Καλησπέρα σας και συγχαρητήρια για την σελίδα σας! Το όνομα μου είναι Άννα και είμαι 31 ετών. Αυτό που με πιέζει και με στεναχωρεί πολύ είναι τα τοξικά και επικριτικά σχόλια που κάνει ο πατέρας μου. Μια ζωή θυμάμαι να επικρίνει εμένα και τα πάντα, να σχολιάζει τα πάντα, τι ψωνίζω, πόσο κοιμάμαι, αν ξυπνάω αργά ( αγνοεί το γεγονός ότι δουλεύω κι έχω δύσκολα ωράρια η ότι πχ μπορεί να κουράζομαι),που πηγαίνω, τι θα κάνω στη ζωή μου κλπ. Όπως καταλαβαίνετε αυτή η συμπεριφορά μέσα στα χρόνια με έχει επηρεάσει πολύ συναισθηματικά, σε σημείο που κάποιες φορές δεν τον θέλω καθόλου και το να βρισκόμαστε μου προκαλεί δυσφορία. Επίσης, πολλές φορές χρησιμοποιεί την δικαιολογία ότι τα λέει για πλάκα και να μην θυμώνω και παρεξηγούμαι, και αν τυχόν εγώ πω κάτι αυτός θυμώνει και κρατάει μούτρα σε όλους για μέρες. Νιώθω ότι καταπιέζομαι, και ας είμαι ανεξάρτητη διότι, ευτυχώς, μένω μόνη μου και εργάζομαι, και ενώ έχω κάπως αποστασιοποιηθεί νιώθω ένα βάρος και κάτι να με τραβάει προς τα πίσω, και φυσικά νιώθω και μεγάλη ψυχική κούραση. Δεν ξέρω πώς να τον αντιμετωπίσω και κυρίως τα σχόλια του. Είναι ένας δύσκολος άνθρωπος, αυστηρός, και ο τρόπος που μιλάει η φέρεται κατά κύριο λόγο είναι ειρωνικός και υποτιμητικός. Έχω να ακούσω έναν καλό και υποστηρικτικό λόγο χρόνια από την οικογένειά μου. Ίσως τελικά, να μην έχω ακούσει και πότε. Εύχομαι να μην σας κούρασα. Σας ευχαριστώ πολύ για όλα!
Από την: Άννα Π.
Αγαπητή Άννα Π.
θα θέλαμε να σε ευχαριστήσουμε πολύ για αυτό σου το μοίρασμα.
Είναι μία πραγματικότητα ότι τα επικριτικά σχόλια των γονέων αποτελούν μια συμπεριφορά που πολλοί άνθρωποι, ανεξαρτήτως ηλικίας και φάσης ζωής, καλούνται να διαχειριστούν. Μία σκέψη ωστόσο που μπορεί να μας ανακουφίσει, γιατί τους περισσότερους από εμάς βαραίνουν τέτοιες συμπεριφορές ακόμη και αν δεν το έχουμε ακόμη συνειδητοποιήσει ή αποδεχτεί, είναι ότι οι γονείς κάνουν το καλύτερο που μπορούν με βάση τις αντίστοιχες δικές τους εμπειρίες και τα επικοινωνιακά σχήματα που φέρουν από τη δική τους οικογένεια. Ο τρόπος που έχουν μάθει να σχετίζονται, οφείλεται σε έναν μεγάλο βαθμό στα δυναμικά των σχέσεων που επικρατούσαν στην πυρηνική τους οικογένεια. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν ακριβώς επιλέξει αυτή την συμπεριφορά αλλά, με κάποιο τρόπο τους έχει κληροδοτηθεί μέσα από τις επικοινωνιακές διεργασίες που υπήρχαν στην οικογένεια και τους ρόλους που είχαν αναλάβει μέσα σε αυτή. Αυτό ωστόσο που μπορεί να είναι επιλογή, όλων μας όχι μόνο των γονιών μας, είναι να επιχειρήσουμε να σπάσουμε αυτόν το κύκλο, προσπαθώντας να αλλάξουμε τους επικοινωνιακούς κανόνες προκειμένου να αναδιαμορφώσουμε τις σχέσεις.
Για παράδειγμα, μπορούμε να εκφράζουμε ανοιχτά, λεκτικά και μη, το πώς νιώθουμε για μία συγκεκριμένη συμπεριφορά η οποία μας προκαλεί αρνητικά συναισθήματα. Μία τέτοια κίνηση δεν είναι απλά απελευθερωτική όσον αφορά τον εαυτό μας, καθώς μας βοηθάει να εξωτερικεύσουμε το συναίσθημα μας και να θέσουμε συγκεκριμένα όρια, αλλά μπορεί να λειτουργήσει και διδακτικά προς τον άλλο, υπό την έννοια ότι μπορεί και εκείνος με τη σειρά του, ορμώμενος από τη δική μας ανοιχτή και ειλικρινή επικοινωνία, να αρχίσει να εκφράζει ελεύθερα τις δικές του σκέψεις και συναισθήματα. Επιπλέον, κάνοντας εμείς θετικά, υποστηρικτικά σχόλια, δίνουμε στον άλλον το έναυσμα να πράξει αντίστοιχα. Γιατί αξίζει να θυμόμαστε ότι μία συμπεριφορά που μας πληγώνει, όπως είναι τα επικριτικά σχόλια, μπορεί να μην είναι παρά ένα μήνυμα που κατευθύνεται είτε προς εμάς είτε προς οποιοδήποτε άλλο μέλος της οικογένειας. Ένα μήνυμα που και αυτό με τη σειρά του θέλει να μεταφέρει μία πληροφορία σχετικά με κάτι που το άτομο δυσκολεύεται να εκφράσει.
Αναφέρεις πως νιώθεις ότι κάτι σε βαραίνει, σε τραβάει πίσω και ότι δεν έχεις ακούσει υποστηρικτικά λόγια από τη οικογένειά σου. Ωστόσο, έχεις ήδη καταφέρει να αποστασιοποιηθείς. Εργάζεσαι, μένεις μόνη σου, είσαι ανεξάρτητη. Αυτό, πέρα του ότι είναι αξιέπαινο, γιατί φανερώνει έναν άνθρωπο με ψυχική δύναμη που επιθυμεί και μπορεί να στηρίξει τον εαυτό του, είναι και μία πράξη αυτοφροντίδας. Θέλεις να χαράξεις την δική σου ξεχωριστή πορεία, και παράλληλα αναζητάς τρόπους να βελτιώσεις ακόμη περισσότερο την καθημερινότητά σου. Το γεγονός ότι σε απασχολεί το πώς θα αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα που διέπει τη σχέση σου με τον πατέρα σου και την οικογένειά σου, είναι κάτι που συμπεριλαμβάνεται σε αυτή σου την προσπάθεια. Επιθυμείς να βελτιώσεις τη ζωή σου, τις σχέσεις σου, διεκδικώντας το καλύτερο δυνατό για τον εαυτό σου. Σε αυτή τη διαδικασία μπορείς πάντα να έχεις ως σύμμαχο κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας, εφόσον το επιλέξεις, o οποίος πέρα από το θεραπευτικό του έργο θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις τους μηχανισμούς που διέπουν την ενδοοικογενειακή επικοινωνία.
Παραμένουμε στη διάθεσή σου για οτιδήποτε χρειαστείς.
