ένας αρκετά υπομονετικός άνθρωπος και από την άλλη για να έχω μείνει μόνη πιστεύω ότι η υπομονή που πιστεύω πως έχω, είναι μόνο στο κεφάλι μου, άρα είμαι πολύ επιλεκτική που ούτε αυτό μου αρέσει. Επιπλέον δεν μπορώ να ξεπεράσω τον 1ο μου έρωτα που τελείωσε πολύ άδοξα και σχετικά επικίνδυνα για εμένα και δεν ξέρω πως να το ξεπεράσω ενώ έχει περάσει αρκετός καιρός. Επιπλέον βρίσκομαι σε σύγχυση ως προς το επαγγελματικό μου μέλλον και δεν ξέρω προς τα πού να κατευθυνθώ. Είναι σαν να μην ξέρω τι μου αρέσει και τι θέλω. Η μητέρα μου με λέει μίζερη και κλαψιάρα και φοβάμαι ότι είναι αλήθεια… Έχω πάει σε ψυχολόγο και έχω επαφή αν και δεν με βοηθάει πουθενά και έχω τύψεις μέχρι και να αλλάξω ψυχολόγο. Συγνώμη για τα τόσα πολλά λόγια, ήθελα απλά να τα βγάλω από μέσα μου.
Από την: Ανώνυμη
Διαβάζοντας το μήνυμά σου αγαπητή, αντιλαμβάνομαι μια γενικότερη απογοήτευση. Φαίνεται πως κάποιες αρνητικές εμπειρίες που βίωσες, επηρέασαν τις σκέψεις σου και σε έκαναν λίγο απαισιόδοξη. Ωστόσο, χαίρομαι που βρήκες τη δύναμη να μιλήσεις και να τα «βγάλεις από μέσα σου». Γιατί κατηγορείς τον εαυτό σου; Ποιον να κατηγορήσω; Κανέναν. Δεν ωφελεί. Σημασία δεν έχει ποιος έκανε το λάθος, σημασία έχει αυτό το οποίο βιώνουμε, μας προβληματίζει, μας δυσκολεύει, δεν μας αρέσει. Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να το αλλάξουμε. Πώς;
Αν αντιλαμβάνομαι σωστά αγαπητή, αναφέρεσαι σε ερωτικούς δεσμούς, σχέσεις αγάπης και έρωτα που δεν κράτησαν με το πέρασμα του χρόνου. Κάθισε σε μία αναπαυτική θέση, πάρε μια βαθιά ανάσα και προσπάθησε να κάνεις ένα ταξίδι πίσω στο παρελθόν με βάση τις μνήμες σου. Θα περάσουν χαρούμενες εικόνες από το μυαλό σου, αλλά και δυσάρεστες, θα θυμηθείς συγκρούσεις και διαφωνίες, λόγια και πράξεις που είπες και μετάνιωσες ή καταστάσεις που βίωσες και σε πλήγωσαν, σε απογοήτευσαν. Μπορείς να σημειώσεις σε ένα φύλλο χαρτί τα λάθη που βλέπεις τώρα πιο αποστασιοποιημένη και πιο ήρεμη. Πολλές φορές η συναισθηματική φόρτιση που βιώνουμε σε δύσκολες περιστάσεις θολώνει την κρίση μας. Σε ένα άλλο φύλλο χαρτί γράψε πώς ονειρεύεσαι έναν πραγματικό δεσμό με κάποιον. Τι περιλαμβάνει αυτή η σχέση. Αγάπη, τρυφερότητα, σεβασμό, εμπιστοσύνη; Ό,τι εσύ επιθυμείς. Κάθε δεσμός, είτε ερωτικός, είτε φιλικός, πέρα από τα παραπάνω απαιτεί προσπάθεια, κατανόηση και υπομονή. Κάθε άνθρωπος που θα βρεθεί στο διάβα μας είναι διαφορετικός, μοναδικός. Αυτή η διαφορετικότητα είναι που στην αρχή μας τραβάει κοντά σε κάποιον/α και στη συνέχεια δημιουργεί προβλήματα.
