Καλημέρα και από μένα!! Θα ήθελα να εκφράσω και εγώ τους προβληματισμούς μου🙈. Μετά την φοιτητική μου ζωή αποφάσισα να μείνω Αθήνα με την σχέσηη μου. Περίπου 4 χρόνια έχουν περάσει από τότε κ τώρα κάπως νιώθω ότι αρχίζω και συνηθίζω σε αυτή την ζωή.. όμως όλο αυτό τ διάστημα έχω ζοριστεί αρκετά και με τον επαγγελματικό τομέα και με το φιλικό και με το μέλλον μου…διότι όταν αποφάσισα να έρθω εδώ ήξερα ότι δεν θα έχω κανέναν δικό μου άνθρωπο.. με στεναχωρεί που δεν έχω τους δικούς μου φίλους κοντά που έχουμε περάσει τόσα μαζί, όμως φταίει η απόσταση ή κάνω κάτι εγώ που έχουμε απομακρυνθεί περισσότερο;.. και αυτό με ρίχνει ψυχολογικά δημιουργώντας μου ηττοπάθεια και ότι δεν θα καταφέρω τίποτα στη ζωή και στα επαγγελματικά… και είναι λίγο όλα ένα κουβάρι μέσα μου..🙈 νιώθω ότι κάτι δεν κάνω καλά γενικότερα!
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας🤗
Από τον/την: Αλίκη
Αγαπητή Αλίκη,
Αρχικά, σε ευχαριστούμε θερμά για αυτό το προσωπικό μοίρασμα και την εμπιστοσύνη που μας δείχνεις μοιράζοντας τις σκέψεις και τα συναισθήματα σου με εμάς και τους αναγνώστες μας. Επιθυμώντας να ανταποκριθώ στις προσδοκίες σου θα βάλω τα δυνατά μου, για να σε βοηθήσω να ξεμπερδέψεις «το κουβάρι μέσα σου».
Το μήνυμα σου, αν και κάπως απαισιόδοξο, αποτελεί τροφή για σκέψη. Πολλοί βρέθηκαν στη θέση σου και πολλοί θα βρεθούν. Αν και πιστεύω πως κάθε μέρα είναι και μία αρχή, ένα νέο ξεκίνημα, υπάρχουν στιγμές που σηματοδοτούν μεγάλες αλλαγές στη ζωή μας. Τα διλήμματα δεν είναι ποτέ ευχάριστη παρέα. Πιστεύω, όμως, πως και οι «λάθος» επιλογές στο τέλος αποδεικνύονται σωστές ή μάλλον είναι στο χέρι μας να μετατρέψουμε μια θεωρητικά λάθος επιλογή σε σωστή. Κάθε εμπειρία που βιώσαμε, βιώνουμε και θα βιώσουμε, έρχεται να μας διδάξει κάτι, να πάρει τη δική της θέση στον εσωτερικό μικρόκοσμο μας και να γίνει τελικά, μια ευχάριστη ή δυσάρεστη ανάμνηση. Άρα, υπάρχουν λάθος επιλογές;
Πολλοί θα σκεφτούν «φοβάμαι μην κάνω λάθος επιλογή, γιατί φοβάμαι μήπως βιώσω κάτι δυσάρεστο». Ευτυχώς, δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον μας. Παράδοξο; Αν γνωρίζαμε το μέλλον, τότε η ζωή μας θα ήταν κάπως βαρετή, δίχως προσδοκίες, δίχως όνειρα, δίχως απογοητεύσεις, αλλά και δίχως εκείνες τις χαρές που συνοδεύουν τις επιτυχίες μας.
Φυσικά, καμία αρχή δεν είναι εύκολη πόσο μάλλον, όταν προκύπτουν μεγάλες αλλαγές, όπως καινούρια πόλη, έναρξη επαγγελματικής ζωής και απομάκρυνση από συγγενείς και φίλους. Όταν δυσκολεύομαι να προχωρήσω μπροστά σε αυτόν τον «δρόμο», όπως μεταφορικά αποκαλώ τη ζωή, όταν υπάρχουν πολλές στροφές και μεγάλες ανηφόρες, είναι απολύτως φυσιολογικό να αναρωτιέμαι αν έκανα λάθος και να πέφτω ψυχολογικά.
Αναρωτιέμαι πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τέτοιες περιστάσεις. Άραγε είναι το τέλος ή μια νέα αρχή; Σίγουρα είναι στιγμή για ανασκόπηση. Πού βρίσκομαι, προς τα πού κατευθύνομαι, πού θέλω να πάω; Αν δεν μου αρέσει ο «δρόμος» που έχω πάρει, πρέπει να τον αλλάξω. Αν χρειάζομαι βοήθεια για να προχωρήσω, πρέπει να την αναζητήσω. Ίσως, χρειάζομαι απλώς μία μικρή παράκαμψη ή ίσως βρίσκομαι σε μία παράκαμψη και πρέπει απλώς να βρω στο δρόμο μου.
