Δέχομαι τρομερή κοινωνική πίεση από συγγενείς για το πότε θα κάνω παιδί. Με νευριάζει, με αγχώνει και μου δημιουργεί ανασφάλεια. Το αντιμετώπιζα χωρίς να αντιδρώ και ίσως αυτό είναι το πρόβλημα.
Από τον/την: Κατερίνα
Αγαπητή Κατερίνα,
χαίρομαι που επικοινώνησες μαζί μας και μοιράστηκες τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες σου, δίνοντας την ευκαιρία και σε άλλους ανθρώπους να ταυτιστούν μαζί σου και κατ’ επέκταση να αισθανθούν ότι δεν είναι μόνοι στο πρόβλημά τους.
Η αίσθηση ότι κάποιος άλλος μπορεί να αντιμετωπίζει κάποιο παρόμοιο με εμάς πρόβλημα είναι αρκετά ανακουφιστική και μας δίνει δύναμη να προχωρήσουμε ευκολότερα στην διαχείρισή του. Η κατάσταση που μας περιγράφεις έχει να κάνει με την πίεση που δέχεσαι από τον κοινωνικό σου περίγυρο ως προς την απόκτηση παιδιού, κάτι που μάλλον είναι αρκετά σύνηθες στην ελληνική οικογένεια και κοινωνία, ειδικά όταν ένα ζευγάρι είναι μαζί για αρκετό καιρό και έχει προχωρήσει στην επισημοποίηση της σχέσης του. Σίγουρα, αρκετά ζευγάρια αντιμετωπίζουν κάποια παρόμοια με την δική σου κατάσταση, λόγω της νοοτροπίας που τείνει να επικρατεί στην χώρα μας ως προς την δημιουργία οικογένειας.
Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι οι συγγενείς αρκετές φορές ασκούν στο ζευγάρι πίεση προς αυτήν την κατεύθυνση, δίχως να υπολογίζουν και να σκέφτονται αν οι δύο σύντροφοι είναι έτοιμοι, σε πολλά επίπεδα, να προχωρήσουν σε ένα τέτοιο σημαντικό βήμα, που είναι η απόκτηση ενός παιδιού. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι, οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες στις μέρες μας έχουν αλλάξει σε σχέση με παλαιότερα και, επομένως, ενδέχεται οι συγγενείς, ειδικά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, να ασκούν μια τέτοιου είδους πίεση έχοντας κατά νου μια άλλη εποχή, κατά την οποία οι συνθήκες ήταν διαφορετικές και οι άνθρωποι έκαναν με πολύ μεγαλύτερη ευκολία παιδιά απ’ ό,τι σήμερα. Συνεπώς, στις μέρες μας, η απόκτηση ενός παιδιού σίγουρα δεν είναι μια εύκολη υπόθεση και το ζευγάρι θα πρέπει να συνυπολογίσει διάφορους παράγοντες πριν πάρει μια τέτοια απόφαση.
Αυτό που θέλω να σου δώσω σαν συμβουλή είναι αρχικά να αναρωτηθείτε εσύ και ο σύντροφός σου αν επιθυμείτε ένα παιδί στην παρούσα φάση, αλλά και αν είστε έτοιμοι για αυτό. Θεωρώ, επίσης, ότι η απόφαση για την δημιουργία οικογένειας αφορά αποκλειστικά τους δύο συντρόφους, οι οποίοι θα αναλάβουν την ανατροφή και την διαπαιδαγώγησή του. Συνεπώς, κάθε άλλη άποψη γίνεται δεκτή και σεβαστή, αλλά μέχρι το σημείο που δεν θα σου προκαλεί πίεση και άγχος, ώστε να καταλήξεις σε μια βιαστική απόφαση που θα ικανοποιεί τους γύρω σου αλλά όχι εσένα και τον σύντροφό σου.
Από όσα μας περιγράφεις, αντιλαμβάνομαι ότι έχεις φτάσει στο σημείο που αυτή η κατάσταση σου δημιουργεί άγχος, θυμό και ανασφάλεια. Το γεγονός ότι, όπως μας λες, δεν αντιδράς σε αυτά τα σχόλια από τους γύρω σου δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Σε αυτήν την φάση, λοιπόν, θα σου πρότεινα να αρχίσεις να αντιδράς κάθε φορά που αισθάνεσαι ότι κάποιο σχόλιο σου προκαλεί άγχος και αναστάτωση. Θέτοντας τα δικά σου όρια με τρόπο ήρεμο και σαφή, θα βοηθήσεις τους συγγενείς σου να αντιληφθούν ότι το θέμα της απόκτησης παιδιού αφορά αποκλειστικά και μόνο εσένα και τον σύντροφό σου και μόνο όταν εσείς νιώσετε έτοιμοι θα προχωρήσετε σε ένα τέτοιο, τόσο σημαντικό βήμα. Σκέψου ότι, αν ένα παιδί δεν αποτελεί προϊόν ώριμης σκέψης και απόφασης μεταξύ των δύο συντρόφων, τότε μια τέτοια απόφαση δεν θα “τροφοδοτεί” ούτε την δική τους ευτυχία και, συνεπώς, ούτε την ευτυχία του παιδιού.
Ελπίζω όσα σου είπα να σε βάλουν σε σκέψεις σχετικά με το τί είναι σημαντικό και τί όχι στην παρούσα φάση της ζωής σου. Σου εύχομαι να κινηθείς προς την κατεύθυνση που θα ικανοποιεί περισσότερο εσένα και θα συμβάλλει στην ψυχική σου ηρεμία και ανακούφιση. Μην ξεχνάς να χαμογελάς!