Σαν ένα καινούριο παιχνίδι με το οποίο παίζεις καθημερινά και κάθε φορά που ανακαλύπτεις και κάτι καινούριο τόσο πιο πολύ το «ερωτεύεσαι», μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα που τίποτα νέο δεν θα προκύπτει. Εκείνα τα χαρακτηριστικά που κάποτε σε εντυπωσίαζαν, τώρα τα βρίσκεις ανιαρά. Και τότε η λαχτάρα της αναζήτησης φεύγει, το ενδιαφέρον πέφτει. Δηλαδή κάθε σχέση είναι καταδικασμένη να φτάσει σε ένα τέλμα; Όχι. Μου αρέσει να παρομοιάζω τις σχέσεις με τα ταξίδια. Κάθε ταξίδι ξεκινάει με έναν άγνωστο συνταξιδιώτη και έναν άγνωστο προορισμό. Δεν μπορείς να προβλέψεις το μέλλον, αλλά μπορείς να το ονειρευτείς. Στην πορεία κάθε ταξιδιού θα υπάρξουν μέρες καλές και κακές, εύκολες και δύσκολες, χαρούμενες και οδυνηρές. Εκείνες τις δύσκολες μέρες, ας σκεφτούμε «γιατί αυτός ο άνθρωπος, φίλος ή σύντροφος είναι πλάι μου;», «ποια τα πραγματικά μου αισθήματα για τον συνταξιδιώτη μου;», «τι θέλω στη ζωή μου;», «μου αξίζει αυτό;», «μήπως έχω υπομείνει πολλά;». Κάθε ταξίδι έχει ανηφόρες και οι ανηφόρες είναι κουραστικές και δύσκολες, αλλά στο τέλος η θέα είναι φοβερή. Αν τα παρατήσουμε με την πρώτη δυσκολία, ίσως χάσουμε την ωραιότερη θέα. Αλλά προσοχή (!) αν συνεχίζουμε το ταξίδι μας, αλλά μένουμε στάσιμοι, η εικόνα δεν αλλάζει, οι δυσκολίες δεν λύνονται, χρειάζεται να αναθεωρήσουμε. Η απόφαση θα πρέπει να είναι δική μας. Προτεραιότητα θα πρέπει να είναι ο εαυτός μας, τόσο η ψυχική, όσο και η σωματική μας υγεία. Οτιδήποτε μας βλάπτει, θα πρέπει να το αφήνουμε πίσω μας. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν πειράζει εάν γίνουμε και λίγο «εγωιστές». Από την άλλη, λένε πως αν το γυαλί σπάσει δεν ξανακολλάει. Κολλάει, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Αν λειτουργεί, που είναι το πρόβλημα;
Όπως κάθε κατάσταση, όταν βιώνεται παρατεταμένα, μας πλήττει, έτσι και η μοναξιά, όταν παρατείνεται, μας κουράζει. Και είναι απόλυτα φυσιολογικό. Στην αρχή είναι ευπρόσδεκτη, γιατί έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε μία προσωπική ανασκόπηση, να αποφορτιστούμε, να αποστασιοποιηθούμε και να δούμε τα πράγματα πιο λογικά. Στη συνέχεια, όμως, οι ώρες, οι μέρες μοιάζουν ατελείωτες. Μήπως, όμως, κάποιες φορές τα συναισθήματα, επηρεάζουν τις σκέψεις μας; Για παράδειγμα, πολύ συχνά, όταν δεν έχουμε σύντροφο για μεγάλο διάστημα, έπειτα από έναν χωρισμό, τείνουμε να γενικεύουμε αυτή την κατάσταση και να μιλάμε για πλήρη μοναξιά. Πιστεύουμε πως είμαστε απόλυτα μόνοι μας και ότι ποτέ δεν θα βρούμε κάποιον να πορευτούμε μαζί του στη ζωή. Αυτές οι σκέψεις εντείνουν τα αρνητικά συναισθήματα και δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Ας είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, ας δούμε τα πράγματα ρεαλιστικά και ας δώσουμε χρόνο. Δεν ξέρω αν είσαι ανυπόμονη ή επιλεκτική ή αρκετά υπομονετική. Ξέρω, όμως, ότι οι «ταμπέλες» δεν σε ωφελούν.
