Δεν είναι ακριβώς ιστορία απλά νιώθω λίγο χαμένη. Νιώθω πως έχω κοινωνικό άγχος σκέφτομαι πολλά, δεν απολαμβάνω πια συζητήσεις που κάνω με φίλους μου. Νιώθω ότι το κάνω με το ζόρι. Δεν ξέρω τι ευθύνεται. Πάντως θέλω μια βοήθεια νομίζω. Δίνω και πανελλήνιες φέτος.
Από την: zark
Aγαπητή zarκ,
αρχικά θα θέλαμε να σου στείλουμε πολλές ευχές για τις πανελλήνιες εξετάσεις σου. Εύχομαι να καταφέρεις να πετύχεις το στόχο σου και να περάσεις στη σχολή που θες. Ακόμη όμως και να μη τα καταφέρεις θέλω να ξέρεις και να συνειδητοποιήσεις πως οι πανελλήνιες είναι κάτι που σίγουρα δεν καθορίζει τη ζωή σου. Υπάρχουν πολλοί δρόμοι που μετέπειτα μπορείς να ακολουθήσεις και απλώς ακόμη δεν έχεις ανακαλύψει. Από το θέμα των πανελληνίων λοιπόν θα ήθελα να ξεκινήσουμε τη σημερινή μας συζήτηση. Μήπως μπορείς να διακρίνεις κατά πόσο το κοινωνικό άγχος που αναφέρεις και η απουσία απόλαυσης των εξόδων με τους φίλους σου συνδέεται με την ύπαρξη των πανελληνίων εξετάσεων; Εσύ πως νιώθεις σχετικά με αυτές; Αγχώνεσαι; Ή είσαι περισσότερο ήρεμη και χαλαρή;
Μέσω της ερώτησης μου προσπαθώ να καταλάβω αν το άγχος σου προκύπτει σε έναν βαθμό από τις εξετάσεις που καλείσαι να δώσεις αυτή τη χρονιά. Πολλές φορές λοιπόν, τείνουμε να έχουμε άγχος χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε πλήρως, το “ασυνείδητο άγχος” που λέμε στην ψυχολογία. Καθώς ωστόσο αυτό διεγείρει ορισμένες διαδικασίες μέσα μας, ενδέχεται να εκτονώνεται σε καταστάσεις που θα περιμέναμε να είμαστε χαλαροί. Αυτό συμβαίνει, καθώς ο οργανισμός μας δημιουργεί άμυνες για να μας προστατεύσει από έντονες αγχωτικές διαδικασίες σε καταστάσεις που είναι εκ των πραγμάτων αγχώδεις. Κάτι τέτοιο, λοιπόν, ενδέχεται να συμβαίνει στις εξόδους με τους φίλους σου, στις οποίες όπως λες δεν μπορείς να συγκεντρωθείς και να απολαύσεις. Για το λόγο αυτό θα ήθελα πολύ να μου πεις τον τρόπο με τον οποίο εσύ αντιμετωπίζεις τις πανελλήνιες, ώστε να μπορέσουμε να αντιληφθούμε την πηγή του ξαφνικού άγχους που σου προέκυψε.
Ταυτόχρονα, θα ήθελα να σου τονίσω πως η αίσθηση του να νιώθεις χαμένη, όπως και εσύ αναφέρεις, είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό στην ηλικία στην οποία βρίσκεσαι. Πέρα από το ζήτημα της επαγγελματικής κατεύθυνσης που καλείσαι να αντιμετωπίσεις, υπάρχουν όλα εκείνα τα ζητήματα που σχετίζονται με την ηλικία των 17. Σε λίγο ενηλικιώνεσαι και τι πάει να πει αυτό; Θα είναι δύσκολη διαδικασία ή ευχάριστη το να είσαι πλέον ενήλικας; Θα αποχωριστείς τις φίλες σου στο Πανεπιστήμιο; Θα κάνεις καινούριες; Πώς θα είναι η καινούρια ζωή μετά το σχολείο; Θεωρώ πως αυτές είναι ερωτήσεις, που φυσικά αν σε ταλαιπωρούν και εσένα, είναι πολύ λογικό να σε κάνουν να νιώθεις αποπροσανατολισμένη. Παρόλα αυτά θα δεις πως όλα αυτά θα απαντηθούν πολύ γρήγορα και φυσικά μέσα από τα γεγονότα που θα έρθουν τα επόμενα χρόνια. Ωστόσο το βρίσκω πολύ σημαντικό που νιώθεις χαμένη αυτή τη στιγμή, παρόλο που ακούγεται παράδοξο, καθώς μόνο έτσι θα βρεις το δρόμο που επιθυμείς.
Τέλος σε επόμενη επικοινωνία μας θα ήθελα να μου εξηγήσεις, αν το θέλεις και εσύ, τι περίπου εννοείς με το κοινωνικό άγχος. Η έννοια αυτή είναι κάτι που περιλαμβάνει πολλές πτυχές της ζωής μας και για τον καθένα είναι τόσο διαφορετική, οπότε θα ήθελα να ακούσω από πλευράς σου τι ακριβώς αισθάνεσαι και τι συνεπαγόμενα καλείσαι να αντιμετωπίσεις.
Σε ευχαριστούμε πολύ που μοιράστηκες την ανησυχία σου μαζί μας. Ελπίζουμε να σε βοηθήσαμε. Είμαστε εδώ για οτιδήποτε χρειαστείς.
