Nιώθω μόνη… Κανεις δεν με καταλαβαίνει. Ειμαι 15.Εχω ακόμα έναν αδερφο που είναι 22, τα πάμε καλά αλλα δεν μιλάμε πολύ για ότι απασχολεί τον καθένα.Οι γονείς μου είναι χωρισμένοι εδω και χρόνια. Η μαμά μου , όπου ειναι και αυτή που έχω μεγαλύτερη αδυναμία έφυγε πρόσφατα στο εξωτερικό για δουλειά, γιατί εδώ στην Ελλάδα δεν μπορούσε να με μεγαλώσει. Μου λείπει πολύ, προσπαθώ να ειμαι δυνατή, μα δεν μπορω αλλο, νιωθω τόσο κενή χωρις εκείνη. Μου λείπουν οι αγκαλιές της , τα φιλιά της και οι όμορφες συμβουλές της. Ο μπαμπάς μου είναι πολύ κλειστός άνθρωπος και δεν με ρωτάει ποτε τι κάνω ή πως αισθάνομαι. Είμαι σίγουρη βαθιά μέσα του χαίρεται που η μαμά μου “απέτυχε”. Η γιαγιά από την μεριά του πατέρα μου που στην ουσία είναι μητριά του, συνεχίζει ακαθεκτα να μου λέει πως η μαμά μου είναι αποτυχημένη και εκανε λάθος και πως θα ήμουν καλύτερο παιδί αν με μεγαλωνε αλλη μητέρα. Αυτό με πονάει. πολύ. όσο τίποτα άλλο πραγματικά , καθε φορά που μου λέει τέτοια σκιβω το κεφάλι και προσπαθώ να κρατηθω να μην κλαψω.Δεν φτάνει ολο αυτό η πανδημία για εμένα ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Δεν μπορω να επισκεφθώ την γιαγιά μου από την μεριά της μητέρας μου , που για εμένα είναι η δύναμη μου. Αν δεν είχα εκείνη την γιαγιά δεν ξερω τι θα έκανα. Κάποιες φορές σκέφτομαι την μανούλα μου που είναι μόνη εκεί και περνάει ολο το ζόρι για εμένα. Ολα για εμένα. Ίσως να φταίω και εγω για όλα αυτά.Δεν ξερω τι να κάνω. Νιωθω τόσο μόνη.
Από τον/την: Ιωαννα
Αγαπητή Ιωάννα,
Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες την ιστορία σου μαζί μας. Χρειάστηκε σίγουρα θάρρος και αποφασιστικότητα και μπράβο σου.
Θέλω να σου ομολογήσω ότι με στενοχωρεί το γεγονός ότι ένα νέο κορίτσι σαν εσένα νιώθει μοναξιά. Κατανοώ ότι παρόλο που έχεις μια καλή σχέση με το μεγαλύτερο αδελφό σου, η διαφορά ηλικίας που έχετε δυσκολεύει την ουσιαστική μεταξύ σας επικοινωνία. Η κατάσταση ίσως ήταν διαφορετική αν ήσασταν πιο κοντά ηλικιακά. Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να του μιλάς και να ζητάς τη συμβουλή του στους προβληματισμούς σου όταν το έχεις ανάγκη.
Από τα λεγόμενά σου, μπορώ να καταλάβω ότι όλα άρχισαν με τη μετακόμιση της μητέρας σου στο εξωτερικό για λόγους εργασίας. Φαίνεται ότι έχεις μια ιδιαίτερη σχέση με τη μαμά σου γεμάτη αγάπη, στοργή και εμπιστοσύνη. Αυτά σου λείπουν, αφού ο μπαμπάς σου έχει άλλο τύπο προσωπικότητας, πιο κλειστό και απόμακρο. Δε σου είναι αρκετή η σχέση μαζί του κι αυτό είναι λογικό. Έχοντας πάρει οι γονείς σου διαζύγιο, έχεις συνηθίσει στον τρόπο που σε μεγάλωσε η μαμά σου.