Αναφορικά με την πρώτη σου σχέση, αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία σου να προχωρήσεις, αλλά δεν μπορώ να γνωρίζω γιατί δυσκολεύεσαι να «ξεπεράσεις» αυτόν τον άνθρωπο. Κάθε τέλος είναι δύσκολο, όπως και κάθε αρχή! Σκέψου τι είναι αυτό που σε κρατάει πίσω και προσπάθησε να το ελέγξεις. Αν αναζητείς απαντήσεις από την άλλη πλευρά, δοκίμασε να το συζητήσεις. Αν το θεωρείς ανώφελο μετά από τόσο καιρό, δοκίμασε να γράψεις ένα γράμμα. Κατάγραψε κάθε σκέψη, συναίσθημα, θετικό και αρνητικό, κάθε ερώτηση που σε απασχολεί, οτιδήποτε θέλεις να πεις. Μόλις το ολοκληρώσεις, διάβασε το δυνατά και έπειτα πέταξε το στα σκουπίδια. Όλα αυτά που ήταν «κουβάρι» στο μυαλό σου, έλαβαν μορφή, ακούστηκαν και τελικά πετάχτηκαν! Μπορείς ακόμα να κόψεις το σχοινί που σε δένει με το παρελθόν.
Εν συνεχεία, περνώντας στο θέμα της επαγγελματικής σου σταδιοδρομίας είναι κατανοητό να μη γνωρίζεις ποιο επάγγελμα επιθυμείς να ακολουθήσεις, ποιο είναι εκείνο που σου αρέσει. Θα σου πρότεινα το επάγγελμα που θα επιλέξεις, να είναι αποκλειστικά δική σου απόφαση, ούτε της οικογένειας, ούτε των φίλων. Ακόμα και αν είναι λάθος, θα είναι δική σου επιλογή. Αναλογίσου τι σου αρέσει να κάνεις, τι κλίσεις και ικανότητες έχεις, ποια τα ενδιαφέροντα σου. Θα μπορούσες να απευθυνθείς σε έναν σύμβουλο Επαγγελματικού Προσανατολισμού. Θα σε βοηθήσει να διερευνήσεις τα παραπάνω και να ανακαλύψεις τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς σου προκειμένου να δείτε εάν ταιριάζουν με τα επαγγέλματα που σε ενδιαφέρουν. Θα σε βοηθήσει να διαχωρίσεις τι εσύ θέλεις και μπορείς να κάνεις, από το τι περιμένουν οι άλλοι από σένα, που ίσως σε επηρεάζουν σε αυτή την απόφαση. Πολλές φορές οι γονείς, όταν βλέπουν ότι τα παιδιά τους υποφέρουν, λένε και κάνουν πράγματα, που ίσως τα παιδιά δεν τα βοηθούν. Συζήτησε με τη μητέρα σου, εξήγησε της πώς αισθάνεσαι και ζήτησέ της να σε υποστηρίξει. Τις περισσότερες φορές τα λάθη διαπράττονται λόγω άγνοιας.
Όσον αφορά στον ψυχολόγο, οφείλω να σε ενημερώσω ότι δεν θα πάρεις έτοιμες απαντήσεις. Θα έρθεις, όμως, σε επαφή με τον εαυτό σου, τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου. Δεν είναι εύκολη διαδικασία και απαιτεί χρόνο. Ωστόσο, αν αισθάνεσαι ότι δεν λαμβάνεις βοήθεια, δεν είναι κακό να αλλάξεις θεραπευτή. Αντιθέτως, επιβάλλεται. Μπορεί με το συγκεκριμένο θεραπευτή να μην ταιριάζεις ή μπορεί η κατεύθυνσή του να μην ταιριάζει στα δικά σου θέματα. Και σε αυτή την περίπτωση μία συζήτηση με τον ψυχολόγο σου θα βοηθούσε. Μπορείς να εκφράσεις τις σκέψεις σου και να επαναπροσδιορίσετε το πλάνο και τους στόχου σας ή μπορεί να λήξετε τη θεραπεία. Όποια και να είναι η έκβαση δεν πρόκειται για κάποιο λάθος δικό σου.
Αυτές είναι οι δικές μου σκέψεις και ελπίζω να είναι βοηθητικές. Ευχόμαστε στο τέλος αυτού του ταξιδιού να βρεις την ευτυχία που αναζητάς. Την δική σου ευτυχία, όπως την ορίζεις εσύ! «Η ευτυχία είναι πανέμορφη σαν το ουράνιο τόξο, αυτή τη χαμογελαστή θυγατέρα της καταιγίδας». (Τζορτζ Άρλις)
Γραμμένο από
Στέλλα Πιτσινή, Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια CBT
