Νιώθω πως είμαι άχρηστη ενώ προσπαθώ, νιώθω ότι δεν αξίζω να με αγαπάνε, παράλληλα πολλές φορές όταν η μαμά μου μου φωνάζει πως δεν κάνω αρκετά πράγματα στο σπίτι, τότε νιώθω άχρηστη. Ίσως θα πρέπει να αρχίσω να μην δίνω τόσο σημασία στις αρνητικές μου σκέψεις και γύρω μου! Μόνο που τα έγραψα ηρέμησα. Είμαι 16,υπαρχει κάποιος τρόπος να μην δίνω τόσο σημασία, να ξεχνιέμαι;
Από τον/την: Αννέτα
Aγαπητή μου, θέλω να σε ευχαριστήσω για το μοίρασμα των σκέψεων σου με την ομάδα μας. Χαίρομαι πολύ, που, όπως μας αναφέρεις, ανακουφίστηκες και μόνο που τα έγραψες. Το να μοιράζεσαι τις σκέψεις και τις ανησυχίες σου με κάποιον είναι πράγματι από μόνο του πολύ ανακουφιστικό.
Αυτό που μας αναφέρεις ότι σε προβληματίζει είναι το γεγονός ότι αισθάνεσαι άχρηστη, ότι δεν αξίζεις την αγάπη που σου προφέρουν οι άλλοι, και γενικώς ότι σε διακατέχουν διάφορες αρνητικές σκέψεις. Η αλήθεια είναι ότι από τις λίγες πληροφορίες που μου δίνεις, θα ήταν επισφαλές να οδηγηθώ σε κάποιο συμπέρασμα σχετικά με την ένταση των συναισθημάτων σου και κατ’ επέκταση τη σοβαρότητα της κατάστασης που βιώνεις την δεδομένη περίοδο της ζωής σου. Ενδεχομένως, θα μπορούσα να κάνω μια σύνδεση μεταξύ αυτών των σκέψεων και συναισθημάτων σου με τις αντιδράσεις σου, κάθε φορά που η μαμά σου σού φωνάζει ότι δεν κάνεις αρκετά πράγματα στο σπίτι.
Μας αναφέρεις ότι τα συναισθήματα αυτά είναι πιο έντονα, όταν δέχεσαι τέτοιου είδους επιπλήξεις από την μητέρα σου. Συνεπώς, θα έλεγα ότι είναι κάτι που θα πρέπει να σε απασχολήσει. Πιθανόν η μητέρα σου να χρειάζεται περισσότερη βοήθεια από εσένα όσον αφορά τις δουλειές του σπιτιού, κάτι που, όπως φαίνεται, εκφράζει φωνάζοντάς σου. Ο τρόπος που επιλέγει να σου ζητήσει βοήθεια ενδεχομένως να μην βοηθάει ιδιαίτερα στο να γίνει κατανοητή από μεριάς σου, καθώς κατανοώ απόλυτα ότι οι φωνές και η ένταση δεν αποτελούν χαρακτηριστικά μιας υγιούς επικοινωνίας μεταξύ γονέα-παιδιού.
Θεωρώ, όμως, ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου «άχρηστη» και να πιστεύεις ότι δεν αξίζεις την αγάπη των άλλων. Σε προτρέπω να συζητήσεις με τους γονείς σου αυτές τις σκέψεις και τα συναισθήματα που έχεις, καθώς έτσι θα γνωρίζουν και οι ίδιοι πώς αισθάνεσαι και είμαι βέβαιη ότι θα προσπαθήσουν να σε βοηθήσουν.
Είναι πολύ σημαντικό, επίσης, να προσπαθήσεις να εντοπίσεις την «πηγή» των αρνητικών σου σκέψεων. Με λίγα λόγια, δηλαδή, να αναρωτηθείς αν το περιβάλλον σου, η οικογένεια και οι φίλοι σου, συμβάλλουν στο να διατηρείς στο μυαλό σου την εικόνα της «άχρηστης» ή αν οι σκέψεις αυτές πηγάζουν ενδεχομένως από κάποια εμπειρία αποτυχίας ή ματαίωσης που βίωσες στο παρελθόν. Σε προτρέπω, λοιπόν, να κάνεις την ενδοσκόπησή σου.
Όπως και να έχει, να θυμάσαι ότι αξίζεις πολλά, όπως κάθε άνθρωπος, απλά και μόνο για αυτό που είσαι! Μην ξεχνάς να το υπενθυμίζεις καθημερινά στον εαυτό σου!