Όταν ήμουν στο πρώτο έτος είχα σχέση με ένα παιδί, συμφοιτητή μου. Όμως μιλάμε για μια σχέση με πολύ πάθος, και πολύ μα πολύ έρωτα. Ήταν κάτι πολύ έντονο που πρώτη φορά ζούσα. Εκείνη την περίοδο όμως περνούσα και μια αρκετά δύσκολη προσωπική φάση και με στήριζε σαν βράχος. Μετά από 10 μήνες χωρίσαμε. Αλλά δεν μπόρεσα να τον ξεπεράσω, όπως φαίνεται, μέχρι τώρα. Τέσσερα χρόνια μετά. Αφού χωρίσαμε εγώ ήμουν με ένα παιδί πολύ καλό, αλλά στη διάρκεια της σχέσης μας κατάλαβα πως δεν μπόρεσα να ξεπεράσω τον πρώην μου. Έφτασα σε σημείο να το σκέφτομαι συνέχεια. Θεώρησα πως έπρεπε να χωρίσω και να πάω να του μιλήσω. Αυτό έλεγε η καρδιά μου. Και αυτό έκανα. Τα είχα σκεφτεί όλα στο μυαλό μου και σε βάθος 3 μηνών αρχίζω να τον πλησιάζω έως ότου φτάσουμε στο σημείο να μιλάμε συχνά ώστε να του εκφράσω τα συναισθήματά μου. Κι έτσι κι έγινε. Ήρθε η ώρα που του τα είπα κι αρχίσαμε να βρισκόμαστε μια φορά την εβδομάδα. Όμως τότε μου μίλαγε μέσω μηνυμάτων πολύ ψυχρά, απαντούσε μετά από ώρες σαν να μην τον ενδιέφερα και πολύ. Από κοντά όμως ήταν άλλος άνθρωπος. Σαν κι εκείνον που γνώριζα καλά όταν είμασταν παλιά μαζί.
Εγώ δεν άντεχα αυτή την μεγάλη διακύμανση όμως. Με έφθειρε παρά πολύ και αποφάσισα να το σταματήσω. Από τότε επειδή είμαστε και συμφοιτητές τυχαίνει να βρισκόμαστε αρκετά συχνά σε κοινές εξόδους. Κάθε φορά θα νιώθω το βλέμμα του πάνω μου. Κάθε φορά θα τον πιάσω να με κοιτάει και κάποιες φορές μπορεί να μιλήσουμε φιλικά για τις ζωές μας, τους γονείς, τα νέα μας. Ακόμη και τώρα, 4 χρόνια μετά, νιώθω αυτό το σκίρτημα της καρδιάς κάθε φορά που με κοιτάει. Βαθιά μέσα μου εύχομαι να τον δω στο πάρτυ και να μιλήσουμε. Έχω σχέση πλέον με ένα παιδί που είναι διαμάντι. Τον αγαπώ παρά πολύ, αλλά αυτό που μου συμβαίνει με το πρώην αγόρι μου δεν μπορώ να το ελέγξω όσο κι αν προσπαθώ. Δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ. Θέλω πραγματικά να είμαι προσηλωμένη στη σχέση μου, απλά κάθε φορά που θα τον δω -που πλέον λόγω της κατάστασης είναι μια φορά το εξάμηνο- θα νιώσω ακριβώς τα ίδια.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Από την: Δέσποινα
Αγαπητή Δέσποινα,
Καταλαβαίνω πως το συναίσθημα κυριαρχεί στην ιστορία που περιέγραψες και σε δυσκολεύει, καθώς δε μπορείς να αφήσεις την πρώην σχέση σου πίσω και να προχωρήσεις τη ζωή σου στο ερωτικό κομμάτι.
Αισθάνομαι πως οι επαφές με τον πρώην σύντροφό σου, σε συνδυασμό με τα πολύ έντονα συναισθήματα που ένιωθες και νιώθεις ακόμα απέναντί του, δε μπορούν να σου επιτρέψουν να ξεπεράσεις τη σχέση, ακόμα και αν προσπαθείς δημιουργώντας νέες σχέσεις.
Πώς όμως, μπορούμε να ξεπεράσουμε μια κατάσταση, αν δεν επιθυμούμε να την ξεπεράσουμε;
Από αυτά που γράφεις αντιλαμβάνομαι πως όπως ήσουν δεκτική στο να υπάρξει μια επανασύνδεση όταν χώρισες, γιατί “έφτασες στο σημείο να τον σκέφτεσαι συνέχεια”, έτσι πιθανώς να είσαι και τώρα.
Αν αισθάνεσαι πως θέλεις να δώσεις μια ευκαιρία ή έστω να καταλήξεις σε ένα συμπέρασμα για το αν πρόκειται να ξαναείστε μαζί μπορείς να το καταφέρεις, αν μιλήσεις μαζί του με ειλικρίνεια, εκφράζοντας συναισθήματα, σκέψεις και προβληματισμούς για την αλληλεπίδρασή σας και όσα παρατηρείς κατά τη διάρκεια αυτής. Νομίζω πως σε κάθε περίπτωση και όπως και αν εξελιχθούν τα πράγματα, οι απαντήσεις που θα πάρεις θα σε βοηθήσουν να κλείσεις την ιστορία στο μυαλό σου, είτε να την ανοίξεις και πάλι εφόσον είναι κάτι που κάτι τόσο θέλεις, όταν βρίσκεσαι μαζί του.
Τέλος, όσο καλός και αν είναι ο παρών σύντροφός σου, νομίζω πως καλό είναι να ξεκαθαρίσεις πρώτα μέσα σου τι θέλεις να κάνεις μαζί του. Πώς θα ήσουν καλά ιδανικά; Σε καλύπτει η σχέση σου μαζί του; Αν δε νιώθεις πως καλύπτεσαι, καλό είναι να ξεκαθαρίσεις και στον ίδιο το πώς βλέπεις την κατάσταση μεταξύ σας προκειμένου να μην μπερδευτούν περισσότερο τα πράγματα. Σημασία έχει να μην προσπαθείς να είσαι προσηλωμένη στη σχέση σου, αλλά να θέλεις και να το κάνεις αβίαστα. Καλό είναι οι σχέσεις να αποτελούν συνειδητή επιλογή των μελών τους και όχι απλώς έναν συμβιβασμό.
Ελπίζω να ξεκαθαρίσει το τοπίο μέσα σου και οι αποφάσεις που θα πάρεις να σε ανακουφίσουν άμεσα. Σου ευχόμαστε καλή συνέχεια!