Αν μετά το διαζύγιο σας μεγάλωσε η μαμά σου, πιθανώς περνούσατε μαζί της περισσότερο χρόνο σε σχέση με τον μπαμπά σου, όπως συμβαίνει σε πολλές οικογένειες με διαζευγμένους γονείς. Αυτό δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να συμβαίνει, αλλά οι νόμοι μέχρι στιγμής αυτό προβλέπουν. Άρα ίσως έχει επέλθει μια αποξένωση με τον μπαμπά σου ως ένα βαθμό. Ίσως και ο ίδιος να χρειάζεται συμβουλές και καθοδήγηση από κάποιον ειδικό, προκειμένου να μάθει πώς θα πρέπει να χειριστεί τη ζωή με μια κόρη στην εφηβεία.
Από την άλλη, η συμπεριφορά της πατρικής γιαγιάς σου προς το πρόσωπό σου φαίνεται να μην είναι σωστή. Είσαι, όμως, σε μια ηλικία που μπορείς να επεξεργάζεσαι τα όσα ακούς από τους άλλους αντικειμενικά. Εσύ τι πιστεύεις; Είναι η μαμά σου αποτυχημένη; Έχει κάνει λάθη ως προς την ανατροφή σου; Είμαι σίγουρη ότι αυτό το γνωρίζεις εσύ καλύτερα από τον καθένα. Αν τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει, προσπάθησε να μη σε επηρεάζουν όσα ακούγονται στο σπίτι. Ξέρεις πόσα αξίζει η μαμά σου και η σχέση σας. Από όσα λες δείχνει να είναι μια δυνατή γυναίκα που παλεύει για εσένα, για να έχεις όσα χρειάζεσαι.
Όσον αφορά τη μητρική σου γιαγιά, μπορώ να αισθανθώ πόσο κοντά σου τη νιώθεις και ταυτόχρονα πόσο μακριά. Είναι δύσκολο λόγω των μέτρων για την πανδημία να βρίσκεσαι μαζί της. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι δεν είναι εκεί άμα τη χρειαστείς. Μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί της τηλεφωνικά όταν νομίζεις ότι έχεις ανάγκη να της μιλήσεις και να της εκφράσεις όσα νιώθεις. Το ίδιο μπορείς να κάνεις και με τη μαμά σου. Ευτυχώς στις μέρες μας υπάρχουν ποικίλα τεχνολογικά μέσα που φέρνουν τους ανθρώπους κοντά, ακόμα κι όταν είναι μακριά. Σαφώς αυτά δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την αγκαλιά της, αλλά σου δίνουν τη δυνατότητα να την ακούς και να τη βλέπεις.
Θα σου πρότεινα, επίσης, εφόσον φυσικά το θες, να προσπαθήσεις να προσεγγίσεις τον μπαμπά σου και να συζητήσεις μαζί του όσα σε απασχολούν αναφορικά με τη σχέση σας. Ποτέ δεν ξέρεις τα δεδομένα που μπορεί να προκύψουν από μια τέτοια κουβέντα. Ακόμα, πέρνα όσο περισσότερο χρόνο μπορείς δεδομένων των συνθηκών με τους/τις φίλους/ες σου. Με αυτό τον τρόπο θα ξεφεύγεις από αυτά που σε βαραίνουν στο σπίτι . Ακόμα και τα μαθήματα του σχολείου ίσως να αποτελούν διέξοδο για σένα στην παρούσα φάση. Ωστόσο, αν τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι δυνατό να σε ανακουφίσει, θα σου έλεγα να ζητήσεις από τον κηδεμόνα σου να απευθυνθείτε σε ένα ψυχολόγο για να σε βοηθήσει πιο στοχευμένα.
Το κλειδί είναι να μην κλείνεσαι στον εαυτό σου. Να εκφράζεις τα συναισθήματά σου όσο περισσότερο μπορείς. Είμαι στη διάθεσή σου για ό,τι χρειαστείς!