|
|
Αγαπητή μου Παναγιώτα,
Κατ´αρχάς θα ήθελα να σε ευχαριστήσω, που επέλεξες τη σελίδα μας για να εκφράσεις τόσο ενδόμυχες σκέψεις σου και να μοιραστείς τις δικές σου ανησυχίες. Από τα λεγόμενά σου, αντιλαμβάνομαι μια αίσθηση γενικότερου άγχους και ανησυχίας, το οποίο εμφανίζεται σε διάφορες στιγμές της καθημερινότητάς σου. Αισθάνομαι, πως το κυρίαρχο συναίσθημά σου είναι η ματαίωση, καθώς αναζητάς μια κατάσταση, που θα ταιριάξει με σχεδόν έναν αψεγάδιαστο τρόπο στις προσδοκίες σου, ενώ, όταν τελικά αυτό δεν συμβαίνει σε αυτόν τον βαθμό, ματαιώνεσαι, υπεραναλύεις και πνίγεσαι μέσα στις ίδιες σου τις σκέψεις.
Αυτό μπορώ να το αισθανθώ και από το κείμενό σου, το οποίο φαίνεται να αντικατοπτρίζει όλες αυτές τις σκέψεις, που περιτριγυρίζουν μέσα στο μυαλό σου… από όλα αυτά, που μου περιγράφεις, πιστεύω το κύριο στοιχείο στο οποίο πρέπει να εστιάσεις, είναι, πως υπάρχει μέσα σου ένα συσσωρευμένο συναισθηματικό φορτίο, το οποίο δεν ξέρει από πού να βγει. Φαίνεσαι να είσαι άνθρωπος που λειτουργείς πολύ με τη λογική, γεγονός το οποίο αντιλήφθηκα από το «πριν πάω να σπουδάσω χώρισα το αγόρι μου γιατί δεν πιστεύω στην απόσταση», από το γεγονός, πως αποδίδεις σε λογικά επιχειρήματα την επιλογή σου σχετικά με τους συντρόφους σου κλπ, όπως και από το γεγονός, πως όταν σε ρωτάνε οι γονείς σου πώς είσαι, ξεσπάς σε κλάματα. Αυτό φανερώνει την έντονη ανάγκη σου να εξωτερικεύσεις όλο αυτό το συναισθηματικό βάρος και να ακούσεις περισσότερο τη δική σου φωνή και τις δικές σου επιθυμίες, αυτές που νιώθεις, όχι αυτές, που θεωρεί σωστές η λογική σου. Σε αυτό το σημείο είναι, που πυροδοτούνται και οι κρίσεις πανικού και οι κρίσεις άγχους.
Όλο αυτό το φορτίο, μην έχοντας άλλη διέξοδο να ξεσπάσει, να εκδηλωθεί και να πάρει μορφή, εμφανίζεται στην κρίση. Πρόκειται, για ένα συναισθηματικό κουβάρι, το οποίο εφόσον δεν εκφράζεται εξωτερικά, καταπιέζεται και στρέφεται προς τον ίδιο τον εαυτό. Αυτό φυσικά, έχει σημαντικές επιπτώσεις όχι μόνο στην ψυχική αλλά και στην σωματική μας υγεία, αφού ενδεχομένως, να εκδηλωθούν ψυχοσωματικά συμπτώματα, αισθήματα ενοχής κλπ.
Όσον αφορά στον σύντροφό σου, θεωρώ, πως εφόσον δεν έχεις συναισθήματα για εκείνον, ενώ παράλληλα η κατάσταση σου προκαλεί ακόμη περισσότερη δυσφορία και άγχος, θα ήταν καλύτερο, να μην είστε μαζί. Καταλαβαίνω απόλυτα την σκέψη σου σχετικά με τον φόβο σου, μην τον χάσεις από φίλο σου…αλλά χρειάζεται σε αυτό το σημείο, να τα ζυγίζεις μέσα σου και να σκεφτείς, τι θα σε ωφελήσει περισσότερο στο μέλλον. Προσπάθησε ο άξονας της σκέψης σου να είσαι εσύ, ο εαυτός σου, η ανάγκη σου, η φωνή σου. Γιατί η φωνή σου, αισθάνομαι, πως στην πραγματικότητα χάνεται ανάμεσα στις πολλές σκέψεις σου.
