Καλησπέρα, η σκέψη που ήθελα να μοιραστώ και να πάρω τη γνώμη σας έχει να κάνει με τον ψυχολόγο που βλέπω εδώ και ένα χρόνο περίπου. Κάνουμε ψυχανάλυση και μου έχει πει πολλές φορές ότι είναι μια μακροχρόνια διαδικασία. Αισθάνομαι λοιπόν ότι είμαι στην αρχή της θεραπείας και θέλω να συνεχίσω μαζί του, τον έχω εμπιστευτεί. Πριν λίγες μέρες μου ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να μεταφέρει το γραφείο του. Η τοποθεσία του νέου γραφείου δεν με βολεύει καθόλου με αποτέλεσμα να σκέφτομαι να σταματήσω τη θεραπεία μαζί του γιατί θα πρέπει να αφιερώνω ώρες για να φτάσω εκεί. Είμαι φοιτήτρια και μετακινούμαι με μέσα κι η συγκοινωνία εκεί δεν εξυπηρετεί πραγματικά καθόλου. Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολική αλλά με πλήγωσε αυτή η απόφασή του γιατί ένιωσα ότι δεν με έλαβε καθόλου υπόψη σε αυτήν και πρόδωσε την εμπιστοσύνη μου. Σκοπεύω να του πω αυτές τις σκέψεις αλλά θα ήθελα και τη γνώμη σας. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Από την: Λυδία
Αγαπητή Λυδία,
σε ευχαριστούμε πολύ για την εμπιστοσύνη να μοιραστείς μαζί μας ένα κομμάτι της προσωπικού σου ταξιδιού στην ψυχοθεραπεία. Είναι αλήθεια πως το ταξίδι της ψυχανάλυσης είναι μια μακροχρόνια διαδικασία στην διάρκεια της οποίας μπορεί να βρεθούν εμπόδια τα οποία όμως μια θεραπευτική συμμαχία μέσα στην οποία νιώθουμε ασφάλεια και εμπιστοσύνη μπορεί να ξεπεράσει. Φαίνεται πως εσύ μαζί με τον θεραπευτή σου έχεις ήδη καταφέρει να χτίσεις κάτι πολύ σημαντικό, μια σχέση με ποιότητες που θέλουν χρόνο και κόπο για να κατακτηθούν. Ο θεραπευτής σου, σου εξηγεί και σε προετοιμάζει για τα εμπόδια, σου έχει πει πολλές φορές πως θα πάρει χρόνο αυτό το ταξίδι, ίσως στη διάρκεια αυτού κάποια πράγματα αλλάξουν ή χρειαστεί να επαναπροσδιοριστούν. Ταυτόχρονα, έχετε καταφέρει μαζί, το πιο συγκινητικό και σπουδαίο. Tην εμπιστοσύνη. Μπορώ να φανταστώ πόσο φοβιστική θα ήταν η πρώτη φορά που τον συνάντησες, πόσο δύσκολο θα ήταν να καταφέρετε να φτιάξετε μαζί έναν χώρο ασφάλειας και επικοινωνίας που θα σου επιτρέπει να κάνεις αυτό το ταξίδι φορώντας την ζώνη ασφαλείας σου ώστε να αντέξεις τις τυχόν αναταράξεις. Είσαι στ’ αλήθεια στην αρχή της θεραπείας σου, στην αρχή αυτού του ταξιδιού αλλά χωρίς να ξέρω πολλά, νιώθω πως είσαι καλά “δεμένη”.