Σκέφτομαι, αγαπητή, πως αν σε είχα απέναντι μου πιθανόν να άκουγα τα εξής: “4 χρόνια πήγαν χαμένα… πάλι πρέπει να ξεκινήσω από την αρχή”. Επίτρεψε μου, όμως, να αντιπαρατεθώ μαζί σου. Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν γυρνάμε πίσω στην αρχή, ο χρόνος και οι εμπειρίες δεν διαγράφονται. Γιατί βάζουμε στις παρακάμψεις αρνητικό πρόσημο; Κάθε παράκαμψη έχει κάτι να μου δώσει. Αν πήρα λάθος στροφή, πρέπει να ξανακοιτάξω τον χάρτη μου και να βρω τον προορισμό μου. Ακόμα και αν αποφασίσω κάποια στιγμή να αλλάξω τον προορισμό μου δεν είναι λάθος , είναι απλά επιλογή μου.
Και για τις επιλογές μου οφείλω, τουλάχιστον, να είμαι θετικός/ή. Ο χειρότερος, εν δυνάμει, εχθρός μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Παρόλο που συμβαίνει συχνά, αδυνατώ να κατανοήσω, γιατί επιβαρύνουμε τον εαυτό μας με επιπλέον εμπόδια. Προεικάζουμε και προεξοφλούμε. “Δεν θα καταφέρω τίποτα στη ζωή και στα επαγγελματικά”. Εκείνη τη στιγμή κάνω λάθος. Τα παρατάω. Φυσικό και επόμενο, τα όνειρα και οι επιθυμίες μου να καταρριφθούν. Ποιος μας απαγορεύει να σηκωθούμε, όταν πέφτουμε;
Αγαπητή Αλίκη, δεν κάνεις κάτι λάθος, βρίσκεσαι απλώς μπροστά σε ένα εμπόδιο. Θα παραμείνεις εκεί; Θα κάνεις παράκαμψη; Θα αλλάξεις προορισμό; Η στασιμότητα, όταν δεν συνοδεύεται από ενδοσκόπηση για αλλαγή σχεδίων, είναι ηττοπάθεια, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεις και εσύ. Κάποιες φορές απαιτείται παραπάνω υπομονή, αλλά μόνο αν σταθούμε δυνατοί, θα καταφέρουμε να εκπληρώσουμε τους στόχους μας.
Μια μικρή παράκαμψη έκανα και εγώ. Γυρνώντας, όμως, πάλι πίσω στο μήνυμα σου θα ήθελα να σταθώ στους δικούς σου ανθρώπους και τους φίλους σου. Έχουμε την αίσθηση ότι,
όταν μας χωρίζει η φυσική απόσταση, είμαστε μόνοι. Ίσως και κάποιες φορές, να χάσουμε επαφή. Ποια είναι όμως η επιλογή μου; Ευτυχώς, η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο πολύ, που η φυσική απόσταση μπορεί να μειωθεί. Αν η σχέση είναι αληθινή, πατάει σε γερά θεμέλια και υπάρχει αμοιβαία θέληση και προσπάθεια, τίποτα δεν μπορεί να την διαλύσει.
Από την άλλη μεριά, καταλαβαίνω πως χρειαζόμαστε και την φυσική παρουσία ανθρώπων δίπλα μας. Μου είναι δύσκολο να γνωρίσω νέους ανθρώπους; Τι με δυσκολεύει; Τι με φοβίζει;
Μπορώ να πω με βεβαιότητα, πως καμία προσπάθεια δεν πάει χαμένη. Η μέχρι τώρα εμπειρία μου, μου το έχει αποδείξει ακράδαντα. Μόνο που συχνά ξεχνάμε να προσπαθήσουμε και θεωρούμε αυτόματα τα εμπόδια ανυπέρβλητα.
Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα αγαπητή, να ολοκληρώσω την απάντηση μου με μία προτροπή: “Πάρε το χρόνο σου και ανακάλυψε τα θέλω σου. Βάλε στόχους και θέσε σε εφαρμογή τα σχέδια σου! Μη ξεχνάς πως εμπόδια θα συναντήσεις πολλά. Μπορείς, όμως, να τα ξεπεράσεις, αρκεί να πιστέψεις σε εσένα!”
Ξέρω πως δεν σου έδωσα ξεκάθαρη απάντηση. Αυτή θα την ανακαλύψεις εσύ! Ελπίζω όσα ανέφερα παραπάνω, να γίνουν τροφή για σκέψη και να σε κατευθύνουν σε αυτό το ταξίδι που λέγεται ζωή!
«Ένα νέο ξεκίνημα σφυρηλατείται από τα θραύσματα του παρελθόντος, όχι από την εγκατάλειψη αυτού».
Graig D. Lounsbrough
* Η στήλη Ψtalk έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης.
Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα πατώντας στο κουμπί της αρχικής και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας.
Επιμέλεια Άρθρου: Χριστοδουλάκη Ελεάννα
