Καλησπέρα σας. Είμαι 16 χρόνων και βιώνω μια πολύ δύσκολο περίοδο αυτή την στιγμή καθώς προετοιμάζομαι να δώσω του χρόνου πανελλαδικές και είμαι πάρα πολύ πιεσμένη και πιστεύω ότι δεν θα τα καταφέρω και ο κόπος μου θα πάει χαμένος. Επίσης δυσκολεύομαι πολύ στο κομμάτι των φιλιών και βλέποντας όλους να είναι έξω και να περνάνε καλά με απογοητεύει ότι στο μέλλον (στο πανεπιστήμιο ας πούμε)δεν θα κάνω φιλίες ούτε θα μπορέσω να πραγματοποιήσω όσα επιθυμώ. Έχω κυριευθεί από φόβους, ανασφάλειες κι ανησυχίες. Θα ήθελα να πάω σε έναν ψυχολόγο να τα συζητήσω όλα αυτά αλλά οι γονείς μου λόγω της οικονομικής τους δυσχέρειας δεν το θεωρούν απαραίτητο. Αν το δείτε και απαντήσετε στο μήνυμά μου σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.
Από την: Χ
Αγαπημένη Χ,
Σε ευχαριστώ πολύ που θέλησες να μοιραστείς μαζί μας τις ανησυχίες σου αυτήν την περίοδο της ζωής σου. Αυτό που με κάνει εκ πρώτης όψεως να αναρωτιέμαι είναι γιατί μιλάς υποβιβαστικά για τον εαυτό σου και θεωρείς πως τίποτε δεν θα πάει καλά. Άραγε τι να έχει προηγηθεί και σε έχει βάλει στην διαδικασία να κάνεις καταστροφολογικές – μελλοντικές σκέψεις; Παρόλα αυτά θα πάρουμε τα πράγματα ένα ένα.
Αναφορικά με τις πανελλήνιες, είναι φυσιολογικό να κατακλύζεσαι από το άγχος, περισσότερο ως ερμηνεία του αποτελέσματος. Οι πανελλήνιες είναι όντως μία στρεσογόνα περίοδος, αυτό δεν σημαίνει ότι θα καθοριστεί η ζωή σου από εκεί. Συνδυαστικά με αυτά που λες, απευθείας μόνη σου σε προδικάζεις σε κάτι αρνητικό. Στην ουσία προκαθορίζεις το αποτέλεσμα της “μάχης” χωρίς να έχεις “παλέψει “.
Κάποιες συμβουλές για να σε βοηθήσουν στο να περιορίσεις λίγο αυτό το άγχος:
- Οργανώσου, βρες τον τρόπο και το χρόνο διαβάσματος που σου ταιριάζει και ανταποκρίνεσαι εσύ καλά σε αυτό.
- Είναι πολύ βασικό να έχεις ένα οργανωμένο & τακτοποιημένο γραφείο
- Βάλε πρόγραμμα στο πώς θα διαβάζεις για να βγάλεις την ύλη
- Κάνε τακτά διαλλείματα για να μπορείς να ξεκουράζεται λίγο ο εγκέφαλος σου
- Να ενυδατώνεσαι πολύ ( νερό, φυσικούς χυμούς) & να τρως υγιεινά ( φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς), βοηθάνε στην σωστή πρόσληψη βιταμινών και με την σειρά τους στην καλύτερη συγκέντρωση
- Να κοιμάσαι σωστά
Όταν μας κυριεύει το άγχος παγώνουμε και στην ουσία δεν μας αφήνει να κάνουμε τίποτα. Όσο περισσότερο λες στον εαυτό σου “δεν θα τα καταφέρω”, δεν θα μπαίνεις και στην διαδικασία να προσπαθείς αρκετά μιας και οι σκέψεις έχουν προκαθορίσει το αποτέλεσμα.
Επίσης θα μπορούσες να μοιραστείς όλο αυτό που περνάς με τους γονείς σου και να συζητήσετε ίσως και κάποιες εναλλακτικές, σε περίπτωση που τα πράγματα δεν έρθουν ακριβώς όπως τα θες, καθώς και ποιο θα μπορούσε να είναι το επόμενο βήμα για να έρθεις πιο κοντά στο στόχο σου.
Αναφορικά με τις ανασφάλειες και τις ανησυχίες, θα σου πρότεινα να αρχίζεις να εκτίθεσαι σε αυτά που σε φοβίζουν, σιγά σιγά. Μόνο έτσι θα μπορείς σταδιακά να τις ξεπερνάς και να δεις ότι τελικά μπορεί να μην είναι και τόσο απειλητικά.
