Ψtalk: “Είμαι 25 χρονών και δεν βρίσκω κάποιον λόγο για να ζω”
Ψtalk: “Είμαι 25 χρονών και δεν βρίσκω κάποιον λόγο για να ζω”

Ψtalk: “Είμαι 25 χρονών και δεν βρίσκω κάποιον λόγο για να ζω”

Είμαι 25 χρονών και δεν βρίσκω κάποιον λόγο για να ζω. Νιώθω πολύ θυμό και θλίψη προς όλα, νιώθω ότι έχω χάσει κάθε ενδιαφέρον για ζωή. Δεν με γεμίζουν ούτε οι παρέες ούτε οι έξοδοι. Πώς μπορώ να αλλάξω την ψυχολογία μου;

Από τον/την:  Ζ


Αγαπητέ/ή χαίρομαι που μοιράζεσαι μαζί μας αυτές τις σκέψεις και κάνεις το πρώτο βήμα για να βελτιώσεις την ψυχολογία σου.

Διαβάζοντας με ιδιαίτερη προσοχή το μήνυμά σου αισθάνομαι την απογοήτευσή σου και τη δυσκολία που βιώνεις. Αντιλαμβάνομαι μία παραίτηση από τη μεριά σου όταν λες πως «δεν βρίσκω κάποιον λόγο για να ζω» αλλά συγχρόνως βλέπω και μία προσπάθεια να βγάλεις από πάνω σου το «μαύρο πέπλο» που σε έχει τυλίξει.

Κανείς δεν μας ενημερώνει για τα προβλήματα και τις δυσκολίες που πιθανότητα θα συναντήσουμε στο διάβα μας. Κάποια από αυτά θα είναι μικρά και ασήμαντα και άλλα τόσο οδυνηρά, ικανά να προσβάλλουν τις σκέψεις μας και να διαταράξουν την ψυχολογία μας. Πιθανότατα κι εσύ να έχεις βιώσει τέτοιες δυσκολίες, οι οποίες σε οδήγησαν να αλλάξεις στάση απέναντι στη ζωή. Ίσως απογοητεύτηκες αρκετές φορές γι’ αυτό αισθάνεσαι θυμό και θλίψη.

Πολλές φορές, όταν βιώνουμε δυσκολίες που μας προκαλούν μεγάλη δυσφορία, τείνουμε να απαρνιόμαστε τη ζωή μας. Μήπως όμως βιαζόμαστε να προδικάσουμε τα πράγματα; Κρίνουμε την τωρινή μας κατάσταση βάσει του αν είναι καλύτερη ή χειρότερη από την κατάσταση που έχουμε συνηθίσει. Ξεχνάμε όμως, ότι διαθέτουμε μια ιδιαίτερη ικανότητα. Μπορούμε και προσαρμοζόμαστε. Και όχι μόνο προσαρμοζόμαστε αλλά όσες φορές και αν πέσουμε, άλλες τόσες μπορούμε να σηκωθούμε. Επομένως είναι οι καταστάσεις υπαίτιες για τη συναισθηματική μας δυσφορία ή μήπως οι σκέψεις μας; Συχνά υποκύπτουμε στις παγίδες του μυαλού μας και καταστροφολογούμε, προσωποποιούμε καταστάσεις, βγάζουμε αυθαίρετα συμπεράσματα κ.α. Τι θα συμβεί αν δούμε τα πράγματα διαφορετικά, αν τα δούμε στις πραγματικές τους διαστάσεις; Πιθανότατα να καταφέρουμε να μειώσουμε τα έντονα συναισθήματα.

Σίγουρα υπάρχουν λόγοι γι’ αυτή την απαισιόδοξη ματιά. Τι συνέβη; Πότε άρχισες να έχεις αυτές τι σκέψεις; Πότε άρχισες να βιώνεις αυτά τα αρνητικά συναισθήματα; Τι άλλαξε; Προσπάθησε να δώσεις απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις, προκειμένου να προσδιορίσεις ακριβέστερα τα αίτια της ψυχολογικής σου πτώσης.

