Θα ήθελα την γνώμη σας πανω στην αγχωδη διαταραχή και την χαμηλή αυτοπεποίθηση. Είμαι ένα άτομο που στην ηλικία του δημοτικού ημουν πιο πονηρη , πιο ετοιμολογη αυτό μέχρι την Έκτη δημοτικού.Καλή μαθήτρια αλλά όχι και τέλεια σε όλα λόγω της μη θέλησης μου και της ηττοπαθειας μου όπως μου είχε πει και μία γνωστή δασκάλα του δημοτικού γράφοντας το εξής στην καρτέλα βαθμολογίας ” Συνεσταλμενη, ήσυχη αλλά με λίγη προσπαθεια μπορεί να καταφέρει τα παντα”.Συνεσταλμένη πολυ, συνάμα και κοινωνική ήθελα να έχω φίλους αλλά σε νεαρή κιόλας ηλικία είχα σπάσει ήδη από δυο παρέες.Στην μία ήμουν εγώ και μία άλλη κοπέλα και στην άλλη είμασταν 7 κορίτσια και με απομάκρυνε μία από αυτές διότι φοβόταν μην της κλέψω την φίλη. Πάει αυτό φεύγω από εκείνη την παρέα.Πιο μεγάλη βρήκα άλλη παρεα πιο συγκεκριμένα το ζήτησα . Γύρω στα 12 άτομα παρέα . Φουλ αμήχανη εγώ, δεν μπορουσα καθόλου. Μου φαινόταν βουνό αλλά δεν το είχα μοιραστεί με κανέναν. Την ίδια περιοδο πηγαιναμε με τα ίδια άτομα για μπάνιο, βόλτες , στα γενέθλια μαζί. Αλλά κάτι δεν κολλούσε μέσα μου. Το μέρος που πηγαιναμε για μπάνιο με τα παιδια μία από τις φίλες είχε κάτι γνωστούς στο camping της παραλιας που συχναζαμε σαν παρεα. Τέλος παντων, γίναμε φίλοι πολυ γρήγορα. Η ανάγκη για επικοινωνία με έκανε να τους προσεγγισω , δεν είχαμε τίποτα κοινό. Μετά από δυο χρόνια έκανα σχέση με έναν από την παρέα, τέρμα εγωπαθής ο συγκεκριμένος, ισχυρογνωμων, επιδειξίας από την άποψη ότι ήθελε να δείχνετε συνέχεια για τα παντα. Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου τα χαλάσαμε περιττο να πω ότι δεν είχαμε τίποτα κοινό , μιλουσε με τα αγόρια της παρέας για τα ερωτικά μας αν έχουμε προχωρησει σεξουαλικά. Ώσπου έμαθα ότι έκανε κάτι με μία ” φίλη ” από την παρεα και βρήκα αφορμή να τον αφήσω. Γιατί, μέχρι τότε δεν ειμασταν σε σχέση ακριβώς απλά περνουσαμε σεξουαλικό χρόνο μαζί. Τα βασικά καθώς δεν είχαμε προχωρήσει.Μετά από 1 χρόνο πανω κάτω δημιουργησα σχέση με ένα άλλο άτομο της παρεας, δεν μου άρεσε ούτε στο ελάχιστο απλά ήθελα να έχω κάποιον να χαϊδευομαστε να το πω ευγενικά, η κατάσταση των ερωτικών μου σταμάτησε σε αυτούς τους δύο. Δεν έχω κάνει άλλη σχέση. Να επισημάνω οτι και οι δύο σχέσεις μου ήταν πολυ τοξικές , η δεύτερη μάλιστα πιο πολύ είχα γίνει σκουπίδι, είχα φτάσει πατο. Καμιά αξιοπρέπεια. Ώσπου απομακρυνθηκαμε, αυτός έκανε πρωτος το βήμα και του το αναγνωρίζω γιατί αν δεν το έκανε ο ίδιος τότε δεν ξέρω αν εγώ θα είχα την δύναμη να του πω ότι χωρίζουμε. Τελειώσαμε.