Δεν μου αρέσει η ζωή μου… Είμαι 29 χρόνων και ζω με τους γονείς και την αδερφή μου.Σπούδασα (με μεγάλη επιτυχία) κάτι που «επέλεξαν» οι δικοί μου για μένα και πλέον εφαρμόζω επαγγελματικά. Η δουλειά μου (την οποία θεωρώ σημαντική), όχι μόνο δε με γεμίζει με θετικά συναισθήματα, αλλά με άγχος και φόβο. Αισθάνομαι συνέχεια φοβισμένη, λάθος και σε άμυνα. Παράλληλα, όμως, με φοβίζει εξίσου να τα παρατήσω όλα τώρα και να κυνηγήσω τα όνειρά μου. Νιώθω ότι έχει περάσει το κατάλληλο timing και τώρα δε έχω την πολυτέλεια να ψάχνομαι επαγγελματικά (αν και λόγω δυσκολίας φέτος έφτασα ένα βήμα πριν την παραίτηση, την οποία είχα ήδη αναγγείλει στους προϊσταμένους μου). Αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε αδιέξοδο, κάτι στο οποίο δεν με βοηθά και η πανδημία που με έχει απομακρύνει απ’ όσα λίγα με γέμιζαν.Το μόνο πράγμα που έκανα για να φροντίσω τον εαυτό μου τον τελευταίο χρόνο είναι ότι ξεκίνησα ψυχοθεραπεία, αλλά είναι μια διαδικασία που θέλει χρόνο κι έχει μπρος πίσω κι εγώ νιώθω πως δεν έχω πολλές αντοχες πια.
Από τον/την: Α.Μ.
Αγαπητη/έ Α.Μ.
Καταρχάς σε ευχαριστούμε πολύ που μοιράστηκες τις σκέψεις σου και τους προβληματισμούς σου μαζί μας. Από το μήνυμα σου αντιλαμβάνομαι ότι η κατάσταση που βιώνεις είναι αρκετά επώδυνη για εσένα.
Θα ήθελα πρώτα από όλα να ξεκινήσω από το κομμάτι που αναφέρεις ότι έχεις χάσει το κατάλληλο timing.Πολλές φορές στην ζωή μας μπορεί να έρχονται κάποιες στιγμές που να αισθανόμαστε ότι είναι οι κατάλληλες, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι άμα τις χάσουμε χάνουμε και την ευκαιρία για αλλαγή. Η ζωή είναι απρόβλεπτη και ρευστή, έχουμε πράγματα που θεωρούμε ότι είναι σταθερά στη ζωή μας και ξαφνικά μπορούν να χαθούν. Ποτέ δεν χάνουμε την ελπίδα μας για κάτι καλύτερο και βλέπουμε πόσοι άνθρωποι αλλάζουν την ζωή τους σε μια «κοινωνικά» μη αποδεκτή ηλικία. Τι σημασία έχει αυτό όμως; Η ικανοποίηση και η ολοκλήρωση που θα πάρει ο εκάστοτε άνθρωπος νομίζω είναι αξιοσημείωτη και κανένας δεν θα κοιτάξει «πότε» την έκανε την αλλαγή. Στην περίπτωση που κάποιος την σχολιάσει, τι σημασία έχει θα ρωτήσω ξανά; Ποιος ζει την ζωή σου; Εσύ ή οι άλλοι;
Αναφέρεις αρκετά στο μήνυμα σου ότι φοβάσαι και νιώθεις ότι κάνεις τα λάθος πράγματα. Οι άνθρωποι όταν αισθανόμαστε φόβο, συνήθως βλέπουμε μπροστά μας μια απειλή. Στην δική σου περίπτωση ποια είναι άραγε η απειλή; Σίγουρα αυτό μπορείς να το απαντήσεις μόνο εσύ και όταν την αναγνωρίσεις προσπάθησε να βρεις τρόπους να την αντιμετωπίσεις, είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις!
Το ότι αναζήτησες βοήθεια και κάνεις ψυχοθεραπεία είναι το καλύτερο που θα μπορούσες να κάνεις. Δώσε χρόνο και χώρο στον εαυτό σου να δουλέψεις κάποια κομμάτια του εαυτού σου. Ξέρω πόσο ψυχοφθόρα είναι η διαδικασία και ότι πολλές φορές θα θέλαμε με ένα μαγικό ραβδί να ξυπνήσουμε και όλα να αλλάξουν. Μακάρι να γινόταν, αλλά μην ξεχνάς ότι οι συνήθειες και οι πεποιθήσεις που έχουμε χτίσει εδώ και 20 χρόνια δεν μπορούν να αλλάξουν τόσο γρήγορα.
Καταλαβαίνω ότι είναι τρομακτικό να θέλεις να αλλάξεις όλη σου την ζωή και μόνο που μπαίνεις στην διαδικασία να την αμφισβητείς δεν είναι εύκολο. Θέλει δύναμη και θάρρος να δεις αυτό που θέλεις και να το διεκδικήσεις. Πολλές φορές εάν οι συνθήκες δεν μας επιτρέπουν να αλλάξουμε όλη μας την ζωή, μπορούμε να αλλάξουμε ορισμένα κομμάτια της. Βρες τα δικά σου κομμάτια που θες να αλλάξεις, βήμα βήμα την φορά και θα καταφέρεις να βγεις από αυτό το αδιέξοδο.
Ελπίζω να είσαι καλά και να βρεις τον δικό σου δρόμο, ποτέ δεν είναι αργά!
Είμαι στη διάθεση σου για ό,τι χρειαστείς
Καλαμάρα Πέρη
