Ψtalk: “Αυτή η οριοθέτηση που μιλάνε οι ψυχολόγοι τι ακριβώς είναι; Όλοι μου λένε -μην περιμένεις να τους αλλάξεις.”
photo by Danie Franco on Unsplash.com

Ψtalk: “Αυτή η οριοθέτηση που μιλάνε οι ψυχολόγοι τι ακριβώς είναι; Όλοι μου λένε -μην περιμένεις να τους αλλάξεις.”

Καλησπέρα σας. Νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ την ιστορία μου γιατί νιώθω σαν κουβάρι που θέλει να ξετυλιχτεί. Νιώθω θυμό, απογοήτευση, άγχος, αβεβαιότητα, συνέχεια . Εκτός από τα ακραια γεγονότα που έχουν συμβεί τα τελευταία 2-3 χρόνια στον κόσμο , δεν φτάνουν και τα προβλήματα στο δικό μου προσωπικό κύκλο. Είμαι 20 χρόνων και σπουδάζω σε διαφορετική πόλη από την οικογένεια μου. Σπουδάζω οικονομικά αλλα το όνειρο μου είναι να ασχοληθώ με τις τέχνες. Οι γονείς μου είναι εντελώς αντίθετοι με αυτό, θεωρούν ότι όσοι ασχολούνται με αυτά είναι κατώτατου επιπέδου, ότι δεν έχουν αξίες και πολλές άλλες τέτοιες ακραίες απόψεις . Τσακωνόμαστε συνέχεια για αυτό. Το θέμα είναι ότι δεν παρεμβαίνουν μόνο σε αυτό το κομμάτι. Αλλά και γενικότερα στη ζωή μου . Δεν μπορω να τους πω ούτε τα μισά πράγματα που κάνω στη ζωή μου γιατί έχουν πολύ παλιακές απόψεις και συνέχεια θα φωναζουν και θα τσακωνομαστε. Δεν ξέρουν ότι έχω αγόρι γιατί αν τους πω ότι μενουμε μαζί ή ότι βγαίνουμε θα αντιλέγουν συνέχεια. Δεν αντιλαμβάνονται ότι το παιδί τους μεγάλωσε. Θεωρούν κακο να έχω μια σχέση που ενδεχομένως να είναι προχωρημένη. Θεωρούν κακο να δουλευω σε ένα καφέ ή ένα μπαρ για να βγάζω ένα μεροκάματο , γιατί αυτές τις δουλειές είναι και αυτές κατώτατου επιπέδου , και τις κάνουν οι άνθρωποι που είναι “οτι να ναι” . Τα ακουω συνέχεια και μου ταράζουν τα νευρα . Αυτή η οριοθέτηση που μιλάνε οι ψυχολόγοι τι ακριβως είναι; Γιατί έχω κάνει άπειρες συζητήσεις , έχω συμβουλευτεί πολλούς ειδικούς αλλα δεν βλέπω πουθενά φως. Όλοι μου λενε “μην περιμένεις να τους αλλάξεις”. Αλλά εκείνοι παρ ολα αυτά θέλουν να αλλάξουν το παιδί τους. Είναι γονείς μου τους αγαπάω δεν θέλω να τους χάσω, αλλα δεν έχω ψυχική ηρεμία. Είμαι άστατη , προβληματισμένη , η προσοχη μου διασπάται συνέχεια από την σύγχυση που έχω καθημερινά και νιώθω ότι θα με χάσω. Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω . Ευχαριστω που με ακούσατε
Από τον/την:


Αγαπημένη,
Σε ευχαριστούμε για το μοίρασμά σου. Ήσουν περιγραφική και αισθάνομαι πως είσαι εγκλωβισμένη σε έναν λαβύρινθο, γι’ αυτό και θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω με βάση τα όσα περιγράφεις. Να ξεκαθαρίσω πως δεν είναι εύκολο να θέτουμε όρια, ειδικά όταν πρόκειται για ανθρώπους τους οποίους αγαπάμε. Ίσως φαίνεται πολύ χειρότερο το να διακινδυνεύουμε να θυμώσουμε κάποιον, από το να κάνουμε μια άβολη συζήτηση. Οι άλλοι δε γνωρίζουν τι θέλεις. Είναι δική σου δουλειά να το ξεκαθαρίσεις. Η σαφήνεια σώζει σχέσεις (Nedra Glover Tawwab). Το να επικοινωνήσεις αυτό που χρειάζεσαι είναι δύσκολο στην αρχή, και το να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες άβολο, όμως όσο εξασκείσαι σε αυτό τόσο πιο εύκολο θα γίνεται.

Αρχικά είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό το νόημα των ορίων. Τα όρια είναι οι ανάγκες και οι προσδοκίες που θα σε βοηθήσουν να αισθανθείς ασφάλεια και άνεση μέσα στις σχέσεις.

– Σε προστατεύουν από το να δεσμεύεσαι σε πολλές υποχρεώσεις.

– Είναι μια πρακτική φροντίδας του εαυτού, το ΟΧΙ στους άλλους είναι ΝΑΙ σε εμένα.

– Καθορίζουν τους ρόλους στις σχέσεις.

– Επικοινωνούν αποδεκτές και απαράδεκτες συμπεριφορές στη σχέση.

– Είναι ένας τρόπος να ζητήσεις να είναι παρόντες οι άλλοι με το να υποστηρίζουν τις ανάγκες σου.