Θα ήθελα με αφορμή την έκφραση ” δεν ξέρω αν είμαι υπερβολική” να σε παρακινήσω έστω στην συγκεκριμένη περίπτωση να προσπαθήσεις να μην αμφισβητείς αυτό που νιώθεις. Το συναίσθημά σου είναι εκεί, είναι πραγματικό και είναι στ’ αλήθεια πολύ πληγωτικό να νιώθεις πως κάποιος που εμπιστεύτηκες τόσο πολύ σε πρόδωσε. Ξέρεις είναι κάτι που συμβαίνει συχνά στη ζωή, να μην μας επιτρέπεται να εκφράζουμε αυτό που νιώθουμε, να χαρακτηρίζεται ως υπερβολικό, να μην βρίσκουμε χώρο να είμαστε αυτό που νιώθουμε. Αναρωτιέμαι τι συμβαίνει εκεί; Σε αυτή την σχέση εμπιστοσύνης που έχετε ήδη χτίσει; Υπάρχει χώρος να μιλήσεις για αυτό που νιώθεις; Και ακόμη κι αν αυτός ο χώρος αλλάξει διεύθυνση και αριθμό θα χαθεί αυτή η αίσθηση του ασφαλούς μοιράσματος που με τόση φροντίδα έχετε φτιάξει;
Καταλαβαίνω πως η καθημερινότητα έχει πραγματικές αποστάσεις και δυσκολίες που πρέπει να διανύσουμε χρησιμοποιώντας τα μέσα που παρέχονται και αυτό μπορεί να είναι από κουραστικό έως απαγορευτικό. Ταυτόχρονα η θεραπευτική διαδικασία έχει φαντασιακές αποστάσεις και δυσκολίες και ευτυχώς και σε αυτή την περίπτωση θεραπευόμενος και θεραπευτής μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα μέσα που παρέχονται. Είναι πολύ καλή η ιδέα σου να συζητήσεις αυτό που νιώθεις με τον θεραπευτή σου. Μπορείς να πεις ” με πλήγωσε αυτή η απόφαση” ,”ένιωσα ότι δεν είμαι σημαντική”, “προδόθηκα”. Μπορείς να πεις ακριβώς αυτό που νιώθεις και ακόμη κι αν νιώσεις υπερβολικά εκτεθειμένη ο θεραπευτής σου θα είναι εκεί για να σε “κρατήσει”. Ειδικά στην ψυχαναλυτική θεραπεία η δυναμική της θεραπευτικής σχέσης είναι ένα πολύ χρήσιμο όχημα για να προχωρήσουμε. Το να πληγωθείς, να θυμώσεις, να νιώσεις αληθινά συναισθήματα με τον θεραπευτή σου είναι κάτι πολύ φυσικό, αναμενόμενο και απαραίτητο για το ταξίδι σου. Χαίρομαι, γιατί λέγοντας πως σκοπεύεις να μιλήσεις για αυτά που νιώθεις, φαίνεται πως νιώθεις ασφαλής μέσα σε αυτή την σχέση και σε αυτό το χώρο.
Επειδή αυτός ο χώρος όμως εκτός από μεταφορικός, είναι και ένα πραγματικό γραφείο με διεύθυνση και αριθμό όπως είπαμε και αυτή η μετακίνηση θα δυσκολέψει, όπως αναφέρεις, την καθημερινότητά σου, έχεις κάθε δικαίωμα να επαναδιαπραγματευτείς το πώς και αν θα συνεχίσεις. Σε κάθε περίπτωση ίσως θα είχε ένα νόημα να αναρωτηθείς τι είναι αυτό που είναι πραγματικά πιο δύσκολο; Το ότι ένιωσες πληγωμένη και προδομένη ή οι αρκετές ώρες παραπάνω που θα χρειάζεσαι για να μετακινηθείς;
Όσο κι αν φαίνεται πως προκύπτει ένα πρόβλημα με αφορμή αυτή την μετακίνηση, εγώ νιώθω πως, με έναν παράξενο τρόπο ,προκύπτει και μια πολύ σημαντική ευκαιρία. Μια ευκαιρία να προχωρήσεις το ταξίδι στον επόμενο σταθμό. Νιώθω πως με την βοήθεια του θεραπευτή σου έχεις ήδη βρεθεί σε έναν ασφαλή δρόμο όμως πάντοτε διατηρείς το δικαίωμα να αποφασίσεις πώς θα συνεχίσεις.