Πολλές οι ανασφάλειες μετά από τόση τοξικότητα. Είχα ανασφάλεια για τις γνώσεις μου σαν άνθρωπος επειδή ειμασταν στην παραλια άνοιγε ένα θέμα και δεν μπορουσα να ακολουθήσω και όχι επειδή δεν μπορουσα αλλά επειδή μπλόκαρα. Αλλιώς συμπεριφερομουν στο αγόρι μου, αλλιώς στις φίλες μου. Μου άφησαν τρυπα αυτές οι σχέσεις στην καρδιά μου όχι μόνο αμφισβητησα τις ικανότητες μου, αλλά ανεχτηκα μία συμπεριφορά χειριστη. Ένιωθα όλη την ώρα ότι ειμαι κατώτερη πνευματικά και κοινωνικά.Και φταίω εγώ για αυτό αυτό είναι το χειρότερο γιατί το άφησα να συμβεί.Σκέφτηκα πολλες φορές αν μειονεκτω σε αντίθεση με αυτούς. Στο μόνο που μειονεκτουσε τελικά ήταν οτι τους άφησα να μου φερθουν με έναν ανασφαλή, παιδιαστικο και κακοποιητικο λεκτικά τρόπο.
Από τον/την:Mar•thatcher1999
Αγαπημένη μας,
Αρχικά να σε ευχαριστήσουμε που μας έγραψες και θέλησες να καταθέσεις στη σελίδα μας τη δική σου ιστορία. Η πρώτη αίσθηση που έχω από την ιστορία σου είναι σαν να καταθέτεις την αυτό-βιογραφία σου, ξεκινώντας από τα σχολικά σου χρόνια στο δημοτικό φτάνοντας στο σήμερα. Φαίνεται λοιπόν σαν να περνάς από σημεία-σταθμούς στη ζωή σου κοιτώντας ξανά αυτή τη διαδρομή, ψάχνοντας να δεις πώς αυτά σε διαμόρφωσαν στο πρόσωπο που είσαι τώρα. Πάμε λοιπόν να τα δούμε ξανά μαζί όλα αυτά και να καταλάβουμε το νόημα που έχουν για σένα, αλλά και τι διαστάσεις πιθανότατα διαφορετικές θα μπορούσαν να σου δώσουν.
Καταλαβαίνω όπως εσύ μας το εκφράζεις ότι από μικρούλα, ήσουν ένα παιδί με δυνατότητες όσον αφορά τη σχολική σου επίδοση, που όμως δεν μπορούσες να αξιοποιήσεις όσο θα το ήθελες. Κάτι ακούω να σε δυσκόλευε εκεί, σαν να μην πίστευες αρκετά ίσως σε αυτές. Εκτός όμως από τις σχολικές επιδόσεις, ανέπτυσσες παράλληλα και τον κοινωνικό σου εαυτό, μέσα από την εμπλοκή σου με τους συνομηλίκους σου. Κι εκεί φαίνεται τα πράγματα να μην πήγαν με τον ιδανικό τρόπο. Οπότε κάπως καταλαβαίνω ότι μέσα από αυτές τις εμπειρίες σου διαμορφώθηκε ένα κομμάτι του εαυτού σου απογοητευμένο, που βιώνει τις πρώτες του «αποτυχίες» τόσο σχολικά όσο και κοινωνικά. Το αποτυχίες το βάζω σε εισαγωγικά γιατί αυτή είναι η αίσθηση που αντιλαμβάνομαι να έχουν για εσένα οι εμπειρίες σου, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται πράγματι για αποτυχίες, και θέλω να στο εκφράσω αυτό ξεκάθαρα και ειλικρινά.
