Γεια σας. Eίμαι 22 χρονών κοπέλα και δεν έχω φίλες. Γενικά είμαι μόνη, νιώθω και είμαι σίγουρη ότι δεν έχω κανέναν. Δεν ξέρω τι πάει λάθος. Συνέχεια κάνω αυτοκριτική, ίσως κάνω κάτι λάθος και συνεχώς βλέπω από μεριά μου ότι τελικά δεν κάνω κάτι λάθος. Έχω προσπαθήσει να κάνω παρέες, να γνωρίσω κορίτσια. Γενικά είμαι κοινωνική αλλά μάλλον δεν τους αρέσω. Μήπως επειδή με βλέπουν πιο ευθεία, πιο χυματώδη; Συνήθως όταν γνωρίζω κορίτσια μιλάω χωρίς να σκέφτομαι. Μήπως τους ενοχλεί αυτό; Δεν ξέρω τι συμβαίνει. Έχω παρατηρήσει ότι με τα κορίτσια δεν τα πάω καλά, δεν με συμπαθούν για κάποιο λόγο σε σχέση με τα αγόρια. Να φανταστείτε πιο πολύ κάνω παρέα με αγόρια αλλά αυτό δεν με γεμίζει γιατί είναι αγόρια. Δεν ζητάω πολλά, ούτε οι άλλοι να είναι υποχρεωμένοι να γένουν φίλοι μαζί μου. Δεν περιμένω οι άλλοι να είναι έτσι όπως τους θέλω εγώ, ο καθένας είναι διαφορετικός και δυστυχώς είμαι μόνη μου. Δεν έχω φίλες και είναι 2 χρόνια τώρα.
Είχα μια κοπέλα που κάναμε παρέα αλλά με το ζόρι έβγαινε μαζί μου, μια φορά στο τόσο και αργούσε να απαντήσει πάρα πολύ στα μηνύματά μου και τελείωσε η σχέση μας γιατί εγώ την έκοψα, δεν άντεχα άλλο. Και μου έλεγε συνέχεια ότι με θαύμαζε και μου έμπαιναν ιδέες μήπως με ζηλεύει κι έχει τέτοια στάση απέναντί μου. Τι να πω; Έχω βαρεθεί να είμαι μόνη μου και βλέπω ότι με αποφεύγουν, δεν με θέλουν λες κι είμαι παιχνίδι τους που όποτε θέλουν παίζουν κι όποτε θέλουν το αφήνουν και μετά το ξαναπαίρνουν να παίξουν. Όταν είμαι καλή εκμεταλλεύονται την καλοσύνη μου κι όταν είμαι κακιά με λένε αναίσθητη και κακιά. Πώς με θέλουν; Ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν τι θέλουν αλλά εγώ δεν πρόκειται να αλλάξω για κανέναν και για καμία. Είμαι αυτή που είμαι με τα καλά και τα στραβά μου.
Εκτός αυτού είναι αρκετές φορές που βγαίνω και μόνη μου κι όντως δεν με νοιάζει τι λέει ο κόσμος. Περνάω και μόνη μου καλά, εννοείται αυτό, αλλά αν δεν έχεις κάποιον δίπλα σου να μιλήσεις που να μιλήσεις; Στον εαυτό σου; Όχι. Εξάλλου και στην σχολή που σπουδάζω οι κοπέλες εκεί δεν με συμπαθούν και φαίνεται κιόλας αυτό από τον τρόπο τους, χωρίς να τους κάνω κάτι συγκεκριμένο. Γι’ αυτό δεν κανονίζω να βγω. Μόνο με μια κοπέλα έτυχε να βγούμε δυο φορές και τις άλλες φορές έλεγε ότι δεν είχε λεφτά αλλά όλο έξω ήταν να χαλάει λεφτά, με ανεβασμένα στόρυ κι έτσι μετά φταίω εγώ. Δεν της λέω κάθε μέρα να βγούμε γιατί έχω κι εγώ τις δουλειές μου ούτε την πρήζω.
Και την πρώτη φορά που βγήκαμε ήθελα να την μάθω πρώτα και για ‘μένα ούτε να ρωτήσει να με μάθει ούτε τίποτα. Μόνη μου της είπα. Και τα λέω όλα αυτά για να είμαι ξεκάθαρη. Πραγματικά, δεν ξέρω τι συμβαίνει.Από την: Antzela
Αγαπητή Antzela,
χαιρόμαστε που μοιράζεσαι την ιστορία σου μαζί μας. Αντιλαμβάνομαι πως διανύεις μια
συναισθηματικά δύσκολη περίοδο στη ζωή σου κι ελπίζω η συμβουλή μου να φανεί
βοηθητική. Αναφέρεις πως είσαι ένας άνθρωπος που επιδιώκει σε μεγάλο βαθμό να δημιουργήσει φιλίες παρόλα αυτά, αυτό δε συμβαίνει και είσαι μόνη σου. Έχεις συναναστραφεί με κάποια άτομα κατά καιρούς, με τα οποία είχες αποκτήσει μια στενή σχέση όμως οι φιλίες αυτές δε κατάφεραν να διατηρηθούν στο χρόνο. Ως συνέπεια αυτής της κατάστασης, ξεκίνησε η έντονη αυτοκριτική στον εαυτό σου και το άγχος σχετικά με το τι είναι αυτό που ευθύνεται και δεν μπορείς να έχεις μια φίλη στη ζωή σου.