Στη συνέχεια τι θα έλεγες να κάνεις μια μικρή αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν σου, πριν αρχίσουν οι αρνητικές σκέψεις και τα συναισθήματα θυμού και θλίψης; Τι αγαπούσες να κάνεις τότε; Πώς περνούσες τον ελεύθερο χρόνο σου, με τι δραστηριότητες τον γέμιζες; Ποιους ανθρώπους είχες δίπλα σου; Ποια πράγματα σε γέμιζαν χαρά; Προσπάθησε να εντάξεις κάποια από τα πράγματα που σου πρόσφεραν ικανοποίηση στην καθημερινότητά σου ώστε να αισθανθείς ξανά σιγά σιγά θετικά συναισθήματα. Ίσως σου ακούγεται δύσκολο ή πιστεύεις πως δεν μπορείς ή ίσως δεν έχεις καθόλου όρεξη αλλά αξίζει έστω να προσπαθήσεις.

Σκέψου τι θέλεις να πετύχεις στη ζωή σου. Ποια είναι τα όνειρα σου; Θέσε μικρούς νέους στόχους και κατάστρωσε σχέδια για να τους επιτύχεις. Αναφέρεις πως οι παρέες κι οι έξοδοι δεν σε γεμίζουν πλέον. Τι πιστεύεις θα μπορούσε να σε γεμίσει; Κάνε μια λίστα και ξεκίνα από αυτά. Ωστόσο, μην αποκοπείς από τους φίλους σου και τους δικούς σου ανθρώπους. Οι κοντινοί μας άνθρωποι μπορεί να αποδειχθούν το καλύτερο στήριγμα σε δύσκολες περιόδους και να αποτελέσουν την κινητήριο δύναμή μας. Μπορούν να μας ακούσουν, να μας δώσουν μια αγκαλιά, ένα βλέμμα κατανόησης, το χέρι τους για να σηκωθούμε.

Η ανηφόρα δεν είναι καθόλου εύκολη και σίγουρα απαιτεί χρόνο. Απαιτεί δυνατή θέληση, προσπάθεια από τη μεριά μας και υπομονή. Είναι πιο εύκολο να ανεβαίνεις κρατώντας ένα χέρι, παρά μόνος. Γι’ αυτό το λόγο μη διστάζεις να ζητήσεις βοήθεια.

Αν τα αρνητικά συναισθήματα είναι αβάσταχτα κι οι σκέψεις που ανέφερες συνεχίζουν να σε ταλαιπωρούν, θα σου πρότεινα να απευθυνθείς σε κάποιον ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή ώστε να λάβεις εξειδικευμένη βοήθεια και φροντίδα, ενσυναίσθηση και ψυχολογική υποστήριξη.

Θα μπορούσες να κάνεις τη δική σου έρευνα σχετικά με τα είδη ψυχοθεραπείας και να επιλέξεις εκείνο που ταιριάζει περισσότερο στη δική σου προσωπικότητα και στις δικές σου δυσκολίες. Ωστόσο, εγώ θα μπορούσα να σου προτείνω τη Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία, η οποία βασίζεται στη θεραπευτική συμμαχία και δίνει έμφαση στην ενεργό συμμετοχή του θεραπευόμενου και τον συνεργατικό εμπειρισμό. Θα μπορούσαμε να την προσομοιάσουμε με εκπαιδευτική διαδικασία, η οποία επιδιώκει να διδάξει τον θεραπευόμενο πώς να γίνει ο θεραπευτής του εαυτού του. Είναι σχετικά σύντομη και χρησιμοποιεί αρκετές τεχνικές που στόχο έχουν να αλλάξουν τον τρόπο σκέψης, την διάθεση και την συμπεριφορά. Η θεραπεία θα σου δώσει την δυνατότητα να αποκτήσεις δεξιότητες οι οποίες θα σε βοηθήσουν να λύσεις τα θέματα που σε ταλαιπωρούν.

Αγαπητέ/ή, αυτές είναι οι δικές μου σκέψεις και ελπίζω να σε βοηθήσουν. Οποιαδήποτε στιγμή αισθανθείς και πάλι την ανάγκη να μοιραστείς κάτι μαζί μας, μη διστάσεις. Είμαστε εδώ για να σε ακούσουμε.

 

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Γραμμένο από
Στέλλα Πιτσινή, Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια CBT
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com