Συνεχίζοντας την αφήγησή σου και καθώς αναπτύσσεσαι, το κοινωνικό κομμάτι του εαυτού σου αρχίζει να εμπλέκεται και στις ερωτικές-συντροφικές σχέσεις και να γνωρίζει κι αυτές τις νέες ανάγκες κι εμπειρίες. Οι ανάγκη λοιπόν για συντροφικότητα ακούγεται τόσο βαθιά που ίσως να επέλεξες άτομα τα οποία δεν φαίνεται να σου ταιριάζουν. Θα ήθελα να σου δώσω μια εικόνα που ίσως σε βοηθήσει να καταλάβεις την ανάγκη σου αυτή και τα άτομα που επέλεξες για να την καλύψεις. Σκέψου λοιπόν να είσαι ένα κομμάτι παζλ που στη μία του ακρούλα έχει μια εσοχή, κι έστω ότι αυτή η εσοχή είναι η ανάγκη σου για συντροφικότητα. Ψάχνεις λοιπόν ένα άλλο κομματάκι παζλ να το ενώσεις και να δημιουργήσεις μία σύνδεση. Ωστόσο τα κομματάκια παζλ είναι πολλά, οπότε ίσως να ξεκίνησες να δοκιμάζεις να συνδεθείς με τα κομμάτια που βρέθηκαν πιο κοντά σου, στο δρόμο σου. Η προσπάθειά σου να διατηρήσεις τη σύνδεση πάσει θυσία έφθειρε πολύ το δικό σου κομμάτι, και η εσοχή μεγάλωσε και ταλαιπωρήθηκε. Κάπως έτσι λοιπόν αγαπημένη μου μοιάζει στα δικά μου μάτια όλη αυτή η διαδικασία και η διαδρομή που μας περιέγραψες, και κάπως έτσι μοιάζεις κι εσύ σαν αυτό το τσακισμένο κομματάκι.
Το θέμα είναι τώρα τι θα κάνεις από δω και πέρα με το κομματάκι σου αυτό. Πώς θα το φροντίσεις, πώς θα το γνωρίσεις καλύτερα, πώς θα αναγνωρίσεις τις διαστάσεις του και τις ανάγκες του και πώς θα μπορέσεις να αναγνωρίσεις και ποια κομματάκια άλλα θα ταίριαζαν στην εσοχή του προκειμένου να συμβεί μία σύνδεση έτσι όπως τη χρειάζεσαι, χωρίς φθορά και πίεση. Θα σου πρότεινα λοιπόν να δοκιμάσεις σιγά σιγά να σχετιστείς με τον εαυτό σου μέσα από μία θεραπευτική σχέση με έναν επαγγελματία. Στα πλαίσια αυτής της ασφαλούς σχέσης θα λάβεις τη φροντίδα που χρειάζεσαι ώστε να επεξεργαστείς όλες αυτές τις εμπειρίες που μοιράστηκες μαζί μας, και αυτή την τοξικότητα που μας λες ότι σου άφησαν αυτές οι εμπειρίες να τη μετουσιώσεις σε κάτι υγιές που θα σε κάνει να μπορέσεις να διεκδικήσεις αυτά που πραγματικά αξίζεις. Ελπίζω κάπου να σε πήγε η απάντησή μου, κάτι να σου έδωσαν αυτά που σου έγραψα, και θα κλείσω λέγοντάς σου ότι αυτό το «φταίω εγώ» που λες στο τέλος για αυτά που άφησες να συμβούν, είναι ένα φταίω που στα δικά μου μάτια έχει τρομερή δύναμη κι αποφασιστικότητα να αλλάξεις τη ροή της ιστορίας και να βάλεις μια μεγάλη τελεία. Ας τη βάλουμε λοιπόν μαζί κι ας δημιουργήσουμε το χώρο για ανάπτυξη κι αυτό-φροντίδα! Για ό, τι παραπάνω χρειαστείς, είμαστε στη διάθεσή σου.