– Είναι ένας τρόπος να δημιουργείς υγιείς σχέσεις, να γίνεις σαφής και να νιώσεις ασφαλής.

Σε όσα περιγράφεις αντιλαμβάνομαι πως τα όρια είναι διάτρητα, δηλαδή αδύναμα ή ανεπαρκώς εκφρασμένα. Ποιο το αποτέλεσμα; Να νιώθεις εξάντληση. Η κύρια αιτία που αποφεύγουμε να βάλουμε όρια είναι ο φόβος πως κάποιος θα θυμώσει μαζί μας, κάποιον θα χάσουμε. Ο φόβος στην πραγματικότητα δεν είναι έμφυτος. Έχει τις ρίζες του στις αρνητικές σκέψεις και τις ιστορίες που φτιάχνουμε στο κεφάλι μας. Κάποιοι λόγοι που δε σέβονται τα όρια σου μπορεί να είναι οι εξής: δεν παίρνεις τον εαυτό σου σοβαρά, ζητάς συγνώμη όταν θέτεις όρια, επιτρέπεις υπερβολική ελαστικότητα, μιλάς με ασαφείς όρους, δεν έχεις εκφράσει τα όρια σου , υποθέτεις πως μια φορά αρκεί ή πως οι άλλοι θα καταλάβουν από μόνοι τους τι είναι αυτό που θες και έχεις ανάγκη βασιζόμενοι στο πως εσύ αντιδράς κάθε φορά.

Άκου τα συναισθήματά σου, το σώμα σου. Τα συναισθήματα μας είναι ταχυδρόμοι, έχουν κάτι να μας πουν. Όταν η ψυχή είναι κουρασμένη εξαντλημένη έρχονται να μας ειδοποιήσουν να κάνουμε κάποιες αλλαγές. Ο θυμός έρχεται να σου πει πως είναι απαραίτητο να βάλεις όρια, πως οι ανάγκες σου, οι επιθυμίες σου δεν ακούγονται, ωστόσο, για αρχή «είναι σημαντικό να τις ακούσεις εσύ η ίδια»!

Ένα σημαντικό μέρος του εαυτού μας ενηλικιώνεται, όταν γινόμαστε αφεντικά του εαυτού μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι δε θέλουν να απογοητεύσουν τους γονείς τους, όταν όμως δεν θέτεις όρια στους γονείς σου εσύ απογοητεύεσαι. Επομένως, σε αυτή τη φάση της ζωής σου είναι υγιές να αναρωτηθείς «εγώ τι θέλω;»

Συμπερασματικά: Ποια αλλαγή χρειάζομαι; Ποια έλλειψή μου δεν κοιτάω κατάματα; Πολλές φορές οι απαντήσεις είναι θολές και αυτό γιατί οι λύσεις απαιτούν ρίσκα, δυνάμεις που νομίζεις πως δεν έχεις, ή ακόμα και να δυσαρεστήσεις, να θυμώσεις κάποιους (φοβάσαι τις συνέπειες , δεν είσαι έτοιμη να προχωρήσεις και αυτό είναι ίσως και ένας σημαντικός λόγος αντίστασης, καθώς γράφεις πως δεν έχεις βοηθηθεί απευθυνόμενη σε ειδικούς ψυχικής υγείας). Το να μάθεις να διαχειρίζεσαι τη δυσφορία-ενοχή κάθε φορά που θα θέτεις τα όρια σου είναι ένα μέρος της διαδικασίας οριοθέτησης.

Βάλε τον εαυτό σου προτεραιότητα. Τί είσαι διατεθειμένη να κάνεις ή να θυσιάσεις από αυτά που κάνεις για εσένα ή για άλλους προκειμένου να σε αγαπούν, προκειμένου να σε εγκρίνουν; Η θυσία για τους άλλους δεν είναι ηρωισμός αν σε αφήνει ψυχικά κενό, αν σε εξαντλεί. Το να σε βάλεις προτεραιότητα είναι αυτοσεβασμός. Αν δεν σε σέβεσαι δεν σέβεσαι κανέναν.

Τα βήματα είναι δυο-επικοινωνία και πράξη. Τα όρια θα σε απελευθερώσουν. Είναι γεγονός πως για τους γονείς θα είσαι πάντα το παιδί τους, όμως εξελίσσεσαι είσαι πια ενήλικη με δική σου ταυτότητα στον κόσμο. Ένα παράδειγμα ορίου είναι το εξής : «θα ήθελα να εκφράζω το πώς αισθάνομαι χωρίς να μου λέτε ότι τα συναισθήματά μου είναι λάθος».

Να θυμάσαι: δεν μπορείς να αλλάξεις τους άλλους, όμως μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο που τους αντιμετωπίζεις, το τι αποδέχεσαι, τον τρόπο που αντιδράς σε αυτούς, το πόσο συχνά αλληλεπιδράτε, το πόσο χώρο τους επιτρέπεις να διεκδικήσουν, τον τρόπο που εσύ συμμετέχεις στη συζήτηση, και τέλος την δική σου και μόνο προοπτική.

*H στήλη Ψtalk έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης.


Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα πατώντας  στο κουμπί της αρχικής και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας.

Επιμέλεια άρθρου: Χριστοδουλάκη Ελεάννα

 

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Γραμμένο από
Παναγοπούλου Ειρήνη, Κλινική Ψυχολόγος, MSc.
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com