Στην ουσία, δηλαδή, το μυαλό σου έχει εξελιχθεί σε ένα κουβάρι, γύρω από το οποίο κινούνται φαυλοκυκλικά όλα αυτά τα πρόσωπα, που μου περιγράφεις, κι εσύ καταβάλλεις μια υπέρμετρη προσπάθεια, να εξισορροπήσεις τα συναισθήματά σου, αλλά και τη λογική σου για όλους και στην πραγματικότητα όλη αυτή η ενέργεια δεν μπορεί να διοχετευτεί ισότιμα. Ακόμη κι αν αυτό γίνει, σου μένει μηδενική ενέργεια για τον εαυτό σου.
Πολλές φορές το σώμα μας μιλάει και φωνάζει, να του δώσουμε προσοχή και βοήθεια. Χρειάζεται πρώτα να εστιάσεις στην δική σου φροντίδα και να ξεδιαλύνεις τα δικά σου συναισθήματα. Όσο εσύ προσπαθείς να βάλεις σε μια τάξη τα γύρω πρόσωπα, το ψυχικό σου όργανο αναζητά απεγνωσμένα να το ακούσεις.
Παναγιώτα μου, θεωρώ, επίσης, πως είσαι σε μια ηλικία κατά την οποία διαμορφώνεις τις επιλογές σου σχετικά με τους ανθρώπους και τις διαπροσωπικές σου, αλλά και τις ερωτικές σου σχέσεις. Το γεγονός, πως δεν έχεις αισθανθεί ακόμη το σκίρτημα του έρωτα, δεν σημαίνει, πως αυτό δεν θα το βιώσεις. Χρειάζεται όμως, για αρχή, να ακούσεις τα ίδια σου καταπιεσμένα συναισθήματα, ώστε να έχεις την αντίστοιχη ενέργεια, να προσφέρεις και στον άλλον άνθρωπο.
Πολλές φορές, η σχέση που συνάπτουμε με έναν άνθρωπο, ξεκλειδώνει έναν δικό μας καθρέφτη. Τι εννοώ: ο καθένας μας έχει μια διακριτή ιδιοσυγκρασία, μια διακριτή προσωπικότητα, η οποία απαρτίζεται από πτυχές, συναισθήματα και όψεις, είτε κρυφές, είτε φανερές. Για να γνωρίσουμε τις πιο καλυμμένες πλευρές μας, αναζητούμε μια αντανάκλαση, έναν καθρέφτη, μέσα από τον οποίο θα αποκωδικοποιήσουμε αυτές τις όψεις. Αυτός ο καθρέφτης δεν είναι άλλος από τον σύντροφο που επιλέγουμε. Συνεπώς, δεν είναι λίγες οι φορές που αποτυπώνονται αναπόφευκτα και οι δικές μας αδυναμίες στον αντικατοπτρισμό μας, στον άλλον.
Παναγιώτα μου, εύχομαι με έναν τρόπο να σε βοήθησα να βρεις μια άκρη του νήματος σε όλο αυτό το συναισθηματικό συνονθύλευμα, που σε βαραίνει. Να ξέρεις, πως η ψυχοθεραπεία, είναι ένας τρόπος που μπορείς να μιλήσεις, να αναλύσεις, να διαλευκάνεις και να καταλάβεις τον τρόπο με τον οποίο η κάθε κατάσταση εγγράφεται μέσα σου. Η θεραπευτική σχέση μπορεί να λειτουργήσει ως ένα πολύτιμο εργαλείο μέσα από το οποίο θα μπορέσεις να αντιμετωπίσεις μελλοντικές δυσκολίες. Και όλο αυτό, μέσα σε ένα πλαίσιο υποστήριξης και φροντίδας…
Είμαστε και εγώ προσωπικά, αλλά και η σελίδα στη διάθεσή σου για οτιδήποτε χρειαστείς, μην διστάσεις να επικοινωνήσεις! Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες την ιστορία σου μαζί μας!
Η στήλη Ψtalk έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης.
Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα πατώντας στο κουμπί της αρχικής και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας.
Επιμέλεια: Μαριάντζελα Μοιρέα