Κάθε φορά που νιώθεις να σε κατακλύζουν οι σκέψεις του άγχους και τα ακόλουθα συμπτώματα (τρέμουλο, πόνος στο στομάχι, ταχυκαρδία, εφίδρωση), πάρε λίγο τον χρόνο σου, αποστασιοποιήσου, κάνε μερικές καλές και βαθιές αναπνοές ( εισπνοή από την μύτη 4΄΄, εκπνοή από το στόμα 4΄΄).
- Φρόντισε να κάνεις και κάτι άλλο πέρα από το διάβασμα ( χόμπι, γυμναστική, βόλτα, μουσική), για να μπορείς να ηρεμείς και να αποφορτίζεσαι ώστε να νιώθεις πιο σίγουρη κάθε φορά που θα κάθεσαι να διαβάζεις
- Γράψε σε ένα τετράδιο αναλυτικά πως νιώθεις, δηλαδή: “τι αρνητική σκέψη έκανα;” ( πχ θα αποτύχω), ” πώς νιώθω;”, ” έχω αποδείξεις για αυτό που σκέφτομαι;”, “είναι αληθείς αυτές οι αποδείξεις;” , “ποια θα ήταν η ρεαλιστική σκέψη;”, “τι θα μπορούσα να κάνω;” ( πιθανή λύση)
Όσον αφορά στο κομμάτι με τις φιλίες που αναφέρεις ότι βρίσκεις κάποια δυσκολία: το να δημιουργήσεις πραγματικούς φίλους έχει να κάνει με τις προτεραιότητές σου, την εμπιστοσύνη που μπορεί να έχεις απέναντι στους ανθρώπους, τα θέλω σου , τα γούστα σου & τον τρόπο προσέγγισής σου. Σαφώς και στη ηλικία σου είναι προτεραιότητα να είσαι με συνομήλικους για να νιώθεις ότι ανήκεις κάπου.
Όμως κάτσε και σκέψου, ότι δεν είναι όλοι πάντα αυτό που φαίνονται. Δηλαδή οι παρέες το πώς είναι όντως μεταξύ τους και αν πραγματικά είναι ο ένας για τον άλλον. Σκέψου τι είδους ανθρώπους θέλεις να έχεις δίπλα σου. Αυτό που εννοώ είναι να μη προσεγγίσεις/στείς από άτομα που μπορεί να μην σου ταιριάζουν και εντέλει μπορεί να σου προκαλέσουν και κάποιο κακό, μόνο και μόνο για να καλύψεις το κενό που νιώθεις. Επίσης δεν σημαίνει ότι επειδή δεν έτυχε τώρα να έχεις κάποιες παρέες ότι θα μείνεις μόνη.
- Άλλαξε τον τρόπο προσέγγισής σου
- Να είσαι πιο ανοιχτή & επικοινωνιακή
- Να είσαι χαμογελαστή και με ψηλά το κεφάλι και τους ώμους( αν καμπουριάζεις και είσαι μαζεμένη δηλώνει ανασφάλεια)
- Ξεκίνα κάποια δραστηριότητα ( εκεί θα γνωρίσεις άτομα που αρχικά θα έχετε σίγουρα ένα κοινό ενδιαφέρον)
Στο πανεπιστήμιο κιόλας, είναι και πιο εύκολο να γνωρίσεις κόσμο, καθώς είναι πάρα πολλά τα άτομα, που σημαίνει ότι σίγουρα θα υπάρχουν άτομα που να σου ταιριάζουν. Σκέψου την πρώτη μέρα στη σχολή σου, δεν θα είσαι μόνο εσύ που δεν θα γνωρίζεις κανέναν. Όλοι θα είναι άγνωστοι οπότε θα είναι πιο εύκολο να προσεγγίσεις κάποια άτομα.
Στην εποχή που διανύουμε σαφώς και είναι δύσκολο το οικονομικό κομμάτι, σχετικά με την επιθυμία σου να επισκεφθείς κάποιον ειδικό. Όμως μην σε πτοεί αυτό. Πλέον υπάρχουν πολλές διαθέσιμες πηγές που είναι εντελώς δωρεάν. Αν κάτσεις και ψάξεις στο διαδίκτυο, υπάρχουν και τηλεφωνικές γραμμές υποστήριξης αλλά και αρκετές πλατφόρμες όπου μιλάς με κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας και κάνεις διαδικτυακές συνεδρίες δωρεάν.
Ελπίζω να σου φάνηκαν χρήσιμα αυτά που σου είπα και για οτιδήποτε άλλο χρειαστείς μην διστάσεις.