Διαβάζοντας την ιστορία σου με ιδιαίτερη προσοχή, διακρίνω μια κοπέλα που δεν
πιστεύει πραγματικά στον εαυτό της και στις κοινωνικές δεξιότητές της όσο κι αν η ίδια αναφέρει
ότι πιστεύει. Η αναφορά στον εαυτό σου είναι ιδιαίτερα επικριτική, όσο προσπαθείς να δικαιολογήσεις τον λόγο που οι άλλοι ενδέχεται -κατά την δική σου άποψη- να σε εγκατέλειψαν από φίλη τους. Αυτό δείχνει ένα άτομο, που δεν έχει καλή εικόνα εαυτού και πιθανόν να αναμένει να αποκτήσει μέσω των άλλων. Όλοι γνωρίζουμε πως ο άνθρωπος είναι ένα κοινωνικό ον και έχει ανάγκη την αλληλεπίδραση και ιδιαίτερα την αποδοχή καθώς επωφελείται σημαντικά από αυτό αλλά δεν είναι αρκετό αν δεν τα έχει βρει πρώτα με τον εαυτό του.
Ο κεντρικός πυρήνας του θέματός σου είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης. Αναλυτικότερα, εκτός της επικριτικής στάσης απέναντι στον εαυτό σου, έχει δημιουργηθεί και μια καχυποψία απέναντι στους άλλους. Θα αναφερθώ σε δύο παραδείγματα που ανέφερες σχετικά με φίλες σου όπου στη μία
περίπτωση ανέφερες πως λόγω της δικής της συμπεριφοράς την οποία εξέλαβες ως
απορριπτική, τερμάτισες την φιλία σας. Η φίλη σου σε απέφευγε και δεν ήθελε να βγαίνει
μαζί σου και σε αυτό που θα ήθελα να σταθούμε περισσότερο είναι ότι όταν σου εξέφραζε τον θαυμασμό της για εσένα, εσύ το εκλάμβανες ως ζήλεια και πως είχε κακή πρόθεση απέναντί σου.
Στην άλλη περίπτωση, η φίλη σου δεν έβγαινε μαζί σου επειδή δε διέθετε χρήματα ενώ συγχρόνως ανέβαζε αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα όπου διασκέδαζε έξω. Σαφώς, τα προαναφερόμενα περιστατικά, μπορεί να ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα εκ μέρους τους όμως θα ήθελα να σταθούμε στο πώς προσεγγίζεις κι ερμηνεύεις τις συμπεριφορές των άλλων.
Από την αρχή της ιστορίας σου, ήταν αντιληπτό πως έχεις μια καχυποψία προς τους άλλους αναφορικά με τα πραγματικά τους κίνητρα απέναντί σου. Αυτή η εσωτερική σου άμυνα φαίνεται να έχει προκύψει από την έλλειψη αυτοπεποίθησης, στην οποία είχαμε αναφερθεί και πιο πριν. Σε κάθε σχέση που προσπαθείς να δημιουργήσεις, εμπλέκεσαι με έναν τρόπο προκατειλημμένο και προκαθορισμένο θα μπορούσαμε να πούμε, όπου προσπαθείς να επιβεβαιώσεις τον εσωτερικό σου φόβο μέσω τρίτων. Ο φόβος αυτός αφορά στο ότι πιστεύεις ότι είσαι όντως ένα ανεπαρκές άτομο. Ο χειρισμός όμως αυτός, δε σου δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσεις αληθινούς δεσμούς και να δεις τους ανθρώπους και τις σχέσεις με αντικειμενικό τρόπο. Αυτό έχει ως συνέπεια, να τους εγκαταλείπεις ή να τους αφήνεις να σε εγκαταλείπουν και κατά αυτό τον τρόπο να επιβεβαιώνεις την
πεποίθηση που έχεις ότι “είσαι ένα παιχνίδι που οι άλλοι το χρησιμοποιούν μόνο όταν το
θελήσουν οι ίδιοι”. Δημιουργείται έτσι, ένας φαύλος κύκλος, στον οποίο η κατάληξη είναι προκαθορισμένη κι αυτή είναι το να μείνεις μόνη σου με μοναδική συντροφιά, τις αρνητικές σκέψεις
για τον εαυτό σου.
Αυτό που θα σου πρότεινα να δουλέψεις με τον εαυτό σου, ίσως με την βοήθεια κάποιου ειδικού, είναι οι σκέψεις που έχεις για τον εαυτό σου και πώς επηρεάζουν τις κοινωνικές σχέσεις σου. Αντικαθιστώντας τις αρνητικές σκέψεις με θετικές και ενισχύοντας κατά αυτό τον τρόπο την αυτοπεποίθησή σου είναι σχεδόν βέβαιο πως θα επηρεαστεί και ο τρόπος με τον οποίο δημιουργείς φιλίες, τις συντηρείς και τι είναι αυτό που τελικά θέλεις από αυτές. Θα αντιληφθείς, ότι κάθε άνθρωπος, επενδύει ένα κομμάτι της προσωπικότητάς του σε μια φιλία και αν αυτό το κομμάτι είναι ήδη ραγισμένο το ενδεχόμενο να σπάσει ολοκληρωτικά είναι μεγάλο. Για να αποφύγουμε αυτού του
είδους τα σπασίματα, θα πρέπει να φροντίζουμε τα κομμάτια μας αυτά, όσο περισσότερο μπορούμε ώστε στη συνέχεια να δώσουμε και στους άλλους τη δυνατότητα να το κάνουν, χωρίς να φοβόμαστε ότι θα μας πληγώσουν.
Να θυμάσαι πως : “αν δεν αγκαλιάσεις τον εαυτό σου πρώτα, μην
περιμένεις να το κάνει άλλος. Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ…”
(Καζαντζάκης).
Σε ευχαριστούμε πολύ για την εμπιστοσύνη σου. Ελπίζω να φάνηκα βοηθητική.
